vorige week woensdag begon de skikamp en het duurde tot maandag mijn vriendje ging ook mee.Ik niet; want ik mocht helaas niet(van m'n ouders)..
vanaf het moment dat ze wegingen was mijn grootste nachtmerrie dat hij tijdens de kamp iemand anders zou ontmoeten..behalve dat miste ik hem ook
en ja; je raad het al, dat gebeurde ook.Toen ik hem maandag weer op msn sprak deed hij al zo raar; heel neutraal.
Bijvoorbeeld toen ik zei dat ik hem miste reageerde hij met; ''ok''..
de volgende dag(dinsdag) vertelde hij dus dat hij iemand heeft ontmoet op die fucking kut skikamp...hij begon eerst te vertellen van;''ik moet je iets vertellen, een tijdje terug had ik je belooft eerlijk te zijn, en ik heb op dat skikamp iemand ontmoet'' en vervolgens begon hij te vertellen wie het was...en daarna begon hij het soort van goed te praten, van dat het niet aan mij ligt en dat ik heel lief was en dat het hem spijt als hij mij verdrietig heeft gemaakt.. hij zei ook dat hij toen erg in de war was (tijdens dat skikamp) toen ik dat las wist ik niet meer wat ik moest doen, ik kon niet reageren en vluchtte gelijk m'n bed in... dinsdag en woensdag was ik niet op school ivm met een wedstrijd samen met nog een ander klasgenoot.
Maar toen ik heb donderdag op school zag kon ik het niet meer houden, ik voelde me zo kut.
een andere medeleerling voelde al aan dat er iets was met mij(tijdens 't 4e lesuur). tijden 't 4e lesuur zat ik ook naast 'm.... ik kon 't niet meer houden en vluchtte uit de klas naar buiten terwijl ik 'm voor klootzak uitmaakte, ik vluchtte naar buiten...
ik mis 'm zo erg; nooit meer een lief sms'je voor 't slapen, geen continu'e oogcontact en knipogen tijdens de lessen...
en behalve dat is 't zo ongeloofwaardig; door dingen die hij tegen mij zei;''voor jou voel ik iets wat ik nog nooit voor een heb gevoeld'' en allemaal van dat soort dingen.
ik bedoel; hij kent dat mens amper en wat wij hadden is veel meer waard.. ik denk dat hij gwn in de war is...
en daarom wil ik 'm terugwinnen, ik kan 't niet zomaar opgeven...
A,
ik zou echt heel graag tips van jullie willen over hoe ik 'm terug kan winnen en wat jullie ervan vinden...
bah, skiën
Korte reactie ff. Jouw verhaal is uiteraard niet hetzelfde als het mijne, en je bent (zo denk ik toch) nog heel wat jonger, maar bij mij is het dus ook gebeurd op een skireis. Bij haar dus eigenlijk, want ik zat thuis (moest werken en kan helemaal niet skiën). Nu haat ik skiën.
Sorry, maar even een korte reactie want het is al laat, maar het viel me toch op. Vraag me af hoeveel relaties er niet kapot gaan na een skireis van één van de partners. Dat après-ski gedoe is gewoonlijk een heel erg zatte bedoening, en ik heb niets tegen een pintje drinken, doe ik zelf ook al eens graag, maar een week lang zonder je partner de zatte toer opgaan met ander volk, ja, dat roept om problemen denk ik...
Sterkte in ieder geval!
afschaffen die sport ;-)
Idem dito bij mij.
Hij is vanmorgen vertrokken met zijn broer, en vond het niet de moeite om mij voordien nog even te zien (wij hebben een lat-relatie) en nadien ook geen concrete afspraken.
Als ik jullie verhalen lees, tja, dan moet ik me dus ook nog eens die bedenkingen maken (après-ski-fuiven en zo).
Anderzijds : als een relatie goed zit, en je hebt een eerlijke aan de haak, dan zal dat niet vlug gebeuren denk ik. Alhoewel, de kat bij de melk, ik ben er ook nooit voor te vinden geweest.
Pff ... skiëen ...
dankje...
dankje...