Hi allemaal,
Een aantal van jullie hebben me, terecht, gewezen op het feit dat je soms een beslissing met je verstand moet maken ook al gaat het compleet tegen je gevoel in.
Ik heb het gedaan, ik heb hem voor de zoveelste keer aan de kant gezet (ik ben serieus de tel kwijt). Maar nu echt. Hij als reactie reageerde uiteraard woest en als hij me ooit nog zou tegenkomen met een nieuwe vriend zou hij hem in elkaar slaan (terwijl hij notabene voor 99% nog gewoon bij zijn vriendin thuis op de bank zit - bizar).
Ik ben helemaal kapot, het is al de zoveelste keer maar ik ben er echt kapot van. Ik voelde me, tegen alle verwachtingen van anderen in, enorm goed bij hem ALS we bij elkaar waren. Dankzij hem ben ik dichter bij mezelf gekomen. Dankzij hem heb ik weer gezien hoe het is om echt gek op iemand te zijn en de toekomst met iemand te zien en te willen. Dankzij hem weet ik veel beter wat ik wil en wat ik zoek en nodig heb. En dat hij dan juist degene is die het me niet kan bieden valt me zwaar. En nu hebben we met ruzie het contact verbroken, of eerlijk gezegd: hij heeft me overal geblokkeerd. Terwijl ik bleef herhalen dat ik er altijd voor hem zou blijven zijn. Omdat ik, toch, van hem houd.
Dus ik ben echt gebroken maar ik weet dat ik dit moest doen om uiteindelijk in de toekomst gelukkig te kunnen zijn met een man en lieve kinderen. Ik hoop dat ik dat ooit ga bereiken want ik weet niet of ik nog een keer zo'n liefdesverdriet kan hebben.
Lieve Mayo
Dus ik ben echt gebroken maar ik weet dat ik dit moest doen om uiteindelijk in de toekomst gelukkig te kunnen zijn met een man en lieve kinderen.
Lieve Mayo, ergens diep in je heb je zelf een klein zaadje geplant, en dat kleine zaadje weet dat je dit moest doen, en dat dit onvermijdelijk was. En, hoe klote je je ook voelt, dat kleine zaadje zit er en gaat groeien. Elke dag opnieuw gaat dat kleine zaadje zich een beetje meer roeren. Jou zeggen hoe geweldig het is dat je los bent, en voor jezelf bent gaan zorgen.
En nu ben je gebroken. En dat snap ik. Maar je bent vrij. En de gedachte om uiteindelijk zelf in de toekomst voor je geluk te gaan zorgen, die gedachte heeft wortel geschoten! En daar ben ik heel blij om!
Waterman
@ Waterman
Dankjewel Waterman, zonder jouw lieve hulp (en van de anderen die reageerden) was het me echt niet gelukt. Ik heb het al zo vaak geprobeerd, en ik heb het geluk dat we tegenwoordig erg ver weg van elkaar wonen dus die knoop moest en zou een keer worden doorgehakt. Dankjewel.
Mayo
Zorg heel erg goed voor jezelf. Laat de rest een beetje op afstand. Dat is denk ik de kern......
Liefs
Waterman
denk dat je daar heeeeel goed
denk dat je daar heeeeel goed aan doet, een dapper en moeilijk besluit. Eerlijk gezegd, uit zijn woeste reactie blijkt voor mij ook niet echt dat hij enige empathie voor jouw situatie heeft, het lijkt erop alsof hij flink jaloers is dat jij uberhaupt zonder hem verder gaat terwijl hij dat al die tijd zonder jou wel gewoon deed. Een heel enge dubbele standaard, en vooral dat hij er dan ook nog woest om wordt. Ik weet niet waarom jij schrijft 'uiteraard', misschien omdat hij dat vaker heeft gedaan en het dus niet onverwacht is voor je, maar ik vind er in ieder geval helemaal niks vanzelfsprekends aan, zo'n reactie. Geen enkel begrip voor jouw situatie, dat jij met hem sowieso niets had om op te bouwen, en dat het dus eigenlijk heel logisch is dat jij weggaat. Nee integendeel, woest worden omdat jij wegloopt. Nu zal het nog flink pijn doen, en zal je het waarschijnlijk absoluut niet zo voelen, maar om eerlijk te zijn, I think you dodged a bullet here...
De enige juiste
De enige juiste beslissing!!!! Als je gelukkig wilt worden, moet je dat doen met iemand die NIET gebonden is. Verboden liefdes draaien op niets uit. Ja je gaat het nu moeilijk hebben maar daar herstel je wel van. Het feit die ie zelf nog gebonden is en dreigt om jouw nieuwe liefde in elkaar gaat slaan......het is hypocriet van hem en hij beneemt JOUW vrijheid daarmee. Meer nog, hij claimt jou zelfs terwijl hij een andere vriendin heeft die hij zelfs niet voor jou wilt verlaten. En jij moet dat goed vinden???? I rest my case. Hem dumpen was hard maar is VOOR JOU de beste keuze.
Wat nu? Rouwen, wenen, er 100 keer over praten en schrijven en vooral niet toegeven aan zijn grillen of lieve sms'jes. Je geraakt er heus wel over, mss niet morgen maar doen zal het!
Succes.