Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
Oh het valt me allemaal zwaar. Ik zit er even helemaal doorheen. Heb de dip te pakken. Ik mis hem zo. Ik ben vanavond eens wezen stappen, maar ik vond er niets aan. Ik wil hem terug! En ook al weet ik dat dat niet gaat, ik mis hem gewoon! Oh waarom moet ik dit allemaal doorstaan?
Probeer er je leermomenten
Probeer er je leermomenten uit te halen, dit is voor mij een goed moment om te kijken naar mezelf, wat wil ik in een relatie, wat kan ik een relatie geven, maar ook wat wil ik in het leven? wat vind ik goed en slecht aan mezelf, waar wil ik nog verbeteren, wat moet ik vanmezelf accepteren, al dat soort vragen probeer ik in deze tijd te beantwoorden. Volgens mij komt dit omdat je nu zo met jezelf bezig bent en bezig moet zijn om alles te verwerken, neem er je tijd voor, als het niet meer gaat, gewoon huilen en mensen opzoeken die je kunnen steunen, neem anders net als ik een dagje vrij van werk, probeer je zinnen te verzetten en blijf geloven dat het ooit beter met je zal gaan!
sterkte,
X Bram
Dankje Bram
Dankje Bram, maar het is zo zwaar. Je wordt in de steek gelaten en de ander kan wel zo verder met zijn leven maar jij niet. Zo frustrerend.
Dat is het idd het zwaarste
Dat is het idd het zwaarste van allemaal.
Het gevoel dat jij zo afziet, terwijl de ander niet.
Het gevoel ter plaatse ter blijven trappelen, terwijl zij doorgaan met hun leven.
Het gevoel te verstikken in het verdriet, terwijl zij al opnieuw lachend door het leven stappen.
En dat terwijl je zoveel van hem/haar hield en alles over had voor die persoon.
In plaats van op uzelf te concentreren van wat je nu best zou doen en over u eigen toekomst gaat nadenken, denk je in de plaats aan wat uw ex nu doet en aan haar toekomst.
Aan dat ze nu alle momenten dieje ooit samen deelde, met iemand anders deelt.
En wanneer dit nog niet het geval is, denk je aan de tijd die ooit zal komen wanneer hij/zij iemand anders leert kennen.
De breuk op zich is enorm zwaar.
Het gemis van alles samen.
Maar zou het niet kunnen, dat het zwaarste van allemaal is, dat je beseft dat je niet meer de belangrijkste persoon bent in haar/zijn leven?
Dat er nu een andere vrouw of man dat is of in de toekomst zal worden ?
Het gevoel niet meer gemist te worden en niet meer onmisbaar te zijn ?
Het is zo hard.
Alles samen gedeeld. Alle emoties, alle gedachten, ... en dan staje er plots alleen voor. Alleen met alle vragen, alleen met al uw verdriet.
Het leven kan hard zijn. Waarom was ik zo naief om te denken dat dit nooit zou gebeuren? *zucht*
Miller
Niet alleen
Je staat er niet alleen voor en je bent zeker onmisbaar: voor je vrienden, familie, collega's, kennissen en bekenden, de mensen hier op deze site die je een hart onder de riem steken, die je wijzen op het feit dat je echt voor jezelf moet kiezen, dat jij nu even het belangrijkste bent en niet die ander. Denk even alleen aan hem/haar zoals die was, niet over wat ie nu doet en wat je ook doet, neem GEEN contact op met het verdwenen wonder, neem de rust en tijd om alles voor jezelf op een rijtje te zetten, accepteer dat het hard is, dat je verdriet hebt en mag hebben, huil, praat, schrijf het van je af. Ik bel bv meerdere keren per dag met vrienden en familie, schrijf in mijn eigen dagboek, schrijf hier, alles om de emoties een beetje uit me te krijgen, ga dingen DOEN!
En het leven kan zeker hard zijn, maar je hebt nou eenmaal diepe dalen nodig om de mooie dingen des levens (die echt weer komen) te kunnen ervaren, om weer naar die piek toe te gaan. Denk ook aan de mensen die het nog veel slechter hebben getroffen dan jij, denk aan de dingen waar je het wel mee hebt getroffen, focus je daar op, kijk naar de dingen die wel goed gaan, positieve dingen denken is belangrijk heb ik zelf gemerkt. Ik heb ook veel teveel in negatieve spiralen lopen denken, maar elke keer zij mijn vader, moeder of vriend: Kom Bram, niet zo denken, positief blijven, zoals je zelf vroeger ook was, wees niet zo negatief over jezelf, je bent een leuke jongen, voor jou komt het ook weer!
Ik hoop dat je er wat aan hebt, sterkte anyway,
Bram
Dankje Bram
Dankje Bram, ik vermaak me echt wel en ik doe wel leuke dingen maar alles is met die nasmaak 'van hem missen'. Het knaagt gewoon aan me, ik voel het. Ik probeer ook echt aan mezelf te denken maar af en toe lukt dat gewoon niet. Ik wil hem graag even spreken en dan zou ik zo graag willen zeggen dat ik me klote voel en dat het niet eerlijk is dat hij mij zo maar aan de kant zet. Maar ja ik vrees dat ik daar niets mee opschiet, wat denk jij? Jij bent diegene op deze site die echt duidelijk zegt dat ik hem niet moet spreken. Ben gewoon benieuwd naar je mening.
Mijn mening is inderdaad dat
Mijn mening is inderdaad dat je hem niet moet spreken, ik heb zelf mijn ex twee weken geleden gesproken, daar heb ik helemaal niets aan gehad, sterker nog, ik vond het uitermate rot, al het gemis gevoel kwam zo hard weer naar boven, ik was meteen twee dagen weer helemaal kapot. Ik heb haar niet meer gezien sindsdien, ook niet tegen gekomen, dat is goed, het heeft toch geen zin om hem te zien, denk je eens in wat er gebeurd als je dit tegen hem zegt, gaat hij dan zeggen, ach gut kom maar hier meisje, alles is weer goed? nee tuurlijk niet en mannen zijn al helemaal niet zo. Hij gaat door met zijn leven omdat hij (nog) niet kan inzien wat een vrouw in een relatie verwacht, het is geven en nemen, brengen en halen van liefde, en daar was hij als ik jouw blog mag geloven geen ster in, dus leun op je verstand, spreek hem niet, denk er niet aan dat je hem per ongeluk tegen komt, je doet je er zelf zoals ik ook had alleen maar ellende mee aan. Je meot jezelf eerst weer op de rit krijgen, stabieler worden, voordat je hem weer kan zien, dat is in de toekomst, pas over maanden, als het je helpt, denk daar dan aan, maar focus je op het nu en nu ben jij het belangrijkste en niet hij!
En als je je kloten voelt kan je dat altijd hier kwijt, of spreek vrienden, familie, collega's aan tot in treurnis toe, heb ik ook gedaan, zij zullen je echt niet laten vallen!
Ik kan het...
Hoi Broem,
Bedankt voor je antwoord. Ik zeg de hele tijd tegen mezelf 'kom op, ik kan het, ik ga je niet bellen' en het lukt me aardig. Vanochtend ging het echt niet goed en stond ik echt op het punt om te gaan bellen maar ik hou vol, ik ga het niet doen. Waarschijnlijk kom ik hem dit weekend wel ergens tegen maar hoef ik in principe niet met hem te praten. Broem je hebt gelijk dat je jezelf er dan meer ellende mee doet. Het gaat me lukken! Dankjewel voor je reactie
Hallo Ione, Ik heb precies
Hallo Ione,
Ik heb precies dezelfde ervaring als jij nu. Ik voel me ook ellendig en niets kan me boeien. Ga zelfs morgen op vakantie (heb me zelf gedwongen want het was toch al gepland) maar het zal nooit een vakantie zijn met een hele mooie herinnering. We moeten door de pijn heen en de pijn van het verdriet ervaren en dat is heel moeilijk. Ik herken het helemaal we denken alleen maar aan de ander dat die lekker doorgaat met zijn leventje en we vergeten hoe mooi we zelf zijn. Daar hebben we geen oog meer voor. Het is moeilijk en lang proces maar uiteindelijk zal de zon wel weer schijnen, ik kan het nu nog niet geloven. Ik weet wel dat het beste is om helemaal geen contact te hebben met je ex. Pas dan kom je echt los van iemand. We zullen ons leven weer opnieuw moeten inrichten en daar een balans in moeten vinden. De gevoelens moeten vervagen en misschien over een jaar wil ik weer contact met mijn ex. Maar het is over dus ik moet me realiseren dat dit contact alleen maar is om een hoofdstuk af te sluiten. Om te voelen dat het is nu echt voorbij en dat ik blij ben dat het voorbij is. Het mag natuurlijk niet zo zijn dat de verlangens weer terug komen want dan kwets je jezelf alleen maar. Ik had vannochtend weer een hele depressieve ochtend. Voelde me leeg en erg slecht en dacht heel negatief. Ook ik val in mijn kuilen, ik probeer het maar te accepteren. Iemand die iemand anders kiest is mij niet waard! Zo probeer ik dan maar te denken en ik hoop dan ook ooit weer iemand anders te ontmoeten waarbij het nog veel mooier wordt, al geloof ik het nu nog niet!
Het beste verwerkingsproces,
Het beste verwerkingsproces, is gebleken, is om geen contact zoeken met degene die je heeft verlaten.
Hij/zij gaat door met leven, en heeft geen oog meer voor je.
Als jezelf dus contact gaat zoeken, terijl je nog ontzettend verliefd ben op diegene, maak je je het in principe voor je zelf erg moeilijk.
Jij hebt nl nog die gevoelens, terwijl de ander al afscheid heeft genomen. Er valt in principe ook niets meer 'te halen'.
Hiermee bedoel ik, je ontvangt geen liefde of genegenheid meer, terwijl je dat zo graag zou willen.
Soms moet jejezelf in bescherming nemen. Als je dat kan, zul je zien dat het beetje bij beetje aan het slijten is.
Wat niet weet wat niet deert, ik zit er niet meer op te wachten.
Ik wil niks meer van haar weten, niets. Helemaal niets.
Later als ik zelf alles verwerkt heb, en mijn leven weer op de rails heb, dan is een normaal gesprek wel mogelijk. Maar of ik er dan nog op zit te wachten? Nee, alleen vwb mijn zoontje, voor de rest: de groeten meid, prettig leven verder!!
Sterkte allemaal
Ron
x
Helemaal gelijk. Vandaag een
Helemaal gelijk. Vandaag een mailtje gehad van mijn ex. Daarin gaf ze aan mij een fijne vakantie te wensen. En dat ze aan me denkt en weet hoeveel pijn ik nu lijd. Wat heb ik hier aan? Helemaal niets ik werd alleen maar weer boos. Ze schreef dit om haar eigen schuldgevoel goed te praten. Meteen een rotmailtje teruggeschreven van dat ik geen contact meer wil, nooit meer. En dat ze de consequenties maar zelf moet dragen en veel suc6 wens met haar eigen leven. Het voelde hard voor mij om dit te doen maar ik merk gewoon dat je geen contact moet hebben. Precies zoals Ron al schrijft, valt er niets meer te halen. Ze zijn met hun eigen leven bezig. Straks ligt ze weer in de armen van die nieuwe vriend en dan denk ze echt niet meer aan mij. Wat een haatgevoelens kreeg ik van dat mailtje. Ik vind haar wel heel naief. Misschien over een jaar nog eens kontakt met haar opnemen maar eigenlijk vraag ik mij af waarom ik dat zou gaan doen. Misschien om te horen dat het uit is met die gozer, dat hoop ik dan natuurlijk.
Ha,ha, Peter wat ben je toch
Ha,ha, Peter wat ben je toch eerlijk. Dat vind ik grappig. Er zijn zoveel mensen op deze site wiens ex een ander heeft. En niemand zegt dat ie stiekem hoopt dat het uit gaat...
En jij wel..
Ik hoop het eigenlijk ook nog wel. Vooral omdat mijn ex om zo'n rare manier met haar begonnen is. Net de Grote Liefde gevonden en toen kwam deze 1 dag er achter aan, en toen was deze een Nog Grotere Liefde.. Het rare is dat ik niet eens weer een relatie meer met hem zou willen. Ik mis zijn aandacht. (!)
Niets te halen? Nou... de 3 mailtjes die ik van mijn ex gehad heb in de zes weken dat het nu uit is, waren erg lief. Vol van warme en lieve woorden.. Mooier dan de meeste mailtjes die ik daarvoor (zij het toen wel dagelijks) kreeg..
Dat maakt het wel moeilijker geen contact op te nemen.
Toch geloof ik ook dat geen contact veel beter is!! De vele berichtjes hier hebben me overtuigd.
Geraldine.
Ben ik ook eerlijk, als ik
Ben ik ook eerlijk, als ik zeg dat ik hoop dat het niet uitgaat?
Zij heeft me pijn gedaan, op mijn ziel getrapt en dan eventueel later terugkomen, terwijl ze alles met elkaar gedeeld hebben?
Sorry nee, ik zou dat ook niet meer kunnen.
Ik zou haar namelijk nooit meer kunnen vertrouwen.
Dat het me verdriet doet, dat mag duidelijk zijn.
Ik kom er bovenop. Net zoals jullie.
Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier.
Ron
ik durfde dat niet luid op te zeggen
Ron,
Zij heeft jou vertrouwen verloren doordat ze niet eerlijk is geweest.
Dan kan ik me voorstellen dat je haar nooit meer zult vertrouwen. En dat is ook geen basis voor een eventuele nieuwe start.
Mijn ex is direct heel eerlijk geweest en heeft het ook eerlijk (maar wel hard) gespeeld. Ik werd van elke stap (dates) op de hoogte gehouden.. Niet dat dat leuk was, maar wel duidelijk helaas.
Wat ik ook al zei in mijn commentaar eerder, ik zou niet weer een relatie met mijn ex willen als het uit zou gaan met zijn nieuwe liefde. Waarom ik dan toch stiekem hoop dat het uit zou gaan?
We hadden jarenlange vriendschap voor we wat kregen, en dat is nu ook helemaal weg. Ik mis die aandacht, ik mis de vriendschap. En het zou erkenning betekenen: ik heb me vergist, verliefdheid is toch minder belangrijk dan houden-van (want hij zegt dat hij van mij houdt, maar het Grote Gevoel wil) en helemaal erkenning als hij zou zeggen: ik wil jou terug.
En ja, dat wil ik niet eens, dus het is hele rare, egoistische , zinloze hoop. En natuurlijk hoor ik hem zijn geluk te gunnen..
Het is gewoon iets wat ik wegstopte en niet mocht zeggen van mezelf en nu las ik dat Peter dat zei, dat wat ik niet luidop durfde te zeggen..
Dat jij het niet wil, Ron, daar kan ik ook goed inkomen. Bij jou is er echt (te) veel gebeurd en de manier waarop je ex alles heeft gedaan siert haar niet (voor zover je dat dan op een nette manier kan doen natuurlijk).
En als je dat dan zegt, natuurlijk ben je dan ook eerlijk!!!
Sterkte, jij komt elke dag een stapje verder lees ik!!!
Geraldine.
Na bericht van
Na bericht van 'peter1972'
ik en mijn 'ex' hadden heel veel ruzie, op het einde zijn we dan ma uit elkaar gegaan in weer een grote ruzie....
ik heb daarna best veel contact gezocht, hij paar smsjes maar niet echt zo intensief als ik denk ik. Daar ben ik toen mee opgehouden, toen smsjes en berichtjes opeens heel negatief werden.... Ze werden nog negatiever toen hij me met 'gwn' een vriend heeft gezien...
Ik heb nooit op deze negatieve dinge gerageerd, maar eigelijk heeft jou e-mail 2 kanten... misschien die negatieve berichtjes van hem ook wel, probeerd ie me iets heel hard duidelijk te maken, misschien wel hetzelfde als jij? of doet het hem gewoonn teveel pijn nog contact te hebben...
aan Ione: ik heb dat ook paar dagen geleden gehad, dat ik wou langs gaan of smsen maar doe het idd niet.... je schiet er niets met op uiteindelijk.
Ik ben door mijn ex
Ik ben door mijn ex bedrogen. Zij is laf geweest en heeft zich laten gaan met een ander terwijl zij mij nog voorhield hoe lief ik was, etc. Letterlijk op het allerlaatste moment heeft ze me verteld dat ze een ander had. Ze durfde het niet te vertellen en ze poepte volgens mij ook nog eens in haar broek. Daarom heb ik nu wraakgevoelens en hoop ik in ieder geval dat het met deze relatie uitgaat zodat ze zelf kan voelen hoe ik me nu voel. Ik kan gewoon niet begrijpen dat ze eerst vreemd gaat om het een paar dagen later uit te maken en dat na 9 jaar. Doe het gewoon anders om en maak het meteen uit en ga twee minuten later dan naar bed. Misschien heb ik wel te veel principes maar mijn vertrouwen is geheel geschonden. Volgens mij ben ik gewoon veel te eerlijk tegen haar geweest. Maar ja eerlijkheid duurt het langst!
Goede principes
Hi Peter,
Principes zijn goed, ik ben ook bedrogen door m?Ǭ¥n ex, hij heeft niet eens zelf verteld, ik heb het via, via gehoord (drie maanden nadat het uit was en het schijnt al een tijdje aan de gang te zijn). Waarom kunnen mensen niet gewoon eerlijk tegen elkaar zijn. Ik moet toegeven dat ik zelf ook wel eens in een situatie terecht ben gekomen dat ik vreemd had kunnen gaan, maar wat is er nou zo moeilijk aan nee zeggen, er niet op in gaan of het eerst uitmaken. Op de ?ɬ©?ɬ©n of andere manier heeft het me wel sterker gemaakt, denk ook een aan jezelf, ik heb zoveel opgegeven.
Wat een reacties...
Hallo allemaal,
Thanks voor jullie reacties! Best een interessante discussie wel of geen contact met je ex. Vandaag had ik een behoorlijke dip en ik heb geen contact met hem gezocht ondanks dat sterke "ik wil je bellen" gevoel. Ben dus best wel een beetje trots op mezelf. Iedere keer als ik dus de behoefte heb om hem te bellen ga ik dit blog lezen, haha!
Zie alleen een beetje op tegen dit weekend omdat ik weet dat ik hem dan ga tegenkomen. Ik heb besloten om hem gewoon gedag te zeggen en dan door te lopen, gewoon afstand bewaren, ik hoop dat het lukt! Ik hou jullie op de hoogte...