Het lukt me niet in slaap te komen ik voel me namelijk al weken zenuwachtig! Hebben jullie dat ook?
Ik wordt er gek van en kan er dus af en toe gewoon niet van eten of slapen......
Ik heb zelfs afgelopen week een afspraak bij de tandarts gehad omdat ik dacht ik voel me nu toch al zenuwachtig en kut dus daar is het gevoel wat de tandarts mij geeft niks bij!!!
Dus dat zijn de enige 2 voordelen die ik er van zie
1. Ik val eindelijk wat af :)
2. Ik ga na de tandarts liever die pijn dan de pijn in mijn hart!

Ik wil juist zo graag slapen steeds omdat ik dan in elk geval even niks voel en nog vaak droom over ons samen.
Wat wel dubbel is want ik vind die dromen heerlijk, maar het wakker worden wordt elke dag pijnlijker, elke keer weer is het t eerste wat in mijn hoofd komt dat het maar een droom was en dat alles over is!
Boem in 1 klap weg gegooid alles weg al onze plannen, heel onze toekomst alles heb je afgepakt!
Ik wil niet dat het zomer is we hadden zoveel plannen.........
Zomer de tijd van vlinders van liefde en geluk van veel leuke dingen doen samen en nu nu ineens is er niks meer......
Help het doet zo verschrikkelijk veel pijn!!! Ik hou van de zomer maar voor het eerst in mijn leven kijk ik tegen deze tijd op wil ik hem niet beleven en wil ik dat hij zo snel mogelijk over is!!!!!!!!
Bij alles wat ik doe gaan mijn gedachten naar jou niks kan ik doen zonder even aan je te denken. Alles doet z'n pijn elke cel van mijn lichaam schreeuwt na jou verlangt na jou hunkert na jou.
Maar het mag niet want jij voelt het niet meer ik kan het niet geloven ik WIL het niet geloven hoe kan dat nou???
Alles wil ik voor je doen altijd heb ik je gesteund altijd voor je klaar gestaan me helemaal gegeven aan jou lange tijd gewacht op jou en het was allemaal voor niks...................................
Wat krijg ik terug?? Een gebroken hart die voor altijd beschadigd blijft. Een leeg gevoel die nooit meer iemand opvullen kan.
Ik wil niet overnieuw beginnen. wij, wij hadden alles al kennen elkaar van boven tot onder, voelden elkaar volledig aan, wisten wat we bedoelden door alleen maar na elkaar te kijken.
Waar ging het mis? hoe kon dat nou? het ging zo goed na mijn idee had ik dan werkelijk z'n plaat voor mijn kop????
Hoe kun je dit zo makkelijk na al die jaren opgeven? Zonder verzet zonder enig gevecht? Was het dan zo slecht met mij? Miste je dan zoveel bij mij? Was dan ook eindelijk eens bij me komen wonen!!!!!!!!
Dan had ik je elke dag een fijn gevoel kunnen geven en laten weten hoe leuk ik je vind hoe mooi en hoe belangrijk je voor me bent!!!!