Ik kom duidelijk van Mars

afbeelding van Pba1211

Misschien kan iemand mij uitleggen hoe dit voor een vrouw precies werkt , want ik raak de draad (en daarmee zometeen mogelijk mn relatie) weer kwijt.

Sinds febtr/mrt zijn we weer opnieuw in de relatie gestapt, bewust en weloverwogen, wetende van elkaars uitdagingen.
Rustig aan , het hoeft niet in 5 minuten klaar....helemaal goed , prachtig voor 80% vd tijd, een mooie score qua gevoel.
Maar ..het bijelkaar slapen....

Als haar kinderen er zijn (16 en 18) vindt ze het een vervelend (niet veilig) gevoel, dat wij bijelkaar slapen tewrijl de kinderen ook thuis slapen (week op , week af). Zijn die er niet dan is het geen probleem . zowel bij haar thuis als bij mij thuis.
Nu is het voor mij koffiedik kijken hoe dat voelt want ik heb dat gevoel niet, dus is het (terecht) respect hebben voor haar beslissing.

Maar dan komt de vraag of PBA mee gaat naar Terschelling, samen met de kinderen...en mee op vakantie (met de kinderen)
Gevraagd hoe ze er dan nu over denkt mbt slapen en de kinderen, want deze jongen gaat niet mee en slaap vervolgens op een luchtbedje of op de bank...
Had ze niet over nagedacht eigenlijk zegt ze.... en ze vindt de "vakantie"iets anders als gewoon thuis....

Hoe werkt zoiets in een vrouwen brein... ik begrijp het niet (meer), op dit moment neig ik er naar om het te betitelen als verstoppertje spelen. de kinderen zijn er niet dan bi tijd en wijle 1 bed, ze zijn er wel...dan ff schone lakens erop doen (bij wijze van)

Vakantie of thuis... in mijn ogen is dat 1 pot nat, je zit in een relatie en je slaapt al langer bielkaar en dat weten ze echt wel.
Daarnaast heb ik nu zoiets van... als dat zo moeilijk is.. dan gaan we bekijken waar dat weg komt... maar tot die tijd maar even in t geheel niet bij elkaar slapen.

Enfin...zoals gezegd.. ik ben een vent en je merkt het al...met flinke voor(oor) delen...Glimlach

afbeelding van zgan

to Pba1211

CITAAT: Hoe werkt zoiets in een vrouwen brein CITAAT ENDS.

Als man is het in mijn bescheiden mening onmogelijk om de (denk en gevoels) chemie van de vrouw te doorgronden, één van de redenen waarom ze voor de andere sekse zo interessant zijn.

Mannen zijn gewend op een (meestal) pragmatische manier naar 'dingen' te kijken, met in het achterhoofd de oorzaak en oplossing zoekend, waarbij er vooral praktisch wordt gedacht, in de meeste gevallen speelt het gevoel in het oplossen van problemen een min of meer ondergeschikte rol.

Vrouwen werken op een compleet andere manier, praktijk en gevoel smelten samen in de 'wereld' des vrouws Knipoog waardoor wij als man geen enkele notie hebben hoe hun besluitvorming tot stand komt.

Ik persoonlijk hecht grote waarde aan deze manier van zijn van de vrouw, omdat dit inderdaad het onderscheid is wat er is tussen de twee geslachten.

In 'jouw' geval zou ik voor mijzelf eens nagaan waarom jij haar proces een vorm van 'storend' vind, ipv het proberen te begrijpen, en accepteren dat dit is wie ze is, anders gezegd, kijk eens in jezelf, ipv te 'projecteren' (ik zeg niet dat je dit doet, maar kan even geen beter woord bedenken) vanuit jou mogelijk gekwetste ego, voortkomend vanuit onzekerheid.
Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is?
Of zou jij haar liever 'anders' hebben?

Accept, en 'stop' met analyseren, want hoe 'veel' we ook 'denken' te weten over vrouwen, ze zullen ons ten alle tijden versteld doen staan met hun manier van zijn, die bijdraagt aan dat prachtige wezen wat een vrouw 'maakt' tot wat ze zijn. Glimlach

Z

afbeelding van Pba1211

re

Auch Z Glimlach

de spijker op de kop besef ik ineens ff weer.... onzekerheid.
ik moet zeggen , check check dubbelcheck..

ik ga ff na waarom hoe en wat, blijft overeind dat ik het nog niet echt snap, begrijp.
Het blijft middelen tussen ... ga je continu mee in de stroom van accepteren hoe iemand is
en je eigen mening hebben kunnen vormen.
Lastig hoor .. de juiste middenweg... het kan niet zo zijn dat of de een of de ander zich maar volledig moet wegcijferen.
Dus ook haar ideeën en principes zijn gerechtvaardigd...pffffff

is hier een pilletje voor ...Glimlach

afbeelding van zgan

to Pba1211

CITAAT: Lastig hoor .. de juiste middenweg... het kan niet zo zijn dat of de een of de ander zich maar volledig moet wegcijferen. CITAAT ENDS.

In alle gevallen is het binnen een relatie van 'levens' belang dat je elkaar respecteert, acceptatie is een groot goed, zolang je er voor waakt jezelf (of de ander) niet te ondermijnen, anders gezegd, houd je eigenwaarde, eigenliefde en zelfrespect (http://www.ldvd.nl/liefde-eigenwaarde-zelfrespect) in de gaten, zonder de ander daarbij (onbedoeld) te benadelen.

Op zijn zachts gezegd een moeilijke taak.
In het Boeddhisme:

Het vermijden van al het foute gedrag,
Het ondernemen van het goede,
En het ontwikkelen van je eigen geest;
Dit is de leer van de Boeddha's.

Blijf trouw aan jezelf, aan de wederzijdse liefde, en respecteer de ander, vanuit diezelfde (zelf) liefde, en liefde voor die ander...

Z

afbeelding van Beer57

Re

Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is?
Interessant dit zinnetje.
Naar mijn bescheiden mening is het dan zo dat je ja van iemand kan houden zoals zij of hij is maar daarom hoef je het nog niet fijn te vinden wat zij of hij doet. Dat zijn twee verschillende dingen.
Het gedrag wat iemand vertoont betekent niet dat die iemand dan ook zo is.
Dan wil ik ook nog iets zeggen over het verschil tussen mannen en vrouwen.
In de eerste plaats zijn we mens en om te zeggen dat mannen en vrouwen zo verschillen in hun denkwijze ben ik het niet mee eens en gaat zeker niet op bij alle mannen en vrouwen.
Ik denk de situatie die pba hier beschrijft en de verschillen van inzicht hiierin dus ook niets te maken heeft met het man of vrouw zijn.

Mvg beer

afbeelding van Pallie

Beep beep

Are we connected? beep beep... Grijns

afbeelding van Pba1211

connected...?

Pallie schreef:

Are we connected? beep beep... Grijns

Tja en daar gaat het misschien juist wel om (CONNECTING) en maybe... just maybe... gaat het wel om een storm in een glas water...

ik ben een kei in overal wat van vinden, het mooie is dat ik weet dat dit aangeleerd (en dus af te Leren ) gedrag is.
Dit gaat eigenlijk 90% van de tijd wel aardig goed en al pratende over dit soort zaken met elkaar is het heel vaak goed te snappen waar eea wegkomt.

ook nu... ik heb hier wel eea mee opgeschud lijkt het wel... zoveel mensen zoveel meningen... Glimlach
maar jah... het is nog steeds een indivduele mening van ieder nietwaar... wel erg mooi om te lezen hoe verschillend we zijn.
Het boek (of de post) met alle antwoorden is er helaas niet, dat zou wel erg eenvoudig zijn.
Pak het boek , sla het open bij HfdSt. PBA answers... paragraaf wissel van mening en Tjakaa...

Ik moet zien hoe ik dit goed ga aanpakken en heel eerlijk.... ik vindt het doodeng!!
Niet zo raar... rationeel en emotioneel zitten niet altijd (of altijd niet?) op 1 lijn.
rationeel kun je zeggen..: Plan een gesprek, dit praat je gewoon uit , desnoods sla je een keer met de vuist op tafel en klaar is het. Je hebt beiden de lijnen opnieuw uitgezet, je standpunten duidelijk gemaakt . Nu ga je verder met de opgedane ervaringen. het liefste met elkaar,maar soms lukt dat niet idd....

terug naar mijn situatie : rationeel zie ik geen reden waarom er een exit gesprek gaat gebeuren, het zou al te gek zijn dat een stevige boosheid gaat leiden tot einde oefening.

Emotioneel daarentegen:
Die duiveltjes in mn hoofd "wat als", " stel nu dat" etc etc...die maken dat je gaat twijfelen.
je weet gewoon niet wat er in de ander omgaat.
Enfin... nogmaals ik ga in mijn hoofd maar eens fijn analyseren hoe ik eea ga aanvliegen...maandag was ik er heilig van overtuigd dat ik niet als eerste contact geen zoeken. Gaande weg dempt ook mijn boosheid en bedenk ik me weer dat het geen wedstrijdje is wie zich het langste stilhoudt, of wie er wel/geen gelijk heeft, het gaat om het instandhouden van de relatie niet om winnen of verliezen.

Evengoed is er dan nog steeds de uitdaging om deze situatie weer op de rails te krijgen, waar ik op zich toch ook voldoende vertrouwen in heb. maar net als ik al zei... ben een grote vent, maar dit is doodeng, ik moet uit mn comfortzone stappen om dit goed te gaan doen en dat is niet eenvoudig maar ook niet onmogelijk.

Vanmiddag maar eens een text de ether in mikken om te komen tot een afspraak.
Beep Beep can we connect again ....Knipoog

afbeelding van Pallie

@PBA;Connected

Hahaha thx voor je reactie maar hij was niet voor jou bedoeld, nu ik hier toch ben, heb ik een vraag aan jou.
ik heb m ook al deels mee genomen, in mijn reactie richting torn.
Je hebt namelijk eerder eens aangegeven dat je het labeltje ADHD opgeplakt gekregen hebt, weet jou vriendin van dat labeltje?, zoja heeft zij zich er wel eens in verdiept? en heb heb jij zelf ooit iets met dat plakkertje gedaan? waarmee ik eigenlijk bedoel is of je daar mee aan de slag gegaan ben voor jezelf, of het plakkertje aangenomen en thats it, ik besef me dat dit wel hele directe vragen aan je zijn, en als je er geen antwoord op geven wil, of het voelt niet oke voor je, dan zou ik zeggen leg t naast je neer.... alle begrip... Glimlach

Pall

afbeelding van Pba1211

Adhd

Haha pal..

ADHD .. Directe vraag idd..
Ja ze weet t , heeft zich erin verdiept en ik ben er KEIhard mee bezig ( en geweest)
Wat heb ik een stappen gemaakt en over jezelf tegenkomen pffff
Details zal ik je besparen maar ja dus, ze wert tven er is / wordt aan gewerkt. Glimlach

afbeelding van zgan

to Beer57

CITAAT: Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is?
Interessant dit zinnetje. CITAAT ENDS.

Dank je. Glimlach

CITAAT: Naar mijn bescheiden mening is het dan zo dat je ja van iemand kan houden zoals zij of hij is maar daarom hoef je het nog niet fijn te vinden wat zij of hij doet. Dat zijn twee verschillende dingen. CITAAT ENDS.

Je stipt het hier inderdaad mooi aan, was al nieuwsgierig of iemand deze nuance zou aanhalen in deze uitwisseling.
Je hebt helemaal gelijk, ik heb het echter bewust niet over ‘niet leuk vinden’ gehad, omdat dit, voor mij althans, niet van toepassing was ten tijde van mijn reactie.

Echter, de bovenste vraag, omhelst wel degelijk dit thema, acceptatie van de ander, inclusief alle (on)hebbelijkheden van de ander.
Want, zoals al eerder en vaker over geschreven door mijn (meerdere) alter ego's op dit forum, het gaat om liefde, liefde voor elkaar, houden van de ander zoals hij of zij is!
Indien partners niet kunnen accepteren dat de ander bijv. in zijn of haar neus peutert, en dit blijft een ergernis, waarbij dit ‘probleem’ in de loop der tijd exponentieel zal groeien, en dus een wig zal drijven in die liefde, en dan is dus die liefde niet (langer) onvoorwaardelijk, iets wat dus in de praktijk te vaak en te veel gebeurt.

CITAAT: Het gedrag wat iemand vertoont betekent niet dat die iemand dan ook zo is. CITAAT ENDS.

Ook hierin heb je gelijk, maar ook dit heb ik niet aangestipt, omdat ik de partner van Pba niet ken, (Pba ook niet for that matter) en dus hier dienovereenkomstig ook geen uitspraak over heb gedaan, bovendien is het hoe en waarom van de partner niet het issue, maar de ‘moeite’ die Pba heeft met haar gedrag, ongeacht waar dit vandaan komt, begrijp je?

CITAAT: Dan wil ik ook nog iets zeggen over het verschil tussen mannen en vrouwen.
In de eerste plaats zijn we mens en om te zeggen dat mannen en vrouwen zo verschillen in hun denkwijze ben ik het niet mee eens en gaat zeker niet op bij alle mannen en vrouwen. CITAAT ENDS.

Ehh, persoonlijk heb ik het idee dat er een ander universum is waar dit misschien het geval is, in mijn (redelijk extensieve) ervaringen heb ik nog nooit een vrouw meegemaakt die ‘hetzelfde’ proces doormaakte als het ging om bijv probleemoplossend vermogen, manieren van gesprekken voeren, of op emotioneel reagerend vlak vergelijkbaar waren met het mannelijk geslacht.

Ik mag wel de kanttekening maken dat er zoiets is als Yin en Yang, oftewel (in dit geval) de mannelijke en vrouwelijke genen die een groot gedeelte van de betreffende man of vrouw ‘vormen’.
Anders gezegd, Mannen maken oa testosteron aan, maar ook oestrogeen, bij vrouwen is dit andersom, de mate van aanmaak verschilt per persoon, en is afhankelijk van situaties, en hierdoor kan een man die veel vrouwelijke hormonen aanmaakt heel anders reageren op situaties dan een ander, die deze aanmaak minder heeft.
Hetzelfde geld voor vrouwen.
Dus, een man met veel Yin, en een vrouw met veel Yang, zouden in de basis een ‘betere’ omgang kunnen hebben als het gaat om denkwijzen, en gedragingen.

CITAAT: Ik denk de situatie die pba hier beschrijft en de verschillen van inzicht hierin dus ook niets te maken heeft met het man of vrouw zijn. CITAAT ENDS.

Dat mag jij uiteraard denken, feit blijft echter dat Pba er hierover schrijft, we dus maar één kant van de story ‘kennen’ en wij als lezers dus nooit volledig kunnen inschatten of dit ook zo is Glimlach

Z

afbeelding van torn

@Beer57

Goede reactie Beer!!

Ik vind ben zelf ook van mening dat je van iemand kan houden maar daarnaast toch moeite kan hebben met een bepaald gedrag wat iemand kan vertonen. En dat het gedrag wat iemand vertoont in een bepaalde situatie of omstandigheden ook totaal niet hoeft te zeggen dat iemand als persoon zo is. Net zoals ik vind dat de situatie die Pba hier beschrijft, m.b.t. het wel-niet bij elkaar slapen met waar de kinderen bij zijn geen ene fuck met man of vrouw te maken hoeft te hebben.

Ik herken mijzelf namelijk wel in het gedrag wat Pba's vriendin laat zien m.b.t. tot het slapen in een vroegere stormachtige relatie waar ik ingezeten heb en die steeds zwabberde tussen meningsverschillen, ruzie, bij elkaar zijn etc,etc etc,etc. Het aan-uit-aan-uit-aan traject wat hier ook inmiddels ook beschreven wordt.

Ja en ook ik ging op gegeven moment schimmig gedrag vertonen en een kromme logica (mind-fuck) toepassen als het over de relatie en samen slapen ging bij haar of bij mij. Vakantie is weer een andere dynamiek en omgeving. kan je tegen de kinderen zeggen dat het even niet anders kan dat mams en paps bij elkaar in een bed samen slapen.

Kinderen willen graag dat het goed gaat met ouders en dat zij gelukkig zijn. En net zoals het de ouders raakt als de relatie niet werkt of steeds terugkerend onrustig verloopt raakt het ook de kinderen. Want ook die gaan zich tenslotte hechten aan de partner en kunnen er (onuitgesproken) verdrietig van zijn als er weer ruzie of afstand is.

Wat zeg je als ouder op geven moment tegen je kinderen als het ene moment een partner de deur plat loopt, vervolgens weer een periode niet verschijnt en de kinderen vragen er naar?

Als ouder schaamde ik mij op gegeven moment richting de kinderen voor het onvolwassen gedrag wat wij als volwassenen vertoonden.

afbeelding van Pallie

@pba

Ik begrijp dat jij als man zijnde dit niet begrijpt, maar als vrouw zijnde(ikke dus) begrijp het net zo min, ik denk ook niet dat het iets is wat specifiek over het mannen of vrouwenbrein gaat, zij zal daar echt wel een reden voor hebben, en wat die reden is, die zal je aan haar voor kunnen leggen, ik persoonlijk vind het ook een raar verhaal, wel bij elkaar slapen als de kinderen er niet zijn, maar zodra ze thuis zijn, is het ineens niet meer mogelijk, jou wel mee vragen op vakantie waar notabene de kinderen bij zijn, en dan aangeven dat vakantie iets anders is, alsof dat enig verschil maakt! nee in mijn ogen niet dus ik begrijp net zo weinig als jij van deze keuze...

Wat betrefd het accepteren en respecteren waar ZGAN het over heeft, daar ben ik het dan ook niet helemaal mee eens, je hoeft immers niet alleen te doen wat de ander graag wil of ziet van je, en begrijp dan ook jou gevoel hierin, ook vind ik het niet reeel om hierin naar jou zelf te kijken waarom jij haar proces zo storend vind, het is een rare manier van omgang, waarin ik me voor kan stellen dat jij zoiets heb van wat moet ik hiermee en waar zit t probleem bij haar, en niet bij jou...tuurlijk ga jij op de vakantie niet op een luchtbedje of op de bank slapen, dat zou van de domme zijn als je in een relatie zit, en de kinderen hebben nou eenmaal niet een leeftijd waarin ze niet begrijpen waarom mensen die van elkaar houden bij elkaar slapen...

als ik me verplaats in jou situatie nu, zou ook ik denken bij mezelf wat is nou eigenlijk het verschil, thuis niet waar de kids bij zijn, maar op vakantie is het een ander verhaal, en tja dan kan ik dat in mezelf zoeken waarom ik dat raar en onbegrijpelijk vind, en denken maar het is zijn wens of proces hoe je t ook noemen wil, en t accepteren dat t is zoals t is, maar dan ga ik aan mijn eigen gevoel voorbij, om het de ander maar naar zn zin te maken, dat is wat ik opmaak uit jou verhaal....

ik zou zeggen praat er met haar over waar komt dat gevoel van onveiligheid vandaan bij haar? wat is haar reden om het zo aan te willen pakken, vraag haar naar de verschillen? en natuurlijk respecteer jij haar keuze, de vraag is, of zij ook jou mening daarin respecteert....

Pall

afbeelding van Pba1211

en natuurlijk respecteer jij haar keuze, de vraag is, of zij ook

Hoi hoi,

Dank je wel Pall... goed om van de gene zijde Glimlach ook een reactie te horen...
Inderdaad worstel ik dan met mezelf... wat is het verschil, een situatie gehad waarbij de ene dag s avonds op de chat noig kwam ... "dan kom je toch deze kant nog op en blijf je " ... gezien de tijd heb ik toen bedankt, maard acht de volgende dag een goede kans te maken.. maar nee want toen kwamen de kinderen weer op tijd in huis ipv om 3 u snachts.......

Ok.. ik snap t inderdaad niet... daarentegen heb ik tot nu toe dit voor kennisgeving aangenomen zo van ... "ook hieruit zal wel blijken dat eerdaags dit ineens niet meer een probleem is" wil ik dan nu hier een punt van maken..? hmmmm
maar idd ... en je eigen gevoel dan... die gaat overigens nu meer en meer in protest Glimlach

Gisteren een flinke escalatie gekregen , ze wilde BBQ en , ik niet.. beide moe en druk gehad.. dus aangegeven .. laten we ff waty afstand nemen de rust terug pakken. maar ja de volgende dag (gisteren) ik ff berichten dat ik vond dat ik er lekker in heb zitten hangen, daarvan stevig de balen had, maar graag met haar gezellig wilde BBQ en. Ik had verwacht datz e zoiets zou hebben.. idd dat was te merken maar joh.. komt goed en gezellig tot straks regel jij dan .....
Niet dus.. liefje was boos ... heel boos.. in de war (uiteraard ...?) hoe dan ook de lol was eraf no more BBQ tonight ...

De rest vd middag stil , maar ik ben n iet zo maar weggevaagd...kom kom...Glimlach ,

Dus hup nd lidl , boodschapen doen, BBQ aan ... Mooie tafel gedekt...etc etc..
Dan denk je als man ...wat kun je daar nu fout aan doen...hoe kun je dan nog boos zijn of blijven..
Nou dat kan dus blijkbaar heel goed, t liefje was bij binnenkomst niet onder de indruk van mijn verwoede lijmpoging

OP mijn vraag of ze bos was..kwam overduidelijk een JA, nog een keer gevaagd of dan HEEL boos was.... Onschuldig ook nu JA!

Pff ja.. dan houdt t voor mij ook op ... dus t vlees nog binnen gezet,,zo van bederft dat iig niet in de zon.. gevraagd iof ze zelf ff dr koelkast dan wil inpakken . En ik ben naar huis gegaan... dit is stevig Balen dat wel hoor..2x op een dag aangeven dat je sorry zegt in woord en daad en toch zo boos kunnen blijven...dan blijfmaar ff fijn in de comfotrt zone en ik hoort wel als je genegen bent om verder te gaan..als ik daar dan ook zin en tijd voor heb...

Dat kan wel ff een paar dagen duren voordat er contact volgt, haar kennende (druk op t werk en dit werkt bij haar door tijdens t werk) en ben normaliter geneigd om te gaan voor t geluk ipv gelijk, dus kom ik eerder weer terug ipv het op zn beloop te laten... maar jah... t houdt wel ergens op hoor...ik ben er ook nog ... allerminst perfect...maar wel keihard lerend van elke situatie en doe het verduld goed al zeg ik het zelf..

Nu zijn we dan beland in Ga ik voor gelijk of Geluk??? alleen wil ik dan wel geluk daar waar het ook mijn definite benadert van de term "geluk"

nu maar ff afwachten

thx voor je reactie PAll

afbeelding van waterman

Hoi PBA

Hoe een ander in elkaar steekt, dat zul je nooit 100% weten. Waarom anderen dingen doen zoals ze dat doen, dat zul je nooit 100% snappen. Waar het om gaat is of het gedrag van de ander aanvaardbaar voor jou blijft, of dat het tegen jouw grenzen aan het drukken is. Maar 100% snappen? Dat gaat je niet lukken, vrees ik Knipoog

Er spelen nu twee dingen, he. Allereerst het probleem rondom het wel of niet bij haar blijven slapen, en het wel of niet het bed delen. Ik geloof dat haar gedrag hierbij duidt op onzekerheid, zij weet niet zeker hoe ze met je om wil gaan, en is niet bereid daarvoor de confrontatie met haar kinderen aan te gaan. Waarom niet? Waarom gaat zij de confrontatie met haar kinderen niet aan? Heb je jezelf dat soort vragen wel eens gesteld? Heb je het met haar daarover? Als haar kinderen niet in de buurt zijn, lijkt het makkelijker, maar als haar kinderen er zijn, dan gaat het mis. Misschien speelt er dus meer dan alleen jouw relatie tot haar........

En ten tweede de barbeque en de confrontatie daar. Waarom lijken jullie allebei zo op zoek naar de confrontatie? Beiden lijken een heeeeeel stevige boodschap voor de ander te hebben. Jij zegt het in de vorm van "Ga ik voor gelijk of ga ik voor geluk?". Wat is dan precies dat "gelijk" waar jij voor wil gaan? Hoe principieel is dat gelijk? Hoe hard moet je je daarvoor maken? Hoeveel ruzie wil je daarover voeren? En waarom gaat zij zo enorm op haar strepen staan? Waar zitten de pijnpunten hierin? Weer allemaal vraagjes...... Deels vraagjes over jezelf, deels vraagjes over haar. Maar wel belangrijke vraagjes, anders knettert het allemaal veels te hard!

Ietsje meer afstand, allebei wonden likken, en kijken of je nog kunt praten. Lijkt mij........

Heel veel sterkte!
Waterman

afbeelding van Pba1211

thx

@waterman
je zegt oa

"Zij weet niet zeker hoe ze met je om wil gaan, en is niet bereid daarvoor de confrontatie met haar kinderen aan te gaan"

Wat is voor jou aanleiding om dit te denken..?
mijn verwarring is nl. dat daar waar het over "slapen" gaat, niet over of de kinderen het wel/niet weten of wat ze ervaqn vinden. Er is geen sprake van dat de kinderen bv niet weten van een relatie, integenstelling zou ik haast zeggen.
Daarom begrijp ik ook niet zo goed (ook voor mijzelf niet) wat er nu gaande is onderhuids...

Ook hier speelt gelijk of geluk...
ik kan gaan voor mmn gelijk..zo van.. halloohoo wel bij mij slapen maar andersom mag niet want.... of ik ga voor mn geluk en heb zoiets van... hmmm t zal wel... ach over een paar maand kijk ik erop terug en is dit allemaal al passe en ook geen issue van geweest.

De BBQ... tja dat lag voor mij iets anders... had niets met confrontatie te maken, een dag eerder had ik aangegeven dat zeff iets van rust moesten nemen en de volgende dag z=geefb ik een tegenovergestelde boodschap dat ik haar graag zag aan de BBQ..dat lanndde een "klein beetje "b=anders dan verwacht.Ondanks dat ze aangaf nu niet meer te willen en de lol eraf was.. dacht ik door het toch te doen als "verrassing"dat dit een keerpunt zou zijn en de boosheid weg zou nemen... niet dus.
op haar strepen staan... hmmm dat zal wegkomen omdat ze vindt dat ze volledig zelf moet kunnen doen zonder hulp .
En mijn stelling dat ze gewoon ook even wat rust moet nemen... wordt gezien als "vertellen wat wel en niet mag/kan"

Door meer dan 1 x uit/navragen lijkt toch goed helder dat er geen issue bij de kinderen is .... dat is toch wat ik terug krijg en tja... als ik daaraan moet twijfelen....

maar eens mbt
Ietsje meer afstand, allebei wonden likken, en kijken of je nog kunt praten...
Voor zover je eea mag verwachtten.. verwacht ik dat er zeker een gesprek komt..

afbeelding van waterman

Hoi Pba

Op het gevaar af dat ik het helemaal fout zie..... Jij bent er bij, en ik niet, he.

Citaat:

Wat is voor jou aanleiding om dit te denken..?
mijn verwarring is nl. dat daar waar het over "slapen" gaat, niet over of de kinderen het wel/niet weten of wat ze ervaqn vinden. Er is geen sprake van dat de kinderen bv niet weten van een relatie, integenstelling zou ik haast zeggen.
Daarom begrijp ik ook niet zo goed (ook voor mijzelf niet) wat er nu gaande is onderhuids...

Wat mij opvalt in het geheel is dat zij blijkbaar niet zoveel moeite heeft met het slapen met/bij jou, maar dat ze niet wil dat haar kinderen erbij zijn. Ze weten wel van de relatie af, maar op de een of andere manier mag het niet echt worden.....

Dat vind ik wat verwarrend. Want als zij er helemaal akkoord mee was, en de kinderen ook, dan hoefde dit probleem niet te spelen, toch? Toch voelt zij zich niet vrij om met jou te slapen. Als de kinderen er bij zijn. Als de kinderen er niet zijn, dan heeft ze er minder problemen mee....... Waarom?????

Terwijl de kinderen er blijkbaar/schijnbaar niet zo'n probleem van maken........ Dat geeft mij dus aanleiding om te denken dat het niet zozeer aan de kinderen ligt, maar meer een uiting van twijfel bij haar is. Maar dat is geheel mijn interpretatie, hoor! Maar probeer hier zelf achter te komen, wat er precies speelt!

Heel veel sterkte!
Waterman

afbeelding van mrpither

Re:

..

afbeelding van torn

@ PBA: Over haar grenzen heen denderen.

Pba1211 schreef:

Gisteren een flinke escalatie gekregen , ze wilde BBQ en , ik niet.. beide moe en druk gehad.. dus aangegeven .. laten we ff waty afstand nemen de rust terug pakken. maar ja de volgende dag (gisteren) ik ff berichten dat ik vond dat ik er lekker in heb zitten hangen, daarvan stevig de balen had, maar graag met haar gezellig wilde BBQ en. Ik had verwacht datz e zoiets zou hebben.. idd dat was te merken maar joh.. komt goed en gezellig tot straks regel jij dan .....
Niet dus.. liefje was boos ... heel boos.. in de war (uiteraard ...?) hoe dan ook de lol was eraf no more BBQ tonight ...

De rest vd middag stil , maar ik ben n iet zo maar weggevaagd...kom kom...Glimlach ,

Dus hup nd lidl , boodschapen doen, BBQ aan ... Mooie tafel gedekt...etc etc..
Dan denk je als man ...wat kun je daar nu fout aan doen...hoe kun je dan nog boos zijn of blijven..
Nou dat kan dus blijkbaar heel goed, t liefje was bij binnenkomst niet onder de indruk van mijn verwoede lijmpoging

OP mijn vraag of ze bos was..kwam overduidelijk een JA, nog een keer gevaagd of dan HEEL boos was.... Onschuldig ook nu JA!

Kan jij je enigzins voorstellen dat je over haar grenzen heen dendert en haar niet hoort door dan toch een bbq, als ik het goed begrijp bij haar thuis, tegen haar wil in te gaan organiseren?

Is het daarop volgend voor jou dan ook mogelijk om van haar kant te snappen, gezien de gebrouilleerde situatie die er nu wederom tussen jullie is, dat zij richting de kinderen misschien geen al te grote verwachtingen en daarmee druk bij haar zelf over de relatie tussen mams en PBA meer durft te creëren?

Je moet het als ouder maar iedere keer aan je kinderen gaan uitleggen wanneer er weer eens een periode is van ruzie of afstand van elkaar om vervolgens de draad weer gewoon op te gaan pakken.

afbeelding van kroegtijger

@torn

Hoi Torn,

Ik snap je reactie, en ik denk ook dat het niet handig was van Pba. Goed bedoeld, dat absoluut, maar niet handig. Toch denk ik dat je wel wat "streng" je opstelt richting Pba in deze. Immers, het was wel in eerste instantie haar idee om met die BBQ te beginnen, en Pba hield even de boot af, om daarna alsnog vol voor de BBQ te gaan. Ik vind het ook een wat gemixt signaal van Pba natuurlijk, maar helemaal onbegrijpelijk en zwaar grensoverschrijdend gedrag kan ik het nou ook weer niet helemaal noemen dan.
Als Pba nou ietsjes meer probeert zich in te leven, en Mrs Pba nu een klein beetje minder snel op de teentjes getrapt is en wat minder gespannen reageert, dan valt het in de praktijk zeer waarschijnlijk allemaal best wel mee toch?

afbeelding van torn

@Kroegtijger: Een vraag of je mening ?

Olla en goedemorgen Kroegtijgert.

Even voor mijn helderheid voordat ik tijd en energie ga steken in het schrijven van een reactie.

Stel je mij nu een vraag of, niet verkeerd bedoeld, wilde je met deze reactie alleen jouw mening geven?

afbeelding van kroegtijger

@torn

Ik geef hier mijn mening erover; het betreft geen vraag.

afbeelding van torn

@Kroegtijger

Mja, dat vermoeden had ik al een beetje. Vandaar dat ik, voor ik überhaupt de tijd en energie erin zou steken om antwoord op je reactie te geven, maar eerst even een verhelderende vraag stelde.

Misschien dan wel zo handig om deze:

kroegtijger schreef:

Als Pba nou ietsjes meer probeert zich in te leven, en Mrs Pba nu een klein beetje minder snel op de teentjes getrapt is en wat minder gespannen reageert, dan valt het in de praktijk zeer waarschijnlijk allemaal best wel mee toch?

een volgende keer iets anders te formuleren. Niet in de vragende vorm formuleren aangezien je alleen je eigen mening kwijt wilde maar te vanuit de Ik-boodschap: 'ik vind, ik denk of ik ben van mening dat......'

Nu wek je even de indruk een vraag te stellen, daar waar je eigenlijk alleen even jouw mening wilde ventileren.
Kan ruis en verwarring schelen in communicatie. Wat je inmiddels wel bekend zal voorkomen....

afbeelding van Pallie

@torn

Citaat:

Kan jij je enigzins voorstellen dat je over haar grenzen heen dendert en haar niet hoort door dan toch een bbq, als ik het goed begrijp bij haar thuis, tegen haar wil in te gaan organiseren?

Ja domme actie van PBA inderdaad, echter PBA zijn blogs teruglezend, vind ik jou reactie net als kroegtijgert zei, ietwat streng/hard, hoe je het ook noemen wil Knipoog in dit geval loopt PBA duidelijk over haar grens heen, het is natuurlijk wel de wisselwerking tussen deze 2 personen, in zijn eerdere blogs lees ik namelijk ook het tegenovergestelde en dat is dat Mevr PBA (zoals kroeg zo leuk aangaf Glimlach ) ook steeds maar weer over de grenzen van PBA aan het denderen is, als ik zijn blogs er rustig op na lees, zie ik steeds het patroon terug komen dat PBA zijn gevoelens niet kan of mag uiten, op het moment dat hij aangeeft dat het iets met hem doet, besluit zij, (om de zoals jij dat zelf altijd zo mooi aan kan geven Glimlach ), de ''jij'' boodschap toe te passen,dat heb ik je in een eerdere blog van PBA, eens zien schrijven, PBA doet het vaak niet oke in haar ogen, en we gaan nu allemaal uit van zijn verhaal, omdat hij diegene is die hier schrijft, en we haar kant niet weten,en ook niet over oordelen mogen, echter en daar zit het hem er voor mij in (dat ik jou reactie ook streng of hard vind) dat deze man kampt met een labeltje, waardoor hij acties vertoont die daar bij horen, de onzekerheid die daarbij mee speelt als je altijd maar te horen krijg dat hij, diegene is die het niet oke doet,waardoor hij niet meer weet, wat ik me dan ook heel goed voor kan stellen, de weg kwijt raakt in het gevoel creeren voor zichzelf, waarin hij het juiste doet. (hmmm besef me dat dit een warrige zin kan zijn, maar denk wel dat je me begrijpt.....) waarin ik me afvraag, of zij wel weet dat hij dat labeltje heeft, en of zij zich daar ooit eens in verdiept heeft en hoe daarmee om te leren gaan, bovendien vraag ik me af of PBA zelf ooits iets gedaan heeft met het labeltje, of alleen ooit aangenomen heeft, en er verder niets meer mee gedaan heeft, ik praat nu tegen jou, maar deze vraag zal ik PBA zelf ook nog gaan stellen, Ja het is een domme zet van hem geweest, en ja als ik lees dat hij savonds naar haar huis rijd om te willen praten terwijl ze boos is, zijn geen goede plannen, en PBA loopt daarmee inderdaad over haar grenzen, net zoals zij continue over zijn grenzen aan het denderen is, en nu is het niet zo, dat ik denk hmmm ik keur het goed dat hij over haar grens loopt omdat zij dat ook maar steeds bij hem lijkt te doen, maar ik kan ergens toch wel begrip opbrengen voor zijn acties...

In tegenstelling tot kroegtijgert, stel ik jou wel deze vraag die ik voor het gemak dan maar even pik van kroegtijger Tong Vind de vraag zelf redelijk rationeel want er spelen natuurlijk gevoelens mee hierin, toch kan een mens zich het zelf moeilijker maken dan het soms uiteindelijk is...

Citaat:

Als Pba nou ietsjes meer probeert zich in te leven, en Mrs Pba nu een klein beetje minder snel op de teentjes getrapt is en wat minder gespannen reageert, dan valt het in de praktijk zeer waarschijnlijk allemaal best wel mee toch?

Toch?? benieuwd naar jou mening

Pall

afbeelding van torn

@Pall: Een rood gloeiend ijzer

Pallie schreef:

In tegenstelling tot kroegtijgert, stel ik jou wel deze vraag die ik voor het gemak dan maar even pik van kroegtijger Tong Vind de vraag zelf redelijk rationeel want er spelen natuurlijk gevoelens mee hierin, toch kan een mens zich het zelf moeilijker maken dan het soms uiteindelijk is...

Citaat:

Als Pba nou ietsjes meer probeert zich in te leven, en Mrs Pba nu een klein beetje minder snel op de teentjes getrapt is en wat minder gespannen reageert, dan valt het in de praktijk zeer waarschijnlijk allemaal best wel mee toch?

Toch?? benieuwd naar jou mening

Pall

Kom hierop terug.

Bijzonder in dit alles is dan weer wel dat in het geval Pba een vrouw was geweest die haar verhaal hier zou delen en zijn vriendin een man die exact hetzelfde gedrag zou vertonen dat we dan inmiddels wel hadden kunnen voorspellen wie er 'schreeuwend' zwaaiend vooraan hadden gestaan met een rood gloeiend ijzer met de hoofdletter 'N' of 'B'.

Want je zou kunnen stellen dat Pba's vriendin, even los van het slapen-verhaal wat ik wel kan begrijpen, toch wel heel veel overeenkomstige gedragskenmerken (aantrekken-afstoten, snel boos zijn, veel buiten haar zelf leggen, twijfel, etc, etc) vertoond waarbij in het geval zij een man zou zijn meteen verketterd zou worden. Toch?

afbeelding van Pallie

@torn: Geslachts afhankelijk

Citaat:

Kom hierop terug

Is goetie hoor....

Citaat:

Bijzonder in dit alles is dan weer wel dat in het geval Pba een vrouw was geweest die haar verhaal hier zou delen en zijn vriendin een man die exact hetzelfde gedrag zou vertonen dat we dan inmiddels wel hadden kunnen voorspellen wie er 'schreeuwend' zwaaiend vooraan hadden gestaan met een rood gloeiend ijzer met de hoofdletter 'N' of 'B'.

Jij noemt het bijzonder, ik zou het eerder eigenaardig, willen noemen, dat "de vrouw" die zich altijd zo vast bijt in het N of B woord, blijkbaar onderscheid schijnt te maken, van het geslacht van de blogger! typisch is t niet?

Citaat:

Want je zou kunnen stellen dat Pba's vriendin, even los van het slapen-verhaal wat ik wel kan begrijpen, toch wel heel veel overeenkomstige gedragskenmerken (aantrekken-afstoten, snel boos zijn, veel buiten haar zelf leggen, twijfel, etc, etc) vertoond waarbij in het geval zij een man zou zijn meteen verketterd zou worden. Toch?

TOCH? Yup..... mooi om te zien he? Tong

afbeelding van torn

@Pallie

Pallie schreef:
Citaat:

Kan jij je enigzins voorstellen dat je over haar grenzen heen dendert en haar niet hoort door dan toch een bbq, als ik het goed begrijp bij haar thuis, tegen haar wil in te gaan organiseren?

In tegenstelling tot kroegtijgert, stel ik jou wel deze vraag die ik voor het gemak dan maar even pik van kroegtijger Tong Vind de vraag zelf redelijk rationeel want er spelen natuurlijk gevoelens mee hierin, toch kan een mens zich het zelf moeilijker maken dan het soms uiteindelijk is...

Citaat:

Als Pba nou ietsjes meer probeert zich in te leven, en Mrs Pba nu een klein beetje minder snel op de teentjes getrapt is en wat minder gespannen reageert, dan valt het in de praktijk zeer waarschijnlijk allemaal best wel mee toch?

Toch?? benieuwd naar jou meningPall

Beetje flauw misschien, maar als ik goed het teruglees zit er in je eigen reactie, die een korte samenvatting van Pba's verhaallijn bevat inc. reacties die ik zelf eerder in zijn blogs heb geschreven, en in de reacties van Zgan genoeg materiaal om je af te vragen hoe realistisch deze stel dat's en als nou luchtballonnetjes zijn die jij en de Kroegtijgert oplaten.

Dus nee, ik vind mijzelf niet te streng, ondanks dat ik de goede bedoelingen of behoefte om een conflict op te willen lossen best wel snap, als ik aangeef dat wanneer een ander aangeeft iets niet te willen en op dat moment nog in boosheid te zitten je toch tegen die anders wil iets gaat doen of organiseren in zijn/haar ruimte je grenzen van een ander aan het overschrijden bent en daarmee ook steeds meer je eigen grenzen.

Een omdat laatste gaat het volgens mij vooral.

afbeelding van Pallie

@torn: grenzen pffff

deze reactie verwijderd...was een bietsie gemeen van me....niet met de juiste intentie geschreven, maar meer uit boosheid vanuit mezelf.....die ik af reageerde op mm gappie.... Grijns
wat zei ik ooit eens?

Citaat:

Citaat:

Je 'mattie' torn

#Was
#Is
&
#Blijft

eerlijk is eerlijk lekker kritisch en eerlijk naar elkaar pallie like...
ff dan die carrousel in...

LOL....thanks buddy!

afbeelding van torn

@Pallie: Flikkerend Hoektandje

Ik meende al een flikkerend hoektandje door je reactie heen te zien schitteren. Diamantje of goud? Grijns

No hard feelings.
En ik kan mij zo voorstellen dat je na een week van aanschouwen van 'grenzeloos bezig zijn met het overschrijden van grenzen' je naast het inzicht dat je vanuit een wat, laat ik het voorzichtig zeggen, rauwe emotie richting mij reageerde drastisch terug gekomen bent op je eerder 'eens met' uitspraak.

Pallie schreef:

eerlijk is eerlijk lekker kritisch en eerlijk naar elkaar pallie like...

Ongeacht wie het is.....Always!!!

afbeelding van Pallie

Torny: gap

prrrrrttttt ja rauwe emotie....zo ben ik dan ook wel weer...bij mn real gappies...ff dat lippie die ik op trok..
..waarbij ik die diamant of goude tand liet zien.... ff me rust te pakken en mezelf te aanschouwen....aldoende leert men zeggen ze wel eens..die gaat voor mij wel op..... Tong
BTW
GRENZEN??? kan ze niet meer horen Grijns

afbeelding van zgan

to Pallie

CITAAT: Wat betrefd het accepteren en respecteren waar ZGAN het over heeft, daar ben ik het dan ook niet helemaal mee eens, je hoeft immers niet alleen te doen wat de ander graag wil of ziet van je, en begrijp dan ook jou gevoel hierin, ook vind ik het niet reeel om hierin naar jou zelf te kijken waarom jij haar proces zo storend vind CITAAT ENDS.

EIGEN CITAAT: Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is? Of zou jij haar liever 'anders' hebben? CITAAT ENDS.

Is een vraag aan Pba, wil je haar 'anders, houd je van haar om wie ze is?

EIGEN CITAAT: In alle gevallen is het binnen een relatie van 'levens' belang dat je elkaar respecteert, acceptatie is een groot goed, zolang je er voor waakt jezelf (of de ander) niet te ondermijnen, anders gezegd, houd je eigenwaarde, eigenliefde en zelfrespect in de gaten, zonder de ander daarbij (onbedoeld) te benadelen. CITAAT ENDS.

Misschien mis ik iets in mijn eigen tekst, maar heb ik ergens beweerd dat het accepteren ten koste van (in dit geval) Pba moet gaan, dat hij zichzelf maar moet wegcijferen?
Indien zo, dan lees ik dit graag terug in jou reactie hierop?

De onzekerheid waar ik gevoelsmatig over schreef, werd in deze bevestigd door Pba zelf...

Is er een te groot verschil in leef en denkwijzen, waardoor de partners niet in 'frequentie' of harmonie kunnen samenzijn, dan zou het maar zo kunnen zijn dat dit soort 'issues' blijven terugkeren tijdens het samenzijn, waarin één van beide, of beide in diezelfde (oude pijn) blijven waden, waardoor de relatie uiteindelijk zal stranden, dit is iets wat in de praktijk helaas maar al te vaak bevestigd wordt.

Zomaar een observatie...

Z

afbeelding van Pallie

@zgan: ondermijnen van eigen mening...

Citaat:

Is een vraag aan Pba, wil je haar 'anders, houd je van haar om wie ze is?

Volgens mij als ik me niet vergis, heb ik op de vraag die jij PBA stelde, geen antwoord gegeven. Ik gaf duidelijk aan dat ik het niet ''helemaal'' eens ben, met het accepteren respecteren, wat jij in jou reactie aangeeft. Ik denk en dat is mijn eigen interpretatie van het hele geheel, dat PBA wel degelijk van haar houd om wie ze is, wat in mijn (lees) ''mijn'' beleving niet veel te maken heeft, met haar anders willen of nemen zoals ze is....

Citaat:

In 'jouw' geval zou ik voor mijzelf eens nagaan waarom jij haar proces een vorm van 'storend' vind, ipv het proberen te begrijpen, en accepteren dat dit is wie ze is, anders gezegd, kijk eens in jezelf, ipv te 'projecteren' (ik zeg niet dat je dit doet, maar kan even geen beter woord bedenken) vanuit jou mogelijk gekwetste ego, voortkomend vanuit onzekerheid.
Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is?
Of zou jij haar liever 'anders' hebben

Volgens mij geef jij hier heel duidelijk aan, dat PBA ipv het proberen te begrijpen, te accepteren, dat ze is wie ze is.... toch? wat bij bij overkomt als zijnde: ze is zoals ze is, dus zijn eigen gevoel en onbegrip hierin mag of kan niet uitgesproken worden, in plaats daarvan, zou hij, eens in zichzelf moeten kijken waarom ''hij'' haar proces hierin een vorm van storend vind. Zoals je weet ben ik een voorstander van het kijken naar jezelf en je eigen handelen, in dit soort situaties, echter ben ik ook van mening dat ondanks dat, ten allertijde je eigen mening of onbegrip best uit mag spreken. En dat is volgens mij hier wat er aan de orde is, PBA geeft duidelijk aan het niet te begrijpen, en die snap ik, als ik dan jou reactie daarop lees, dan vind ik, en dat is mijn mening, dat het overkomt dat vrouwen niet te begrijpen zijn, en ze ook vooral niet moet willen begrijpen maar gewoon moet accepteren en respecteren dat ze zijn zoals ze zijn, met al hun onhebbelijkheden en denkwijzes waar mannen niets van begrijpen, (of willen begrijpen) en kijk eerst maar naar je eigen onzekerheid voor je oordeelt...
Je sluit notabene af met deze zin:

Citaat:

Accept, en 'stop' met analyseren, want hoe 'veel' we ook 'denken' te weten over vrouwen, ze zullen ons ten alle tijden versteld doen staan met hun manier van zijn

, waarin je wederom voor mijn gevoel aangeeft accepteer het hoe haar keuze tot stand komt.

PBA geeft hierin duidelijk zelf aan:

Citaat:

ik ga ff na waarom hoe en wat, blijft overeind dat ik het nog niet echt snap, begrijp.
Het blijft middelen tussen ... ga je continu mee in de stroom van accepteren hoe iemand is en je eigen mening hebben kunnen vormen.
Lastig hoor .. de juiste middenweg... het kan niet zo zijn dat of de een of de ander zich maar volledig moet wegcijferen.

Vervolgens geef je in een daarop volgende reactie aan:

Citaat:

EIGEN CITAAT: In alle gevallen is het binnen een relatie van 'levens' belang dat je elkaar respecteert, acceptatie is een groot goed, zolang je er voor waakt jezelf (of de ander) niet te ondermijnen, anders gezegd, houd je eigenwaarde, eigenliefde en zelfrespect in de gaten, zonder de ander daarbij (onbedoeld) te benadelen. CITAAT ENDS

.
Waarbij je mij deze vraag stelt:

Citaat:

Misschien mis ik iets in mijn eigen tekst, maar heb ik ergens beweerd dat het accepteren ten koste van (in dit geval) Pba moet gaan, dat hij zichzelf maar moet wegcijferen?
Indien zo, dan lees ik dit graag terug in jou reactie hierop?

Je hebt niet specifiek aan gegeven dat PBA zichzelf zou moeten wegcijferen nee, echter maak ik, zoals net beschreven, uit je eerste reactie toch echt duidelijk op dat hij haar proces zou moeten accepteren en moet stoppen met analyseren. in zichzelf zou moeten kruipen waarom hij haar proces zo storend vind, daar deel ik een andere mening over, omdat ik dat namelijk zie ik als wegcijferen van zichzelf, daar reageerde ik op met:

Citaat:

Wat betrefd het accepteren en respecteren waar ZGAN het over heeft, daar ben ik het dan ook niet helemaal mee eens

ik persoonlijk vind jou reactie daarom ook een beetje dubbel, enerzijds geef je aan accepteer, ze is zoals ze is, probeer vooral haar denkwijze niet te begrijpen, (she is a woman) om vervolgens aan te geven dat je elkaar zou moeten accepteren en respecteren, zonder jezelf of de ander te benadelen.
In mijn beleving benadeeld PBA zichzelf juist hier, door zijn eigen mening niet te kunnen vormen over het gebeuren.

Citaat:

De onzekerheid waar ik gevoelsmatig over schreef, werd in deze bevestigd door Pba zelf...

Waar deze vandaan komt begrijp ik niet helemaal? volgens mij heb ik daar verder niets over geschreven.

Jij stelde deze vraag aan pba :

Citaat:

Want ik mag toch aannemen dat je van haar houd, zoals ze is? Of zou jij haar liever 'anders' hebben?

Interessante vraag, waar ik mijn eigen mening over heb, maar het wel eens leuk vind om diezelfde vraag, eens terug te kaatsen naar jou zelf....wat zou jij daarop antwoorden?, daar ben ik wel benieuwd na Tong

afbeelding van zgan

to Pallie

Een aantal ‘antwoorden’ omtrent deze ‘zaken’ heb ik al een vorm van proberen toe te lichten aan Beer, echter zal ik hier een andere invalshoek proberen te hanteren.

Inderdaad, een interpretatie van de Liefde die Pba voelt voor haar, echter, en dit schrijf ik heel voorzichtig: zie ik een gemiddeld hoog analytisch gehalte in Pba’s blogs terug, maar niet zo heel vaak de schreeuw om liefde die hij voor haar voelt, en de vraag waarom deze niet of onvoldoende wordt beantwoord door de (ex) partner.

CITAAT: Zoals je weet ben ik een voorstander van het kijken naar jezelf en je eigen handelen, in dit soort situaties, echter ben ik ook van mening dat ondanks dat, ten allertijde je eigen mening of onbegrip best uit mag spreken. En dat is volgens mij hier wat er aan de orde is, PBA geeft duidelijk aan het niet te begrijpen, en die snap ik, als ik dan jou reactie daarop lees, dan vind ik, en dat is mijn mening, dat het overkomt dat vrouwen niet te begrijpen zijn, en ze ook vooral niet moet willen begrijpen maar gewoon moet accepteren en respecteren dat ze zijn zoals ze zijn, met al hun onhebbelijkheden en denkwijzes waar mannen niets van begrijpen, (of willen begrijpen) en kijk eerst maar naar je eigen onzekerheid voor je oordeelt... CITAAT ENDS.

Ik heb het nergens gehad over iets niet of wel uitspreken, ik kijk ‘puur’ naar de schrijver in deze, en laat het gedrag van de partner hierin bewust buiten beschouwing, omdat zij niet degene is die hier schrijft, niet degene is die hier haar verhaal doet over het gedrag van Pba.

Ik heb dus ook niet hoeven aangeven dat hij zijn partner niet begrijpt, want dat schreef hij zelf al, wat ik aangaf is dat het mogelijk iets is wat bij hem zelf ligt als het op de manier van omgang gaat met het ‘slaapprobleem’ probleem, omdat hij hier (vanuit onbegrip) moeite mee heeft, waarbij ik dus aangeef, ‘kijk eens waarom dit voor jou zo’n ‘probleem’ is.’

Hij geeft hierin vervolgens zelf het woord ‘zelfvertrouwen’ op weer in zijn reactie aan mij,
Vanuit ‘gebrek aan’ zelfvertrouwen is het regelmatig het geval dat bepaalde problematiek uit proportie getrokken kan (KAN dus, zeg niet dat het zo is) worden, door (opnieuw) het (her)beleven van oude pijn.

‘Know thyself’, is dan ook het advies wat ik dus aan Pba ‘meegeef’ om te kijken naar deze mogelijke valkuil van hemzelf, het herbeleven waardoor onzekerheid ontstaat.

Ik zie ook dat Pba zichzelf benadeelt, en zich niet zeker voelt bij zijn eigen onbegrip over de situatie tussen haar en hem, dus, in mijn beleving is het zijn idee over het ‘niet slapen waar de kids bijzijn’ waardoor hij zichzelf benadeelt, en het probeert te bekijken en te begrijpen vanuit haar oogpunt, en inderdaad niet direct bij zichzelf te rade gaat wat en hoe hij hiermee om zou kunnen gaan, snap je?

CITAAT: De onzekerheid waar ik gevoelsmatig over schreef, werd in deze bevestigd door Pba zelf... Waar deze vandaan komt begrijp ik niet helemaal? volgens mij heb ik daar verder niets over geschreven. CITAAT ENDS.

Zie boven…

CITAAT: als ik dan jou reactie daarop lees, dan vind ik, en dat is mijn mening, dat het overkomt dat vrouwen niet te begrijpen zijn, en ze ook vooral niet moet willen begrijpen maar gewoon moet accepteren en respecteren dat ze zijn zoals ze zijn, met al hun onhebbelijkheden en denkwijzes waar mannen niets van begrijpen, (of willen begrijpen) CITAAT ENDS.

Je lijkt een aanname te maken aan de hand van mijn tekst, ik zie mijzelf nergens beweren dat wij als mannen geen poging zouden moeten doen om vrouwen te begrijpen, wat ik echter wel zeg is dat het over het algemeen zinniger kan zijn om naar ons eigen aandeel in deze te kijken, dit om te voorkomen dat het probleem ansich mogelijk uit verband getrokken zou kunnen worden, door ego gerelateerde eigenschappen, voortkomend vanuit oud zeer.. (ja, weer die 2 woordjes) Knipoog

CITAAT: Interessante vraag, waar ik mijn eigen mening over heb, maar het wel eens leuk vind om diezelfde vraag, eens terug te kaatsen naar jou zelf....wat zou jij daarop antwoorden?, daar ben ik wel benieuwd na CITAAT ENDS.

Je mag projecteren, geen moeite mee Glimlach

Ik ben, als het op liefde aankomt een soort van pushover, als ik in een relatie zit, ga ik volledig op in de ander, (meerdere malen over geschreven) waarbij ik de partner (in het begin) als gelijkwaardig beschouw, en dus haar dienovereenkomstig ook volledig accepteer en respecteer, alles koek en ei, rozegeur en maneschijn ect etc…

Op het moment dat de eerste barsten ontstaan in deze porseleinen theepot, begint bij mij dus de eigenliefde (en dus zelfrespect en eigenwaarde) langzaam maar zeker het raam uit te verdwijnen, ga ik de partner boven mijzelf stellen, en wijt(te) ik alle misvattingen en problematiek aan mijzelf, en ondermijnde ik dus mijzelf, om er maar voor te zorgen dat zij toch wel weet hoeveel ik van haar houd (hield)

Het accepteren van die ander neemt hierbij overdreven vormen aan, en ik verdwijn langzaam maar zeker uit mijn eigen spiegelbeeld, wat er overblijft is een fata morgana van mijzelf, een geest.

Ik benadeel mijzelf dus alleen dan, als de relatie ‘scheef’ gaat lopen, tot die tijd ben ik een gever, een toner zonder mijzelf hierin te verliezen, omdat het om wederzijdse liefde gaat, vanuit volledige acceptatie, en compleet respect voor die ander, ook al peutert ze in dr neus Tong

Wens dat het een beetje helder overkomt, want zo voel ik me niet, beetje grieperig nl Knipoog

Z

afbeelding van Pallie

@zgan

Citaat:

Wens dat het een beetje helder overkomt, want zo voel ik me niet, beetje grieperig nl

Helder, Glimlach lekker in t zonnetje zitten is goed voor je griepje Knipoog ik kom er op terug....

Pall

afbeelding van Hetlevenismooi

Weer proberen,

Jullie gingen het weer proberen, gaat goed zeg, erg liefdevol.
Is het niet zo dat het dan bter behoort te gaan? Geven en nemen?
Wat vreselijk vermoeiend allemaal.

Sterkte voor beiden zou ik zeggen.

afbeelding van Pba1211

re

Opnieuw proberen ... ja idd
vermoeiend zeker... gelukkig gaat 2/3 van de tijd super leuk, idd dat lees je dan weer niet...
Geven en nemen... ook dat ben ik zeker met je eens...

In mijn beleving is dat ook zeer zeker het geval, maar ondanks dat gebeuren er dingen die dan knallen..
Daar vindt ik dan oook onmiddelijk wat van... en door het voor te leggen aan de panel leden van lddv.nl Glimlach hoop ik dan weer getriggerd te worden om het tegen het bekende licht te houden, mijn eerste mening is vaak datgene wat al heel erg lang zo werkte maar in mn huwelijk nou niet bepaald iets heeft opgeleverd en ik mij heb voorgenomen om dat never nooit weer op die manier te willen doen.
Dan hoor ik graag eens wat een ander vindt

bedankt voor je reactie hoor... Glimlach

afbeelding van Hetlevenismooi

@Pba1211

Oohw zo kwam het niet over, dat het zo goed gaat, mijn excuses!

Ik snap wel wat jij bedoeld hoor maar ik was je blogs nog eens aan het terug lezen en daar las ik het wat ik nog dacht te herinneren, zij had het uitgemaakt toen omdat de druk te groot is geworden en ze balanceerde op 't randje van een burnout.
En toch geven jullie het nog een kans. Mooi toch! Het was wel uit! Niet zomaar. Geef elkaar de ruimte en je hoeft niet altijd te weten waarom dit, waarom dat, als je elkaar maar niet tekort doet. Soms is het een gevoel van iemand. En geen korte lontjes. Lachen
Het was toch niet omdat ze twijfelde, voor haar liefde voor jou?

Nu geeft ze haar gevoel aan hoe ze het wil met het slapen enzo en dan denk ik, ze wil dat zo. Is dat zo erg dan?
Het is pas weer aan. Rustig aan dan breekt het lijntje niet.
Het is haar gevoel. Vakantie is misschien leuk en spannend. Een uitje.
Kun je soms nodig hebben. En dan weer terug op dr zelf met haar kinderen. Andere week voor jou met slapen toch? Vindt ze zo (nog) blijkbaar prettiger.

Nu wil jij geen Barbecue, eerste instantie en dan weer wel. Lachen Wel lief dat je toen dat vlees ging halen, dan komt er weer miscommunicatie, jammer, je bedoelde het goed!
Jij wil meer aandacht, snap ik ook.
Is het in balans? Ja 2/3 van de tijd. Knipoog Dus het resterende is in de minderheid. Uitpraten is altijd goed. Geef aan dat je dat op een normale manier wil.
Jij wil meer, lijkt wel. Ik denk dan, het is al uit geweest, jullie proberen het weer en rustig aan anders knalt het weer.

Kijk het aan en je zit niet gelijk in een huwelijk weer.
Dit is een ander soort relatie, als het zo doorgaat zijn jullie misschien weer terug bij af.

Sterkte en veel plezier!

afbeelding van Pba1211

@ hetlevenismooi

Excuses , dank je wel, lief maar onnodig hoor...je bedoelde het niet fout en ik heb het niet zo opgevat, maar top dat je de moeite neemt om het anders te zeggen. Ik snap eigenlijk wel wat je bedoeld.
Ik wil meer aandacht ...? Zelf heb ik niet die indruk maar het komt wel zo over....verbeterpunt dus door meer afstand te nemen...zeker de moeite waard. Eerst een gesprek... Nu koud 24 u later nog geen contact ....nog maar even laten betijen...het mag geen wedstrijdje zwijgen worden uiteraard en te vroeg starten pakt ook weer fout uit....
Zal een kwestie van Timing zijn....laat ik daar nu een kanjer in zijn ....ahum Glimlach

Of ik meer wil...pfff misschien wel, ook hier niet bewust maar dat kan anders overkomen...hoe dan ..er zjn 2 spelers hierin, beiden moeten ze hier goed het spel verdelen .

Ik ga mn best doen , dat is iig de moeite waard...

Dank voor je bericht...!

afbeelding van Zaza

Je verhaal en dus

Je verhaal en dus geschiedenis ken ik niet echt. Evenmin heb ik de reacties hierop allemaal doorgelezen dus misschien sla ik de plank helemaal mis. Niettemin Knipoog, ik ben ook zo jong geweest als haar kinderen en mijn moeder had toen ook een vriend. Ik had graag gewild dat zij gewacht had met het samen slapen. Kinderen zijn kwetsbaar. En natuurlijk weten ze het heus wel maar ze hoeven er niet altijd mee geconfronteerd te worden. Ik kan me helemaal voorstellen dat zij haar kinderen niet wil confronteren met jullie die samen slapen. En als de relatie sinds kort weer is opgestart, lijkt het me nog een beetje onzeker en ook in dat geval kan ik me voorstellen dat zij dat 'echte' gezinsleven nog even wil afhouden. Op vakantie wel, tja... kan me dat ook wel voorstellen. Ten eerste kun je het dan niet vermijden en vakantie is gewoon iets losser. Ik zou er eigenlijk niet teveel achter zoeken. Jullie slapen wel samen maar gewoon niet als de kinderen er zijn. Nogmaals, ik zou willen dat mijn moeder er destijds zo voorzichtig mee was omgegaan.

afbeelding van Pba1211

tja...zo heb ik er nog niet

tja...zo heb ik er nog niet over nagedacht...
Ga ff doen..thx

afbeelding van Pba1211

En toen...

Natuurlijk zat ik er al mee omhoog...hoe pak ik het aan...wil niet pushen maar ook niet afwachtend zijn....mijn gevoel telt ook.

Appje gestuurd...echt netjes..mis je...erg vervelend ec etc..kom pllkssse langs vanavond...

Krijg berichtje,, ze weet t nog niet, nadenken...zo moe...als t weer goed gast dan komt er wer iets waardoor t energie kost en terug bij af....

Lekker dan....nu roept een ieder direkt...keuzes maken... Kapppen nu...die spoort niet... Etc etc...

Volgens mij 2 dingen mogelijk

Afwachten tot ze misschien toch komt....of morgen f za dag of ......
En natuurlijk kan ik niets afdwingen of pushen ...masr kan ook netjes zo berichtje sturen dat ik gewoon ff langs kom bij dr zodat we ff rustig kunnen zitten...
Het is te belangrijk om te laten slippen vindt ik...

Als ze dat afketst ...en die kans zit erin .... Dan is het wel degelijk aan haar om te komen en dat kan voor mij erg lastig zijn...maar dan moet ik mezelf maar ff bijelkaar pakken en hard voor mij zijn...

Voor nu ,.....afwachten maar hoe ze gaat reageren...

afbeelding van Hetlevenismooi

@Pba1211

Natuurlijk telt jouw gevoel ook.
Mooie eigenschap dat je niet lang boos bent.
Over je schouders gooien en weer verder, de band die er hoort te zijn in een relatie. Van 2 kanten.

afbeelding van Pba1211

Van 2 kanten

Tja... En pffff....ach en wee... Kijk mij zielig zijn....
Zielig valt mee, teleurgesteld ...zeker !!
Maar teleurstelling is ( zo leesk uit een blog) t gevolg van niet uitgesproken verwachtingen....en dat lukt me dan weer erg goed.

Ik wil gewoon100 % en meer in een relatie ipv we zien wel , of ..als ik er niet achter stond was ik er niet aan begonnen... Nee ik wil hEt ...het gevoel van this is it....

Maar ja... Geluk dwing je niet af... Inderdaad moet t van 2 kanten komen. Ook zij moet ( leren ) aangeven wat r verwachtingen zijn.
Was er nog langs gegaan vanavond maar niet thuis helaas... Missch maar goed ook, ik had dan gezegd.. Tja wat dan... Ik voel me erg vervelend, dit doet emotioneel erg zeer ??
Maak een keuze.. Of je gaat voor me of je doet t niet... Denk er over en ik hoor t wel....

Dat kon ik nu niet zeggen iig....waardoor ik er nog ff over kan slapen...

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Pba1211,

Een team! Dat is mooi in een relatie! De ideale relatie, hoe mooi zou dat zijn...

Even een gedachte van mij.

Met de 1 kun je beter praten dan met de ander, ligt er ook aan, komen de karakters een btje overeen? Soms voelt de 1 zich erg aangevallen en een ander voelt dat totaal niet. Hoeveel betrekt iemand iets op zichzelf?
Mensen leren elkaar kennen en kunnen totaal verschillend zijn maar zijn dan toch gewaagd aan elkaar. Zijn mentaal misschien sterker. En hebben het leuk. Geen vuiltje aan de lucht! Soms moet je op je tenen lopen bij een partner door wat je zegt.
Al zeg je 1 verkeerd woordje, de ander betrekt het gelijk op zichzelf.
Of je zit te veel uit te diepen, word je gelijk genegeerd. Dronken
Dit zou dit allemaal dan weer niet spelen bij een andere partner. Daar mag je uitdiepen wat je wil...verschil van mens zijnde. Bij die partner ervaar je het heel anders dan bij een andere.
Dan probeer je er uit te komen door er aan te werken.
En als je voor jezelf opkomt dan wordt er aan gewerkt voor een paar dagen. En zelf kijk je ook wat er aan te veranderen is. Omdat je een goedlopende relatie wilt. Het gaat om de combinatie, elkaar goed kunnen aanvoelen. Een stevige relatie kan wel tegen een stootje.
Mocht ik ooit weer een relatie krijgen dan let ik er zeker wel op dat we aan elkaar gewaagd zijn, ik heb daar wel van geleerd.

Ik heb er alles aan gedaan toen om het goed te krijgen met mijn ex, we deden ook leuke dingen samen maar qua communiceren leek het of hij van Mars kwam en ik van Venus.
En toch zijn we vreselijk verliefd geweest. En maar proberen om op 1 lijn te komen.

Morgen weer een nieuwe dag, je zou kunnen denken, ik ga me mentaal sterker maken zodat dit me niet meer kan overdonderen! Om je staande te houden! Een sportschool voor het brein. Mentaal sterke mensen kunnen met anderen gelukkig zijn maar ook met zichzelf. Houden ook rekening met een ander, doe jij ook, wees ook lief voor jezelf. Verliefdheid maakt ook afhankelijk. Het is soms waanzin, en dan is mentaal sterker worden wel een oplossing misschien. Staat veel op internet over, ik lees dat graag, misschien ook iets voor jou. Knipoog