Nou, dat is wel erg kort door de bocht gesteld natuurlijk, want of dat is omdat jij over z'n grenzen gaat, dat weet ik niet. Dat is iets wat mij logisch lijkt, en slechts een mogelijkheid. Jij kan dat beter inschatten dan ik lijkt mij zo natuurlijk, maar afgaande op wat je hier schrijft lijkt mij dat heel aannemelijk. Hij geeft aan dat hij ruimte wil, jij zegt het hem niet te geven. Jij stuurt berichtjes, hij antwoord erg kortaf. Allemaal aanwijzingen in die richting in ieder geval.

Wat betreft wanneer iets een grens is, dat is heel moeilijk te beantwoorden, en voor iedereen weer anders. Er zijn boeken vol over geschreven, dus om dat hier nu even kort te vertellen, dat gaat niet lukken. Grenzen zijn vrij "ongrijpbaar" en heel persoonlijk. Ik heb zelf bijvoorbeeld maar heel weinig grenzen die ik als zodanig bestempel. Voor mij heeft een grens met mij als persoon respecteren te maken. Dat is dus bijvoorbeeld eerlijkheid. Liegen tegen me voelt heel erg alsof je me niet respecteert, alsof je het idee hebt me voor de gek te kunnen houden. Maar ook denigrerende manier van spreken is een grens bij me. Bij anderen ligt die grens weer heel anders, en kan ruimte krijgen een grens zijn.

Een grens is dus niet per definitie iets wat iemand wil. Ik wil bijvoorbeeld heel graag de loterij winnen, maar als ik die niet heb gewonnen, dan is de loterij niet over m'n grens gegaan hoor Een grens is wat dat betreft meer richting vertrouwen. Vertrouwen is het er vanuit gaan dat een verwachting wordt waar gemaakt. Bij een grens in een goede situatie vertrouw je erop dat de ander die grens niet wil schenden. Maar goed, daar wordt het dan al snel een stukje complexer van. Voor nu zou ik daar niet al te veel op focussen.

Grenzen zijn ook "dynamisch". Een grens die je naar vreemden hebt ligt bij familie bijvoorbeeld weer heel anders; die mogen veel verder gaan dan een wildvreemde. En omdat jullie relatie nu veranderd is, zijn gevoel verandert is, is dus ook de plek van die grens verandert en die zal je opnieuw moeten leren kennen. Tegelijkertijd zal hij ook jouw nieuwe grens moeten gaan leren kennen, maar zullen jullie ook moeten gaan leren die grenzen kenbaar te maken. Het is ook echt "moeten", want een keuze heb je er niet echt in. Je kan het niet doen, maar dan gaat onherroepelijk de een over de grens van de ander heen, en wordt die niet verder aangegeven of bewaakt, dan komt daar onherroepelijk ruzie uit. Dus wil je goed met elkaar omgaan, dan zijn die grenzen heel erg belangrijk. Het is de basis voor het elkaar respecteren en dat vormt de basis van de manier waarop jullie met elkaar omgaan. Het alternatief als je het niet doet zal zich vanzelf gaan aandienen; dan resulteert dat (bijna) altijd in dat jullie geen contact meer met elkaar gaan hebben.

Zoals je al wel merkt, grenzen laten zich niet "zomaar" even uitleggen. Er hangt vanalles en nog wat mee samen. Voor nu zou ik je dan ook willen adviseren om gewoon zijn (dringende) verzoek in acht te nemen, en als je twijfelt, vraag het hem dan hoe het voor hem is. Hij bijt niet neem ik aan, dus als je niet helemaal weet wat hij precies van je verwacht, vraag het hem dan gewoon. Dat is altijd beter dan verkeerd gokken.