hey cathelijne, ligt de reden dan zo diep waarom je je man verliet? Ik ben ook terug alleen nu en ik kan je verzekeren dat dat ook allesbehalve een pretje is...en op een ander is het ook niet veel beter.Als je ergens toch twijfel hebt, en je denkt dat er nog aan te werken valt, zou ik terug gaan naar je man.Maar dat kan jij alleen weten hé.
sterkte

Hey,

Goed dat je deze site hebt gevonden. Ik hoop dat je in deze barre tijden wat steun kunt vinden hier, of een klankbord.
Zoals al geopperd, misschien is het handig om t verhaal eens van je af te schrijven. Als je daarvoor voelt, of wanneer je er aan toe bent.

Zonder dat ik ook maar enige kennis van zaken pretendeer, denk ik dat "het" niet meer zal worden als hoe het was
(zie je voorlaatste zin). Je bent daar weg blijkbaar met een voor jou geldige en zwaarwegende reden. Anders zou je niet ook je kinderen en je hond hebben kunnen achterlaten. Dus ik denk niet dat je uit een impuls hebt gehandeld?
Dat t niet meer kan worden zoals het was (denk ik), is dan te wijten aan dat jij veranderd bent (gezien je beslissing) en dus tevens de dynamiek tussen jou en je man.

Ik snap van zijn kant dat hij jou niet zomaar loslaat en je laat weten hoeveel pijn t hem doet. Het maakt je alleen maar menselijker als je dat bij jou kunt binnenlaten, zonder dat je je erdoor hoeft te laten leiden (of lijden).
Mijn ex kon dat niet en veranderde zoals zovelen waarover ik hier las/lees in een blok ijs met een flinke saus egoisme.

Dat t pijn doet, zo onbeschrijfelijk veel pijn doet, valt niet te betwisten. Alleen de tijd kan dit veranderen. Voor de een heel tijd de wonden, voor de ander (zoals ondergetekende) wordt t een dof kloppend gevoel, een oude wonde die nooit echt genezen zal.
Ik hoop voor jou van wel, maar dit is zo vers (hoewel er wel het nodige aan vooraf zijn gegaan in emotioneel afscheid) dat er alleen nog maar pijn is en verwarring.
Geef je kinderen de tijd en de ruimte (het respect zou ik bijna willen zeggen) om dit op hun eigen manier te verwerken. Ik weet nog hoe t voor mij was toen mijn ouders uit elkaar gingen. Teruggaan omwille van hen heeft nu geen zin meer. Ze zijn oud genoeg om te beseffen dat er iets ernstig ontwricht is tussen jou en je man, dus dit gebeuren valt zomaar niet ongedaan te maken, ben ik bang.

Maar nogmaals, vertel je verhaal als je wil, dat communiceert makkelijker.
Heel veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen om te doen wat het beste is voor jou. Wat dat dan ook is.