Weer een paar moeilijke dagen achter de rug.
Sinds ik woensdag de brief van mijn ex heb gekregen ligt alles weer overhoop. Ik heb mijn ex gezegd dat ik hem niet meer terugwil. Maar dit is niet waar. Ik wil hem terug, heel graag zelfs.
Hij verteld me ook dat hij me niet terug wil. Maar hij verteld me ook dat hij me verschrikkelijk mist.
Wat moet ik hier nou mee?
Moet ik hem mijn werkelijke gevoelens vertellen? Moet ik niets van me laten horen zoals mijn eigenlijk plan was?
Ik weet ook niet goed meer of ik nou werkelijk mijn ex mis of het leven dat ik met hem had. Mis ik hem of mis ik gewoon een paar sterke armen om me heen? Ik weet het niet meer.
Ik weet dat er nieuw paar sterke armen open staan voor mij. Ik kan erin kruipen wanneer ik wil. Maar het probleem is dat ik de arme van mijn ex wil en niet die van hem.
Het is nog geen 3 weken geleden dat we uit elkaar gingen en ik dwing mezelf om rustig aan te doen, vooral met die ander jongen. Maar het kost ergens ook moeite. Ik wil zo graag weer gelukkig zijn. Maar ik ben ook bang voor reacties uit mijn omgeving. Als ik nu al met die jongen ga, wat zullen ze daar wel niet van zeggen? En stel dat het goed komt met mijn ex en mij, wat zullen ze dáár wel niet van zeggen? Iedereen heeft gezien dat hij me flink pijn heeft gedaan. Hij voelt me niet goed aan. En toch wil ik hem. Waarom wil ik hem toch zo graag?