Hoi allemaal,

Ik ben nieuw hier dus ik zal mij even voorstellen. Ik ben Frank, 25 jaar oud en kom uit Overijssel ( enigzins anoniem dus ). Een aantal weken geleden heeft mijn (ex)vriendin besloten dat we het beter een tijdje 'rustig' aan konden doen. Maar ik ben er helemaal kapot van, juist omdat ik toen erg mijn best deed om onze relatie weer te repareren.

Ik zal even vertellen wat er precies is gebeurd.....

Er was een vrouw waarmee ik al een aantal jaren zo losjes een beetje contact mee heb. In een eerdere relatie ben ik ook wel meer dan eens met haar vreemd gegaan. Nou heb ik haar al meer dan anderhalf jaar niet gezien en heb ik het afgelopen jaar een vriendin gehad waarmee ik diep in mijn hart zielsgelukkig mee was.

Alleen smste ik nog wel eens met haar, ook spraken we ook wel een over meer dan normale dagelijkse zaken. Tot een aantal maanden geleden toen ze toevallig in mijn telefoon bladerde en een paar smsjes vond. Hier schrok ze toen heel erg van, en ikzelf nog veel meer. Opeens stond ik weer met beide benen aan de grond. Maar ze heeft me toen een kans gegeven. Toch deed ik het weer een tijdje later. Ik denk dat het deels kwam uit verveling, omdat ik al een tijdje baal van onder andere mijn werk en gewoon niet echt mezelf meer was. Ook heb ik haar eigenlijk niet de credits en de aandacht gegeven die ze echt verdiende. Ik heb toen gelogen over het feit dat ik nog wel eens een smsje kreeg en ook zelf stuurde. Het ging dan wel echt over normale dingen, maar ik zie nu ook in dat het helemaal niet normaal is.

We hebben deze zomer een fantastische vakantie samen gehad in zuid-frankrijk op een camping. Deze twee weken hebben mij doen inzien wat ze voor me betekent.. Helaas voor mij kwamen mijn leugens me hard achterna, ook al had ik al besloten om het nu maar eens echt niet meer te doen en dichter bij haar komen. Ze wou graag mijn rekening zien toen we terug kwamen en daar stonden ook wel smsjes naar de smsvrouw in..

Sindsdien gaat het helemaal niet goed.. Ik heb ook veel dingen daarna nog verknald door er niet gelijk met haar over te praten en met mijn eigenwijze kop haar alleen gelaten. Sinds een week of twee/drie ben ik begonnen met mezelf aan te pakken en nu eens naar de toekomst te gaan kijken. Ik ben druk bezig een andere leukere baan te vinden en heb veel over mezelf nagedacht hoe het nu verder moet. Eigenlijk hebben veel dingen nu wel een plek gekregen...... alleen ik ben erg eenzaam nu ze er niet meer is. Ik weet zeker dat ze nog wel van me houdt, ook al kan ik het niet 100% zeker weten omdat ze het eigenlijk niet zegt en mij een beetje op een afstandje houdt nu waarschijnlijk om haarzelf nu eens te beschermen tegen verdriet.

Hoe kan ik haar weer terug winnen voor me????? Ik weet dat heel erg mijn best doen niet echt werkt, omdat het haar een benauwd gevoel geeft dan. En ook tijd wil ik het geven, zoveel als nodig is.. Het is alleen moeilijk omdat ik vanaf het moment dat ik wakker wordt tot ik weer ga slapen aan haar denk.

Groetjes frank.