Start

Ik verdrink.........

afbeelding van Romee
Din, 20/10/2009 - 21:17 — Romee

Sinds 4 dagen is mijn lief bij me weggegaan. Sinds die dag besta ik uit pijn, verdriet en wanhoop. Het overspoeld me, ik heb het gevoel dat ik verdrink. Ieder moment van de dag is er weer de confrontie en het gemis. De lege plekjes in de badkamer, zijn persoonlijke spulletjes die weg zijn, de leegte in het huis, een huis waar ik me nu verloren voel. De hele dag die wurgende allesomvattende pijn te weten dat het voorbij is. Waarom????? Waarom???????? Ik wil dit niet, ik wil ontkennen dat het over is, maar de pijn wijst me er maar al te duidelijk op dat het werkelijk gebeurd is. Ik wilde vechten en knokken voor ons samen, helpen met al zijn angsten. Ik wilde tijd geven, dichtbij blijven, afstand nemen, luisteren, praten, allesssss wat maar nodig was om er samen door te komen. De pijn is groot door het besef dat dat maar van 1 kant kwam en het daardoor gedoemd was te mislukken. Van de 1 op de andere dag is er nu een eind aangekomen. Het is moeilijk om te beseffen dat hij niet meer terugkomt, achterin mijn hoofd zit toch nog het sprankje zinloze hoop. Wat ik nodig heb is tijd. Tijd om los te laten, tijd om de leegte kwijt te raken, tijd om het gemis en verdriet te laten slijten. Maar waarom gaat in godsnaam de tijd zo langzaam.................

Woe, 21/10/2009 - 12:45 — Nic0
afbeelding van Nic0

Hey

Hey ik las je verhaal, ik voel echt met je mee vooral in het begin doet het echt zo verdomt veel pijn inderdaad, en de lijkt ook maar niet voor uit te branden gewoon. Ik keek zelf ook altijd in begin naar de klok hoe de seconden langzaam weg tikten.

Tis vreemd he dat die leuke tijd zo snel voorbij is gegaan, en dit zo oneindig lang lijkt te duren.....

Ik geef je maar geen advies, behalve dat ik echt met je mee leef Glimlach
Ah big hug !!! van uit Zeist Glimlach

Groetjes

Nico

Woe, 21/10/2009 - 12:55 — Romee
afbeelding van Romee

@Nico

Ik ben heel blij met de lieve en meelevende reacties die ik hier krijg, waaronder die van jou! Het neemt de pijn, paniek en wanhoop nu nog niet weg, maar het is soms heel even geruststellend om te weten dat er einde komt aan dit drama. Ik hoop dat ik er sterker uit zal komen. Heb jouw blog gelezen en zag dat jij inmiddels toch weer helemaal gelukkig bent Glimlach Heerlijk voor je. Blijkbaar is het nooit zo donker of het wordt wel weer licht!!

Lfs Romee

Din, 27/10/2009 - 08:50 — alaint
afbeelding van alaint

Hey, wakker worden meisje !!!

Je moest es weten hoeveel mensen er dagelijks achtergelaten worden met een verscheurd hart en dikwijls is dit uit gewoon egoïsme van de andere partij. Heb zelf een slopende relatie achter de rug, waarin ik alles, maar dan ook alles deed voor mijn vrouwke, ze moest maar juist thuiskomen en haar kont onder de tafel schuiven om te eten, dan ging ze slapen of achter haar pc zitten om de mails van haar collega's te lezen. Meestal puur egoïsme van de tegenpartij en daar kan je niks aan doen, niks !!! alleen jezelf kapot maken en er ziek van worden, ik weet verdomd goed hoe het aanvoelt.
Je moet erdoor, doe alles weg wat je nog aan hem doet denken, negeer hem, verbreek ALLE contact met hem en !!! geen sms'n of telefoontjes meer naar hem, dit haalt helemaal niks uit, waarschijnlijk lacht hij je erom uit.
Heb zelf de grote lijnen van de voorbije 5 (van de 13) jaar min of meer bijgehouden in een soort dagboek en verklaar mezelf gek als ik het opnieuw lees. Goede raad !!! je moet af van die gevoelens die je nu hebt, pen het neer of open een dagboek op je pc en gooi er alles in wat in je opkomt, dat helpt !!!
Steeds welkom voor een babbel !!!
Alain