Zo even weer iets kwijt LDVD helpt mij wel enorm moet ik zeggen. Even alles opschrijven en van me af werkt toch ook wel goed met verwerken....en dan nog eens al die lieve mensen hier *hugs*

Vandaag weer zo'n dag en het leek wel erger als anders. Ik heb het misschien nog wel het zwaarst als ik naar huis ga van mijn werk. Zo donker, stil en je vraagt je af voor wie ga ik naar huis? ik loop naar mijn auto, snel en de tranen beginnen al. Ik voel me als pudding op me benen en kan zo wel in elkaar zakken.

Normaal had ik een doel en kon ik niet wachten om naar huis te gaan. Nu zit ik met een dubbel gevoel van willen maar liever niet. het idee als het donker begint te worden. Ik kijk naar buiten en de tranen springen me al in de ogen. Ik probeer het te verbergen voor mijn collega's want als er om gevraagd word barst ik in tranen uit. Dus doe ik het zodra ik buiten ben, weg van mijn werk. Nog even naar de winkel...weer hetzelfde gevoel...alleen, en alleen inkopen doen. Echt alles maar dan ook alles herinnert. Er gaat werkelijk geen seconden voorbij of ik denk aan hem. Heeft hij dat ook? mist hij mij? enz enz. Mijn gedachten lijken niet te stoppen, hoe hard ik ook probeer, afleiding enz niks lijkt te werken.

Ik rij dus naar huis, naar mijn ouders wel te verstaan omdat het huis van hem is en ik tijdelijk even terug ben op mijn kamertje wat ik als puber verliet. Het denken dat mijn ouders die samen 39 jaar getrouwd zijn ook vorig jaar hetzelfde hadden maar toch bij elkaar bleven voelt alsof ik een last ben. Mijn broer met pijn en moeite eruit, en ik kom terug. Elke keer die gedachten dat ik weer dat kamertje op moet weg van alles wat ik had opgebouwd is verschrikkelijk. geld genoeg voor op mijzelf heb ik momenteel niet. Alles maakt me bang en verdrietig en ja hoor ik begin als een klein kind te huilen terwijl ik naar huis rij. Ik smeek hardop, bijna schreeuw waarom, was ik niet goed genoeg, hoe lang is dit al aan de gang, ik hou van je, ik mis je, zelfs biddend vragend naar een antwoord...laat de pijn stoppen. De hele weg naar huis heb ik dit gedaan, uitgeput ga ik me auto uit zo snel mogelijk mijn eten in de ijskast zodat ik naar me kamer kan. Ik voel me echt een vogel in een kooi...