Er zijn momenteel 0 gebruikers en 9 gasten online.
Oh!
Ik moet me inhouden…om geen email te sturen
…om niet te smsen of the appen
…om niet gewoon de telefoon te pakken en hem te bellen
Ik moet me echt inhouden om geen contact te zoeken.
Wat is het moeilijk!
Zou hij dat ook hebben?
Hij reageert niet eens meer op zakelijke vragen over het huis..
Zou hij nog aan me denken? Aan ons?
Is echt alle liefde verdwenen?
Mist hij me?
Is hij gelukkig nu?
Is zijn nieuwe liefde leuker, beter, mooier?
Heb ik er iets aan om zulke dingen te weten?
Nee. En toch spookt het steeds door mijn hoofd.
Wat is het zwaar.
Niet alleen bibber.
Je staat niet alleen.
Ik deel je gedachten.
Zo sterk.
Ik heb even geen opbeurende woorden voor je.
Wel mijn herkenning.
Ik ben ook zó benieuwd..
Wat gaat er in z'n hoofd om?
Denkt hij nog steeds aan mij?
Staat hij soms op het punt contact te zoeken?
..
@Brabbel
Dank je, Brabbel.
Samen staan we sterk.
Liefs,
DB
je maakt
Je maakt jezelf helemaal gek, geef alles even de tijd
Kiki
Als ik op dit moment naar
Als ik op dit moment naar mezelf kijk kan ik je zeggen dat ie echt wel aan je denk. Geef het tijd en dan komt er vanzelf weer contact. Mijn ex blijft ook contact zoeken omdat ik dat juist niet doe.
Zo herkenbaar. Het is nu
Zo herkenbaar. Het is nu ongeveer 3 maand "uit". Mijn vriend wou na 2 jaar samenwonen zijn vrijheid terug. Ikzelf ben mama van 4. De twee oudste het huis uit en de tieners in co-ouderschap.
Na 1 jaar "single" was hij daar : mijn prins. Alles ging vanzelf. En plots voelde hij zich gevangen. Hij houdt van me, maar kan zich niet binden. Ik begrijp er niets van. Na 3 maand aantrekken en afstoten heb ik hem op FB geblokkeerd, zijn gsm nummer gewist. Maar toch zit ik te staren naar mijn mobiel... wat doet hij ? voelt hij ? En ik ben zo bang, nooit meer verliefd te kunnen zijn ... aan 46 jaar is "daten" niet simpel. Heb het gevoel dat de bodem onder mij verdwenen is.