Doe een weekendje of liever nog een paar dagen meer in Berlijn in je eentje. Youth hostels genoeg (Hostel Friedrichshein is mij al vaker goed bevallen) of als je meer geld hebt een hotel. Er zit geen kip op dit moment. Koop een kaartje voor de U-bahn en de S-bahn. Stap lekker op Amsterdam Centraal (tenminste daar woon ik in de buurt ) in de nachttrein naar Berlijn en dan begint de lol al. Er zijn altijd wel een paar ruimhartige Duitsers of Polen aan het feesten met een tas vol drank en geen enkele zin om te slapen, sluit je er lekker bij aan en ga los. Dan is het ochtend en stap je totaal brak en knipperend tegen het daglicht op Zoologischer Garten of dat grote nieuwe station in het Noorden, spring je in de S-bahn naar Friedrichshein en begin je de dag met uitslapen tot het begin van de avond. Dan dompel je onder in een paar winkelcentra, ga eens naar een Berlijnse buurtkroeg en vraag de eerste de beste dame of stel om een potje poolbiljart of dart en probeer in het Duits met ze mee te doen. Praat niet over je ex maar over Berlijn... Eet een broodje Bockwurst met mosterd (Zenf! ). Neem stiekem foto's van mensen in de metro met je telefoon. Lees een Duits mode-tijdschrift in de metro tegenover een Duitse schone, en vraag dan in het Engels wat ze vindt van iets damesachtigs. Voor je het weet ben je in een totaal vaag gesprek verzeild. Dan pak je 's avonds de S-bahn naar de Wannsee, stap je uit, doe je een wandeling langs het strandje en spreek je de eerste de beste persoon die met zijn hond loopt aan en vraagt wat er midden in de nacht bij de Wannsee te doen is. Het antwoord is steevast: HELEMAAL NIETS. Maar Wannsee is prachtig bij nacht. Neem een laser pointer mee! (You'll know what to do when you get there.) Dus ga je weer terug. Dan is het ondertussen na middernacht, pak je de S-bahn naar Friedrichshain en ga je lekker pitten. De volgende dag loop je twee hoeken om naar de Gubener Strasse (als je tenminste inderdaad in friedrichshain hostel zit), daar is een fantastische turkse bakker met daarin werkend een enorm vrijgevochten meid genaamd Aisha, die wens je een goedemorgen en doe je de groeten van mij (want in mijn dromen werkt ze daar nog steeds en is ze nog precies dezelfde als acht jaar geleden - WOW die vergeet je echt serieus nooit meer van je leven), je spreekt af voor die avond en ik garandeer je de nacht van je leven

Een paar dagen volop Berlijn beleven als rugzaktoerist, vage feesten in krakerspanden bezoeken waar sowieso niemand elkaar verstaat, willekeurig de S-bahn en U-bahn nemen kris kras door de stad, verzet je zinnen als nooit tevoren. Plus mijn ervaring is dat meisjes in het Berlijnse uitgaansleven veel vrolijker en minder stuck-up zijn dan veel Nederlandse 'soortgenoten'. Er is een soort open-mindedness, willekeur, schwung, ritme, 24 uurs ademendheid in die stad die je in Amsterdam in de jaren tachtig voor het laatst zag.

Serieus, een stedentrip naar een stad met zulke bizarre verschillen is heerlijk, het verzet je zinnen, je bent even helemaal verloren, er is ALTIJD en OVERAL wat te doen, prachtige parken, bizarre metrotrajecten, winkelstraten, verlaten ingestorte achterbuurten... Ik ga denk ik binnenkort ook weer lekker een paar dagen. Fuck it, ik vind mijn eigen idee zo goed, ik ga morgen eens zien of ik wat leuks kan boeken voor over een paar weken - snel mijn '13e maand' opmaken Toch al tijden niet meer op vakantie geweest. Yey! Dank voor het idee...

Afleiding zoeken, lekker schreeuwen in de duinen, zoek een vriend tegen wie je even mag uitvaren... Je ex alleen zo min mogelijk in wat dan ook betrekken, dat doet alleen maar pijn.

Ik krijg haar ook niet uit mijn hoofd. Ik probeer haar nu te laten gaan omdat ik, uit de contacten die ik nog met haar heb, merk dat zij mij probeert duidelijk te maken dat ik de hoop moet opgeven. Dat probeer ik er nu toch uit te halen.
Mijn tranen zijn geminderd, ze zijn niet weg maar toch een pak minder. Zolang je nog maar een greintje hoop hebt zul je jezelf telkens weer meer en meer kapot maken. Probeer de situatie te begrijpen en druk die hoop de kop in.

Die brieven schrijven met al je gevoelens voor haar zoals lentebloemetje zegt, helpt ook. Je mag ze inderdaad niet versturen, (alhoewel ik er zelf soms over twijfel om het te doen). Als je ze verstuurd en moest je antwoord krijgen, zal het ofwel alleen maar terug hoopgevoelens opwekken, of je krijgt een onzinnig en stomp antwoord. Beiden zullen je verdriet alleen maar terug aanwakkeren. Schrijf je gevoelens van je af en inplaats van ze naar haar te sturen post je ze hier op je blog. De eventuele reacties die je hier op je brieven krijgt zullen positiever zijn dan die je van je ex zal krijgen.
Hou je wel niet constant daar mee bezig, want terwijl je zo'n brief schrijft zal er toch wel een traantje vloeien, en dan ben je nog geen stap verder. (Maar goed dat die tranen de inkt van je brief hier niet kunnen vertroebelen )
Sterkte en ik weet wat je voelt.