Ik kan er niet meer tegen.. heb het helemaal gehad. Sinds november toen het uit ging val ik elke dag in slaap met een groot rot gevoel en word ik wakker met een klote gevoel. En vandaag is dat gevoel alleen maar erger, die pijn:( het verlangen is zo groot geworden. Ik mis je echt schat! Ik mis het allemaal zo! Het is zondag en ik lig alleen in bed. Ben niet uitgeweest net als al die andere dagen sinds november op een paar na. Ik kan het gewoon niet. Als ik uit ga doe ik mezelf echt geen plezier. Sta ik dan om me heen te kijken of ik ze toevallig niet zie? En als ik ze samen of alleen zie stort ik in elkaar.
Hoelang gaat dit nog door zo, het lijkt echt maar niet ip te houden. Gisteravond op de fiets een gesprek gehad met een vriend er over. Hij vind het heel lastig voormij. Dat ik gewoon stappen moet gaan maken nu, het gewoon van me af zetten en het accepteren en klaar. Verder gaan want zij is al lang verder. Verder met hem. Zij voelt zich niet rot, bij haar is niks aan de handkkkkzm. Zij gaat gewoon verder. Ga met haar praten, spreek af en praat het uit. Het is voor ons(vriendengroep) ook lastig om er mee om te gaan voor jou.
Toen hij dat allemaal zij kwam het echt hard binnen. Ik weet ook dat hij gelijk heeft en het zo is. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is voor mij heel heel moeilijk om het te accepteren. En nog veel moeilijker om het een plekje te kunnen geven. Met haar praten gaat echt niet, dan word het erger en val ik juist terug. En ze negeert/blokkeerd me toch overal van.
Nu ik dit terug lees wat ik geschreven heb en hoe ik me voel zal het nog een heeele lange tijd duren ben ik bang(zucht)