beste mensen,
ik heb dit nog nooit gedaan maar ik ben ten einde raad en hoop dat ik mischien een andwoord kan vinden door men verhaal hier te doen.
een jaar geleden heb ik terug contact gezocht met een meisje dat ik dood graag zie en altij graag heb gezien we kenden elkaar al 12 jaar (ik ben 21 atm dus da is al ff ) heb al 3x een relatie met haar achter de rug 2x is het uit geraakt omdat we andere wegen ingingen enzo
3e keer is het omdat ik zelf veel problemen had met men vrienden en op school ik zat zelf heel hard in de knoop en ik ben verdwenen uit haar leven tegen haar had ik gezegt dat ik wa tijd voor menzelf nodig had maar heb nooit terug contact gezocht ondanks dat zij eerst smste om me gwn te zien maar dat draaide snel naar kwaade brichten en uiteindelijk nix meer 4 jaar heb ik mezelf gehaat omdat ik het lef niet had om terug naar haar te gaan en te zeggen tegen haar wat er was gebeurt eerst wou ik wel maar stelde het altijd uit tot ik uiteindelijk niet meer dierf en mezelf nog wat meer hate omdat ik zo dom kan zijn om zoon prachtige vrouw te laten gaan en zo men liefde kwijt te spelen ) na 4 jaar komt het door dom toeval dat ik terug bel naar haar en zo komen we terug samen blijkbaar wilde ze alleen maar dat ik terug kwam ( wat ik prachtig vind als ge na 4 jaar nix te horen van iemand die nog altijd even graag zie en die ook trug neemt zonder problemen da noem ik ware liefde) de eerst maanden gaan heel goed tot haar zus tegen mij dingen komt zeggen over haar die kwetsend zijn vanaf die dag is het alleen maar bergaf gegaan er is veel ambras tussen ons geweest en haar moeder en zuster kunne mij niet hebben en doen er alles aan om haar tegen mij op te zetten maar ze liet zich daar nooit aan vangen tot ik fouten ben beginnen maken zoals men werk kwijt spelen en geen nieuw werk vinden waardoor haar moeder zegt tergen haar "ziede wel die wilt ni werken" en "ge ga alles zelf mogen doen want da is ne lamzak" etc ondertussen is zij ook zwanger geworden van mij eerst was het een zwaareshock voor mij maar ik ben gelukkig dat ik vader word nu komt het probleem we waren gaan samen wonen maar het huis waar we zaten was praktisch een krot zij was toen juist 1 maand zwanger in die tij was ze heel de tijd misselijk waardoor ze niet uit de voeten kon en ik alles moets doen ik vond da ni erg maar het was te veel voor mij we hadden dan ook 3 honden 40 konijnen 6 chinchillas en een keuken die elke dag lekte (2 van de honden waren toen nog pups dus die schijten alles onder ) dat huis is helemaal mis gelpen en we zijn terug bij de ouders gaan wonen ik bij men ma en zij bij die van haar we waren toen n og samen maar alles ging al wat moeilijker waarschijnlijk ook door de zwangerschap en omda ik nogal ne moeilijke mens ben op de moment na een paar maand barst uiteindelijk de bom en is het uit tussen zij wil me niet meer zien ik geef haar gelijk als ik vergelijk de mens dat ik nu ben en da mens die ik vroeger was dan is die van nu maar een schaduw van wat ik ooit was ik was altij goe gezind en vrolijk ik wou altijd helpen had veel energie maar nu en da is door het smooren ben ik lam ik vlieg heel snel uit ik heb geen bioritme ik haat mezelf omdat ik zo ben en omdat ik zo ben ben ik de liefde van men leven kwijt en men kindje ook ik snap haar punt volledig ik werk niet en ben me niets in orde ik ben op de moment alles in orde aan het maken maar zij laat altijd weten dat het niet uitmaakt da ze mij nimeer wilt ik weet echt geen raad meer ik wil een normaal gezin me men dochten en haar moeder ik zie alle 2 dood graag zonder hun zou ik verloren zijn voor altij
ik hoop dat jullie me kunnen helpen alvast bedankt
grtz