En daar loop ik dan steeds tegen aan. Die leegte in mezelf. Vandaag een best belangrijke, grote aankoop gedaan. Is prima om zoiets alleen te regelen - met een beetje ruggesteun van mijn ouders- maar zo raar om het niet even te delen. Ik weet zeker dat hij het ook leuk had gevonden.
Het lijkt wel alsof er tegenover 2 goede dagen ineens 3 heel slechte staan. Twee dagen heb ik me redelijk gevoeld, vandaag werd ik weer huilend wakker. Ik vind het niet leuk zonder hem!
Het is nu bijna 4 weken uit, sinds onze break ook hé-le-maal géén contact gehad en dat voelt zo raar.
Alsof je ineens een arm er af hakt en constant zoekt naar verband om het bloeden te stelpen, maar er is gewoon niet genoeg verband. De bloeding is niet te stelpen.
Volgens alle tips: " How to get your ex back" ben ik op het goede pad, al bijna 30 dagen geen contact, maar het gemis wordt niet minder. Nog steeds verwacht ik wel eens een keer dat hij contact opneemt. Hij heeft mijn huissleutel immers nog. Maar misschien is het daar echt nog te vroeg voor. Voor ons beiden.
Ook al heeft het geen zin, toch denk je na over hoe hij zich zou kunnen voelen. Is hij blij? Is hij verdrietig? Waarom houdt hij zich zo aan dat 'geen contact opnemen'? (oh ja, dat had ik hem gevraagd...)
Volgens mij waren mijn intenties toch anders toen ik stoer opstond en wegging, ik had blijkbaar toch gedacht dat hij wel terug zou komen. Maar zo langzamerhand sijpelt het besef binnen dat dit misschien wel eens niet het geval zou kunnen zijn. En eigenlijk is die werkelijkheid te moeilijk om te kunnen accepteren.
Zouden we nog een kans maken? Moet ik het helemaal opgeven, mijn hoop? Ik kan dat niet. Het idee dat ik hem nooit meer aan zal raken of zal knuffelen of zijn rare grapjes en gekke lachje zal horen, het is niet te bevatten.
Ik betrap mezelf erop dat ik wel 10 keer op een dag tegen mezelf zeg: Ik wil gewoon mijn liefje terug.
En zo is het ook. Maar HIJ zal moeten terugkomen. Hij zal de eerste stap moeten zetten... Anders zal ik nooit weten of hij mij echt heeft gemist of gewoon voor het gemak terug komt. O, wat een ontkenning.. O, laat hem asjeblieft snel terug komen....