Ik heb hier ook nog een heel inspirerend verhaal:

Er was eens een oude man die alleen met zijn puberzoon op de prairie woonde. Hij had een prachtig paard en een afgezant van de koning kwam langs om een heel hoog bod erop te doen. De mensen in het dorp wisten dat hij nauwelijks voer voor het dier kon betalen en vonden het verkeerd dat hij het afsloeg. "Ik weet het niet", zei de man.

De volgende morgen ontsnapte het paard en de mensen in het dorp zeiden: "Vreselijk!"
"Ik weet het niet", zei de oude man.

Een week later kwam het paard samen met een aantal wilde paarden terug bij de oude man. "Oh gelukkig, wat geweldig!" Riepen de mensen in het dorp. "Ik weet het niet", zei de man.

Zijn zoon was intussen 16 en begon de wilde paarden te temmen. Maar hij viel en brak zijn been zodat hij zijn verdere leven kreupel bleef. "Oh, wat verschrikkelijk!" Zeiden de dorpelingen, maar de oude man zei weer: "Ik weet het niet".

Een jaar later werd het oorlog en alle mannen tussen de 16 en 40 moesten opkomen in het leger, behalve de zoon van de oude man omdat hij kreupel was. En weer zeiden de mensen in het dorp; "Gelukkig" en weer antwoordde de man: "Ik weet het niet."

Liefs,
Hoop