Ik dacht dat ze uit men hoofd was, hoe kan dit?

afbeelding van vraagoverliefde

Het is meer als een jaar geleden, echt ongelukkig voel ik me niet. Heb nieuwe doelen en prioriteiten. Men nieuwe huisje is in aanzicht, beetje leren en het is best gezellig op men nieuwe werk (leuke collega's werk is wel een beetje saai)
Maar ze blijft maar terug komen, de laatste tijd denk ik weer erg veel aan haar. Als ik na bed ga dan zie ik haar gezicht met een glimlach in verschillende posities langs komen. Als ik wakker word voel ik me weer een beetje ellendig, niet echt verdrietig maar alsof ik iets mis, alsof ik een belangrijke liefde ben verloren.
De laatste tijd roep ik weer tegen mezelf had ik haar maar ruimte gegeven, had ik sommige dingen maar niet gedaan of gezegd en was ik men eigen dingen maar blijven toen i.p.v. alles om haar te laten draaien.

Ow mensen hoe gaat dit later aflopen, misschien komen we ooit wel weer bij elkaar, ze negeert me sinds meer als een half jaar maar ze zal toch ook wel eens aan de leuke ik denken. Ik heb al tijde geen contact gezocht en probeer haar keuze te accepteren, ik begrijp haar.

Vraagoverliefde

afbeelding van eef04

goeie gasten

Ouwe, ik ken het gevoel! Echt precies het zelfde! Niet erg verdrietig maar er ontbreekt een bepaalde ontbrekende factor.
9 jaat verkering en "pats boem" uit. Ik haar alles gegeven, nooit vreemd gegaan, of andere vreemde zaken.
Eigenlijk de haast perfecte vriend.
Maar ik verwijt me niets, ik kan tenminste zeggen dat ik altijd heel goed voor haar ben geweest. Ik misschien ook meer mijn eigen ding moeten doen, en niet alles om haar laten draaien.

Ze gooit nu zoveel weg. Maarja wat kunnen we doen??
Het is haar keuze, zo simpel is het. Wachten geeft geen soelaas kerel. We moeten verder.
Hoe het gaat aflopen weet niemand, maar ik verzeker je als je dadelijk geluk en liefde uitstraald je heus wel weer een andere meid tegen komt

We zijn goeie gasten!!