Het gevoel is zo herkenbaar!
Ik mis mijn oude M. gruwelijk erg.
Ik had vanacht een droom dat we iets onbenulligs samen aan het doen waren, ik was zo gelukkig in mijn droom...
Wordt ik wakker ligt hij niet meer naast me, zo inmens verdriet voel ik dan.
De ochtenden voelen me zo zwaar aan,die afscheid kus van hem als hij naar zijn werk vertrok,ik mis zelfs die vervelende dingen van hem vreselijk(tien keer in de kamer, zingen voor me,vragen waar zijn spullen liggen...)

Maar hoe hij me nu behandelt, weet ik niet of ik hem nog wil kennen..
Ik voel me net vuilnis...
Ik ben er voor je als je wilt praten, praten helpt merk ik.
Voel me gek genoeg altijd wat beter als ik hier op de site ben .

LIefde is soms zo hard...