Ik voel me zo vreselijk!! Heb geen ruzie meer met hem, omdat we hebben gepraat omdat ik hem na het uitgaan tegen kwam omdat hij aan het krantenlopen was. Inmiddels hebben we alweer gezoend heeft ie hier geslapen en heb ik stiekem bij hem geslapen. Het probleem is het is uit.. en we doen nog van alles (alweer : en hij vind het fijn zodat hij dan geen verplichtingen heeft.. Eigenlijk houd hij me dus aan het lijntje.. maar hij geeft me zo hoop van oh het komt toch wel weer goed net als al die 100 andere keren dat het uit en aan was.. EN nee tuurlijk word ik er niet gelukkiger van en na het lezen van het verhaal van Freespirit denk ik dat ik misschien last heb van verlatingsangst? Hou ik van negatieve aandacht? Ik kom zo niet los.. en blijf achter hem aanlopen als een hondje.. Ik word zo gek van mn eigen.. en eigenlijk is het ook wel waar dat mijn eigenwaarde 0,0 is.. Ik voel me zo minderwaardig... soms heb ik echt het gevoel dat ik het verdien om zo'n pijn te hebben.. omdat ik hem tenslotte ook gek maak? Als ik dit zo opschrijf dan voel ik me echt zon mens dat allang in een inrichting had moeten zitten ofzo.. Nu ook nog.. we zouden samen oud&nieuw vieren en dat vind ik nog het meest pijnlijke van alles, mn ouders gaan naar friesland maar ik had al gezegd dat ik niet mee zou gaan.. en dus hebben ze niet egrekend met boodschappen en kan dus niet meer mee.. Heel veel vrienden heb ik verder niet en de meeste zitten dan ook bij familie.. Ik had wel afgesproken om met ons vaste clubje uit te gaan en de volgende dag de neiuwjaarsduik te gaan doen, alleen voor 12en zit ik wel de hele avond alleen thuis denk ik... ik voel me zo klote wrm mag ik nou niet met mn ex mee oud en nieuw vieren? maar zoent hij me wel? Wrm kan ik niet naar jullie en iedereen luisteren en hem ook dumpen en te vragen geen contact meer te hebben? hij is 1 van de weinigen die ik heb.. door hem voel ik me nog enigzins begrepen.. vroeger ook nooit egt liefde van mn ouders gehad.. ik had eindelijk het gevoel dat ik 1 iemand had die wel van me hield.. maar ondanks al mn problemen kan hij veel dingen niet meer doen ofzo ik word zo gek van mezelf...
Het enige wat ik hierop wil
Het enige wat ik hierop wil zeggen: HOU ER MEE OP!! Hij zoent jou....jij zoent terug!! Hij is het niet waard!! Wat doe jij? Je loopt als een hondje achter hem aan en doet jezelf ongelovelijk veel verdriet en dat is HIJ niet waard!! Laat hem LOS!!!
Liefs en sterkte!
Lieve Kusje, Waarom blijf je
Lieve Kusje,
Waarom blijf je dit jezelf aan doen? Ga eens goed voor jezelf zorgen! Ga er eens voor zorgen dat je trots kunt zijn op jezelf! Houd eens vol om geen contact met hem te hebben. En wees eens trots op jezelf voor iedere dag dat je geen contact hebt opgenomen!
Hoe duidelijk moet hij zijn? Zijn vriend heeft jou toch verteld dat ie niet van jou houdt? Waarom heb je dan uberhaupt de behoefte hiermee door te gaan?? Leer van jezelf te houden!
Stel jezelf eens de volgende vragen:
Wat wil ik?
Wat heb ik nodig?
Hoe wil ik leven?
Hoe word ik gelukkig?
Als uit de antwoorden blijkt dat je goed bezig bent, ga dan vooral zo door!
Blijkt wat anders, stop er dan mee! Ga door die hel; je gaat er niet dood aan, het zal je veel sterker maken!
Heel veel sterkte!!! Zet m op! Je bent veel sterker dan jezelf denkt!
als je je minderwaardig
als je je minderwaardig voelt moet je er echt mee stoppen hoor. Als je er allebei van geniet en er geen probleem mee hebt dan is het wat anders. Nu kan jij niet verder gaan met je leven en de dag dat hij er geen zin meer in heeft zal toch wel eens komen en dan voel jij je in de steek gelaten. Nu ben jij nog degene die er een punt achter kan zetten en tegen hem kan zeggen dat jij geen zin hebt om je te laten gebruiken. Ook al voelt dat dan op dat moment niet zo goed, achteraf ben je erg trots op jezelf. Sterkte!
Ja die vriend zei dat hij
Ja die vriend zei dat hij niet meer van me hield, nadat ik hem gesproken had zei mn ex iets heeeel anders.. dat ie juist van me hield maar dat ie geen zin had om zn vrienden steeds uit te leggen wat er tussen ons was en dat hun e rook niks meer van snapten blablabla.. ik weet echt niet meer wat ik moet geloven.. ik heb in ieder geval vandaag nog geen contact opgenomen... vandaag kan ik het volhouden, morgen ook wel omdat ik weet dat hij dan de hele dag met zn moeder weg is.. maar ik wil heb echt wel een gelukkig nieuwjaar wensen.. bedankt voor de reacties...!!
Eigenlijk heeft het dus
Eigenlijk heeft het dus weinig zin voor ons te reageren, omdat het je steeds niet lukt met hem te breken, hoewel je zelf ook wel snapt dat je dat eigenlijk het beste kan doen. Waarom ga je niet oud en nieuw heel ergens anders vieren, in je eentje?? Ik weet dat het raar en eng klinkt, maar zo kan je letterlijk een nieuwe start maken 2006 en met een beetje mazzel leer je nieuwe mensen kennen zodat je niet meer zo van hem afhankelijk bent. Je moet eerst het patroon doorbreken voordat je iets kan veranderen. je staat hem nu toe je aan het lijntje te houden, en stiekem wil je dat nog steeds denk ik. je zegt zelf dat hij 1 van de weinigen is die je hebt, maar wat heb je aan iemand die zegt van je te houden en je toch zo behandeld? wat hij zgn tegen vrienden zegt lijkt me bullshit, omdat je als je van iemand houdt het wel van de daken wil schreeuwen, zeker tegen vrienden. ook al is dat dan niet stoer ofzo.
suc6 ermee, en kom anders eens naar een borrel.
Ramses
*My heart cried so loud for you it's lost its voice*
Kusje-lief,
je bent niet gek! Alleen wanhopig op zoek naar een beetje liefde, dat je maar niet schijnt te krijgen. Ik ken het gevoel, die hartverscheurende eenzaamheid, dat onbeantwoorde verlangen... Maar je bent toch zo zelfvernietigend bezig! Want dit heeft werkelijk NIKS met liefde te maken! Die jongen gebruikt je nu al maanden aan een stuk voor zijn eigen plezier. En dat WEET je diep in je hart ook! Je weet dat dit slecht voor je is, want je wordt almaar wanhopiger. Je loopt inderdaad als een hondje achter hem aan. Je laat je gebruiken als voetmat, gewoon om even het gevoel te krijgen dat iemand van je houdt. Maar het WERKT NIET! En het is nefast voor je zelfrespect, waardoor je met steeds minder genoegen gaat nemen.
Lieve schat, probeer ergens diep in jezelf de kracht te vinden om hier een einde aan te maken. Je bent verslaafd aan die jongen, die even slecht voor je is als drugs of alcohol!
Mijn vriendin was en is zoals jij: wanhopig op zoek naar wat liefde. Ze is nu veertig en van de ene relatie in de andere gerold. En elke nieuwe man behandelde haar nog slechter dan de vorige. Nu is ze met een man die haar geregeld in elkaar slaat tot ze bont en blauw ziet! En dat allemaal omdat ze niet alleen kan zijn! In het begin vond ze die klappen zelfs een teken van liefde! Nu is ze bang dat hij haar gaat vermoorden...
Kusje, zorg ervoor dat jij niet in dezelfde situatie belandt! Bevrijd jezelf uit deze hel! Laat dit niet langer gebeuren! Luister naar de mensen van deze site die je steeds opnieuw vertellen dat dit slecht voor je is!
Ik weet hoe moeilijk het is, hoor! Echt waar! Maar zorg vooral voor jezelf!
Veel sterkte!
C.
Hoi Kusje,Waar hij gebruik
Hoi Kusje,
Waar hij gebruik van maakt is JOUW slechte zelfbeeld! Je laat je angst de hoofdrol spelen...de angst die zegt dat je moet vasthouden aan hem omdat hij echt de enige op de wereld zal zijn die je zal begrijpen en de enige zal zijn die je affectie kan geven. Maar denk nu eens goed na...In alles wat je doet of laat met hem brengt je uiteindelijk veel verdriet en voor je gevoel weer een stap achteruit ipv vooruit. Waarom maak je jezelf toch wijs dat hij het is? Hoe voel je je nu? Hoe gedraagd hij zich nu? Wat doet hij eraan om jou een goed gevoel te geven...niks toch? WAT is het dan waar je op zit te wachten? Die droomrelatie die je in je hoofd heb waarvan je weet dat je die met hem nooit zal krijgen? Waarom blijf je hopen op datgene wat niet in hem zit? Misschien dat hij dat ooit nog zal krijgen als hij wat ouder is, maar nu niet!Je bent zelf nog jong, en nu al hang je jezelf op aan een 'jongen' die helegaar nog niet rijp is voor een vaste relatie...Je wilt van hem wat je van de 'vaste relaties' om je heen ziet. Maar wil je dat zelf nu dan ook al? Wil je niet verkennen, proeven,ruiken van het leven voordat je een definitieve keuze maakt om met een vaste partner door het leven te gaan? Wil je niet de verschillen en waardes leren kennen die je sterken in je keuze die je te maken hebt, zodat als de tijd daar is, je de JUISTE keuze kan maken van wel of niet geschikt...? Als hij nu de enige zou zijn in je ervaring, hoe weet je dan ooit of hij je het beste kan geven waar je naar verlangd en verdiend? Waarom gooi je die deur dicht door te denken dat hij het is? Tot nu toe heb je op een paar leuke en mooie momenten na alleen maar verdriet ervaren...is dat het dan voor je? Is hij het dan werkelijk denk je? Als je met dit genoegen wil nemen en je denkt dat je geluk alleen in zijn handen ligt, moet je alles toch nog eens onder de loupe nemen en bij jezelf te raden gaan. Want ik ben van mening dat je dan met heel weinig tevreden bent omdat je niet beter weet. Alles wat jij dan in je hoofd heb wat in een relatie hoort en hoe het moet gaan, heb en krijg je eigenlijk niet, maar je neemt er wel genoegen mee omdat je jezelf inprent dat hij het is....Vindt je dat niet een beetje krom? Als hij geen 'volwassen' beslissing kan nemen, neem JIJ hem dan! Neem de beslissing voor jezelf! Leg die lat hoger als dat hij nu ligt, neem met dat sjofele beetje wat je aan 'liefde' krijgt geen genoegen. wees KEIHARD voor jezelf en zeg dat je beter wil, beter kan...Dat hij helemaal jouw leven niet in handen heeft...mocht hij willen! Hij geeft je niks waar je op zit te wachten wat grote waarde heeft...Nou! Geef jezelf een preek van hier tot gunder, pak jezelf bij de kladden en zeg dat het vanaf nu afgelopen is! Dat je WEET van jezelf wat je waard bent, en dat je niet op verdriet en ellende zit te wachten! Dat kan je van iedereen krijgen hoor...niet alleen van hem! Haal die vechtlust naar boven voor jezelf, en denk dat er voor hem tien anderen in de rij staan als het moet. Wat ik al schreef in mijn blog..WAT is ZO priceless dan? WAT! JIJ moet die gedachtengang verbreken! Niks niet meer bellen, niks niet langskomen, niks niet zoenen of wat dan ook! Hij wil en wou toch niet? Nou AFBLIJVEN DAN! Maak je kwaad! Niks niet druppelen...maar doorpiesen! Neem toch met dat halfwasse gedoe geen genoegen...JIJ alleen kan een einde maken aan je verdriet...als je werkelijk wil...maar je kan niet in het midden blijven hangen. Je zal een 'volwassen' keuze moeten maken en alles wat daarmee gepaard gaat op de koop toenemen. Dat hoort nu eenmaal bij het leven..En als je diep van binnen voelt en weet dat je dat moet doen, moet je niet blijven treuzelen en jengelen dat je dat niet wil...Dan is het simpel...dan blijf je zitten waarin je NU zit!
Ik weet dat je mij heel goed begrijpt...en ik weet dat je een flinke zet nodig hebt om tot die beslissing te komen...Ik geef je bij deze een mega-zet en zeg je dat je er vanavond voor eens en voor altijd een streep onder moet zetten! Jank je ogen uit je kop en dwel even in je verdriet...maar dan is het OVER met de geit! Je gaat vanaf nu voet bij stuk houden en ga er voor zorgen dat je dit achter je laat!
Je ga je focussen op je toekomst..op beter, mooier, leuker enz..En je laat hem achter in het verleden waar hij hoort. Je zal die stekker eruit moeten halen meid...That`s what grownups do... er zullen nog zoveel mensen op je pad komen waar je nu geen notie van heb..., die je nog veel meer geven dan wat je tot nu toe heb gehad..maar je moet wel bereid zijn om verder te gaan, je blik verruimen...Dit is een van de vele fase`s in je leven die je doormaakt..laat het je sterken, niet kapot maken..dat is geheel in JOUW handen..van niemand anders..
VECHT, VECHT, VECHT voor alles wat jij waard ben, en dat is meer dan wat jij jezelf nu voorhoud. Ik ben daar van overtuigd...nou jij nog!
Kom op Kusje...!
Een dikke knuffel van mij,
Free Spirit
Ik ben slechts jou in een andere vorm...
Kusje
Lieve Kusje,
Eigenlijk weet je dat je er beter aan doet om er een punt achter te zetten, maar om dat kleine beetje (wat ontzettend waardevol is in je leven) en waar je nu van opleeft kwijt te raken werkt verlammend.
Ik ken dat gevoel wel.
Het is zo moeilijk, ik begrijp ook dat je gevoel protesteert en bang bent dat je in een gat terecht komt.
Het is niet niks, want hij mag veel dingen verkeerd doen...maar hij is de enige die je op dit moment iets van liefde geeft. Hij is je houvast.
Je zegt zelf dat je weinig/geen vrienden hebt en ook nooit echt liefde hebt gehad van je ouders. Ik denk niet dat je uit bent op negatieve aandacht.... Je verlangen naar liefde is misschien alleen wat groter dan bij een ander. Je bent eerder kwetsbaar om jezelf weg te cijferen, omdat op dit moment je behoefte naar liefde veel groter is.
Ik denk dat je er goed aan doet om 'aan jezelf te werken'
Ik kan wel zeggen, maak het uit of neem afstand...maar ik weet hoe moeilijk dat is en dat het nog te vroeg is voor jou om echt deze afstand te nemen. Je aarzelt, weet niet zo goed hoe..
Ik zeg dan ook, geef het de tijd...(bestraf je zelf niet dat het je nog niet lukt om die afstand te nemen, het is een proces waar je doorheen moet)
Ik denk dat het goed is als je hier hulp bij krijgt, ik denk zelf aan deskundige hulp zoals maatschappelijk werk of een psycholoog.
Ik weet niet hoe je daar tegenover staat? Zou je die stap kunnen nemen?? Ik heb dat zelf onlangs gedaan en ik moet zeggen, ik heb er zeker geen spijt van....integendeel, ik zie uit naar onze gesprekken en ik heb het gevoel ook de controle over mezelf weer terug te krijgen.... Het geeft mij een goed gevoel. Dus wie weet ook voor jou?
Succes meid.
Je hebt zo'n negatief
Je hebt zo'n negatief zelfbeeld.. je vind dat je geen liefde waard bent... en toch verlang je dat van een ander...
waarom zal een ander jouw liefde geven, als je zelf vind dat je het niet waard bent? voor een paar schoenen bijv. betaal je toch ook geen 100,- ook al staat er maar 9,95 op het prijskaartje?
zo werkt dat met liefde en respect ook.. je moet eerst jezelf liefhebben en respecteren en een redelijk prijskaartje op je voorhoofd plakken.. eerder kan je niet verwachten dat je krijgt wat je waard bent..
als je zo door gaat.. dan zakt die prijs van jou steeds verder.. je eigenwaarde, je zelfrespect en de liefde voor jezelf, zijn steeds verder te zoeken...
waarom mag je niet mee met je ex oud en nieuw vieren? blijkbaar ben je voor hem niet zoveel waard.. alleen handig om af en toe wat mee te zoenen enzo, als het hem uitkomt..
en jij wil blijkbaar ook niet anders..
je vind je zelf zielig omdat je tot 12en alleen thuis moet zitten? met wie ga je na 12en stappen dan? bel eens wat rond in dat groepje, er zijn vast wel een paar waar je terecht kunt... je moet zelf het initiatief ook tonen... waarschijnlijk denken ze dat je bij je ouders bent ofzo.. als je zelf niks zegt dan kunnen anderen ook niet ruiken dat je in je uppie zit..
je kan wel steeds zeggen dat hij zo'n eikel is dat hij je laat zitten... dat je wel weet dat je hem moet laten gaan.. dat je je zo eenzaam voelt zonder hem..
het klopt vast wel wat je allemaal typt.. maar op een gegeven moment moet je zelf je verantwoordelijkheid voor jezelf nemen hoor!
hij is niet verantwoordelijk voor jouw geluk!!! dat ben je nog altijd zelf.. niemand is verantwoordelijk voor jouw geluk.. jij bent het! jij hebt de keuze.. als een ongelukkig hondje achter hem aan blijven lopen... of als een ongelukkig maar dapper hondje weglopen en niet meer omkijken en jezelf ontwikkelen naar een dappere, lieve, leuke hond met zelfververtrouwen en respect voor zichzelf en een ander...
aan jou de keus.. makkelijk zal het beide niet zijn.. maar bedenk eens waar je het verste mee zult komen?
Happiness is the best revenge
God Kitty,
die van die schoenen moet ik echt onthouden! Ik heb ook al 100 euro betaald voor een paar schoenen van 9,95! Alleen bekeek ik het zo even niet... En prachtig beeld, heel duidelijk! Niemand zou ooit zo stom zijn, tenzij als het om "liefde" gaat!
Thanks!
C.
En het bleken ook nog rotschoenen te zijn!
Die knelden en waarin in blaren kreeg! Schoenen die een normaal mens meteen weg zou gooien! Maar nee, ik heb er weken mee aan gelopen!
Kusje, gooi die rotschoenen meteen weg!
C.
Lieve Linda,Ik ben het
Lieve Linda,
Ik ben het roerend met Kitty eens.
Je moet om te beginnen van jezelf leren houden. Dat is echt belangrijk. Ik zal nog eens een citaat van Harry Jekkers neerzetten. Het komt uit het nummer "Ik hou van mij" en ik heb het hier al eens gebruikt: "Wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars, als hij ik hou van jou tegen een ander zegt".
Alleen vraag ik me af of het zo is dat je negatieve zelfbeeld ervoor zorgt dat hij je niet de liefde geeft die je wil hebben, of dat jezelf door je negatieve zelfbeeld terug gaat naar de enige persoon die maar een beetje aandacht aan je heeft gegeven. Dat je dus bang bent dat er niemand anders is die je leuk zou kunnen vinden. Linda, dat is niet waar. Dat maak je jezelf wijs. Kijk jezelf iedere dag eens goed aan in de spiegel en zeg tegen jezelf: "Ik ben een prachtmeid. Ik verdien een prachtliefde." Zeg het tegen jezelf en meen dat ook. Leer van jezelf te houden. Je bent het waard. Je doet jezelf zo veel te kort. Geloof in jezelf. Werk aan jezelf en je zult je echt een heel stuk beter voelen. En je zult merken dat je omgeving ineens ook anders op je gaat reageren.
Dus Linda. Leer jezelf te zien zoals je echt bent en niet zo negatief als je je nu ziet.
Ik wens je veel geluk toe. Je kunt het meid.
Angelo
En je moeder vond het geen
En je moeder vond het geen probleem dat hij weer over de vloer kwam en meteen maar bleef slapen? Vraag ik me toch wel af na je vorige blog.
Linda. Begrijp je de mensen
Linda. Begrijp je de mensen hier niet, of wil je ons niet begrijpen? ....Nouja ...ons heb je er niet mee ......maar je maakt jezelf er helemaal kapot mee...
Wij willen dat niet ..EN DAT MOET JEZELF NIET WILLEN!!!
Lees al je bloqs ....heb je er in meer dan 30 weken enige vooruitgang in geboekt??? Meer dan 30 weken lezen wij al hoe je leeft, zonder enige houvast of wat dan ook. Het klinkt misschien wat hard, maar dat moeten we ook zijn voor iemand die zichzelf compleet vernield.....
want dat doe je.........
Iets anders kan ik er niet op zeggen.....
Je zegt de hele tijd van alles ...maar er komt toch weer niets van terecht. En uiteindelijk zul je zien dat als je zo doorgaat ...is er zo maar ?ɬ©?ɬ©n grote verliezer na alles....
EN DAT BEN JIJ!!!
oke, iets minder mag ook...
Mark ik begrijp wat je zegt, maar we doen t wel allemaal op onze eigen manier... we willen ons ei kwijt kunnen hier en natuurlijk ook steun. En ergens hebben we het nodig om veroordeeld te worden om wat we doen, maar je had wel iets subtieler mogen zijn in mijn ogen...
We proberen verder te gaan en we weten dat het beter is om geen contact meer met onze ex te hebben... maar ook jij weet dat dat moeilijk is, dat als de kans er is, we die grijpen... En als we de ander dan zien, voelt het zo fijn en is het zo makkelijk om de fout in te gaan... ookal zegt ons verstand dat we het niet moeten doen... Maar van onze fouten leren we... maar die fout moeten we zelf accepteren... pas daarna kan het verstand het gevoel weer de baas...
Beste Mark, Om heel eerlijk
Beste Mark,
Om heel eerlijk te zijn. An sich heb je gelijk. Alleen zou ik me nooit op deze manier uitdrukken.
Ik moet zeggen dat ik jouw verhaal niet gelezen heb. Ik weet dus niet waarom je je aangemeld hebt en hoe ver je bent in je verwerkingsproces, maar er is iets waar je rekening mee moet houden: Iedereen verwerkt zijn verdriet op zijn eigen manier. Iedereen die mijn blogs leest, die zal merken dat ik regelmatig dingen doe waarvan mensen kunnen zeggen dat ze niet zo slim zijn. Ik zelf weet dat ook. En toch doe ik het. Ik schijn het nodig te hebben in mijn verwerkingsproces.
In je eerste zin zet je een toon, waarin ik niet zou willen worden aangesproken. En eigenlijk blijft die toon er gedurende je hele stukje. Ik klink hier hard en dat bedoel ik ook zo. Ik weet niet of je beseft hoe hard de woorden overkomen en hoe zeer ze kunnen beschadigen.
Een aangezien ik zie dat Daantje ook al heeft gereageerd denk ik dat ik niet de enige ben die dit denkt.
Een iets voorzichtigere woordkeuze de volgende keer aub.
Angelo
soms is het gewoon "nodig"
soms is het gewoon "nodig" om iets keihard te benoemen.. simpelweg omdat de subtielere bewoording na veel pogingen niet aan lijkt te komen..
hij bedoeld t goed.. en hij was zelf ooit ook zo'n hardleers geval dat nooit meer gelukkig kon worden zonder zn ex
(hoe gaat t nu met je? al een tijdje niet gezien hier.. een goed teken? )
en ook hij is wel eens hard toegesproken..
zachte heelmeesters maken stinkende wonden.. soms is het met keiharde woorden nodig iemand wakker te schudden..
niet om diegene te veroordelen of pijn te doen.. maar juist omdat je het beste met degene voorhebt..
dus kusje vat het niet op als een aanval op je.. maar open nu eindelijk je ogen.. zie nou eens in dat je je zelf helemaal kapot maakt zo.. je bent jong, nog zoveel tijd om plezier te maken, leuke jongens te ontmoeten.. die tijd verpest je toch niet om over hem te blijven treuren?
meid pak jezelf nu eens bij de oren en doe er iets aan.. of beter gezegd doe helemaal niks meer.. geen contact meer, helemaal niks..
maar we kunnen het wel 1000x zeggen.. je moet het zelf willen en je moet het niet doen omdat wij het zeggen.. maar denk eens na.. kies voor jezelf!!
en zolang je dat niet doet.. kan je wel zielig doen en je rot voelen.. maar dat is dan de keuze die je zelf gemaakt hebt.. en dat kan je je ex ook niet meer kwalijk nemen, je laat het immers zelf toe!
Happiness is the best revenge
Lieve Linda,Echt, IEDEREEN
Lieve Linda,
Echt, IEDEREEN hier heeft het beste met je voor, ook al komt het soms hard aan. Maar ik denk ook dat we dat moeten zijn, want je ziet het zelf niet in hoe ongelooflijk moeilijk je het je zelf maakt.
Qua korte termijnplanning is het voor het gevoel goed dat je telkens weer naar hem toe gaat. Zo voel je weer dat je eventjes wat waard bent. Maar op lange termijn ga je er echt helemaal aan onderdoor (hoe ver je dat nu al niet bent).
Bekijk het realistisch Linda. Zo kun je niet verder gaan. Je moet het echt stoppen en zelf die keuze maken. Het is ontzettend maar ook ontzettend moeilijk en je zult waarschijnlijk ook door een behoorlijk dal gaan, maar het is op lange termijn ECHT het beste. Zo krijg je ook op den duur langzamerhand je zelfvertrouwen terug.
En je staat er niet alleen voor, je ouders zijn er voor je en je verdere familie, ook WIJ zijn er voor je en je kunt altijd hier terecht.
Als je denkt dat je het echt niet lukt, zoek dan hulp. Ga naar je dokter die je kan doorverwijzen naar een maatschappelijk werk(st)er of een psycholoog. Maar doe iets, want zo maak je jezelf echt kapot!
H?ɬ©?ɬ©?ɬ©?ɬ©?ɬ©l veel sterkte!
Liefs Edwin
Jouw vriendje Kusje vind dit
Jouw vriendje Kusje vind dit geweldig...aangeschoten wild, hij krijgt je waar hij jouw hebben wil. Speelt met je, gooit je in elke hoek die hij wilt hebben, en jij?????
Je laat het toe, elke keer weer. Dag in, dag uit.
Weet je, er zijn heel veel mensen hier, die uit die hel, die noodgedwongen zijn gedumpt, vernedert, verdriet zijn aangedaan, willen kruipen. En het lukt ze ook. Met vallen en opstaan.
Met luisteren naar anderen, met adviezen oppakken...met de steun.
En jij?
Jij blijft moedwillig in je eigen hel. Omdat je het niet wil. Je kunt of wil het niet, en je gooit nog water op het vuur door je verleden hierin een stukje te laten meespelen. Je kan en wil hem niet loslaten.....
Wat moeten wij dan nog voor advies geven?
Tussen kunnen en willen zit een hemelsgroot verschil.
Zeggen wat je wel of niet moet doen? Je doet toch je eigen zin.
Moeten we zeggen dat we met je te doen hebben?
Ja, dat hebben we, maar je gaat je eigen gang.
Moeten we soms zeggen dat jij het niet waard bent, zo'n misbaksel? Ja, maar het is volgende week weer raak.
Of moeten we zeggen, Kusje je hebt helemaal gelijk, en je doet zo je best voor hem, maar we hebben wel met je te doen?
Lieverd, zoek hulp voor jezelf, je bent nog zo jong, zorg dat je sterk word, met zelfrespect en een eigen mening.
Ik ben nooit zo hard als hierboven, maar ik hoop dat het dan op deze manier tot je doordringt.
Dan maar alleen oud en nieuw vieren,
dan maar alleen winkelen,
dan maar alleen huilen en lachen,
dan maar alleen in je bed.
Dan maar respect voorjezelf hebben,
en dan maar vechten en met vallen en opstaan doorgaan.
Dan maar geloven in de lieve mensen hier, die allemaal hetzelfde zeggen.
Dan maar DOOR de hel gaan, ipv erin blijven zitten.
Kom op meis....doe het voor jezelf.
Jachtseizoen voor je vriend is gesloten...NO MORE!!!
Punt, tot hier en niet verder.
Liefs
Ron
x
Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!
Inderdaad Ron, ik denk niet
Inderdaad Ron, ik denk niet dat je het beter kan verwoorden hoe de meeste mensen er hier over denken.
Dit moet stoppen en wel met de ondersteuning van iemand die er z'n werk van heeft gemaakt, uit jezelf doe je het helaas niet. En je hoeft je echt niet zwak te voelen om naar zo iemand toe te stappen, in tegendeel dat is de eerste stap in het proces om jezelf te accepteren zoals je bent!
Lieve linda
5 weken geleden dacht ik ook dat ik oud&nieuw helemaal alleen zou vieren, ik had geen zin om met vriendinnen in de stad te zijn, ik had geen zin om bij iemand thuis te zitten, ik wou alleen maar ergens heen met mn ex... Nu voel ik me gelukkig al zoveel beter dat ik en de stad in ga en bij iemand thuis oudjaarsavond ga vieren... En daarbij, zelfs als ik nu alleen thuis zou zitten met oud&nieuw, zou ik t nog nie erg vinden... woon op 9hoog en kan dan heerlijk genieten van t vuurwerk (ow, misschien wel een beetje vreemd feitje, ik woon in een flat naast t rampgebied...) Wat ik wil zeggen, geef de moed nie op, en zoals anderen ook al hebben geadviseerd, vraag toch ff om je heen wat de mensen gaan doen... En van mij mag je ook naar Enschede komen, kom je t lekker hier vieren, heb een plek over in huis, mn huisgenootje viert t bij haar vriend en mn moeder gaat oliebollen bakken, dus ook dat komt goed hahaha
Dikke kus en knuf
Meisje... Er is ?ɬ©?ɬ©n ding
Meisje... Er is ?ɬ©?ɬ©n ding wat niemand, werkelijk NIEMAND, verdient, en dat is pijn. Ook jij niet! Dus laat dit niet gebeuren, vecht voor jezelf, want hij verdient je niet!
Als ik je blogs vluchtig doorlees en deze blog beter, dan komt er ?ɬ©?ɬ©n ding heel sterk naar voren, en dat is onzekerheid en minderwaardig voelen. En ja, dat kan je kapot maken, maar er is ook zeker wel wat aan te doen. Dus stop met jezelf ten gronde helpen! Het is waarschijnlijk allemaal veel minder gek dan je denkt dat het is. Schaam je niet als je er zelf niet uit kan komen, de huisarts vindt dit heus niet raar of vreemd als jij verteld hoe je je voelt en waar je mee zit. Die eerste stap is verdomde moeilijk, toegeven dat het niet allemaal op je eigen uppie lukt.
Je bent nog veels te jong om je leven te vergooien... Ga genieten en zet die stap naar eigenwaarde, want daar wordt je pas echt gelukkig van!
Heel veel sterkte en gewoon doen hoor, die eerste stap!
Jorrit
zet die stap
wat jorrit al zegt, zet die stap!!! ik heb t zelf ook gedaan, tis confronterend voor jezelf, maar echt, niemand zal je raar aankijken! mensen zullen juist trots op je zijn dat je hulp zoekt, dat je bij jezelf weet dat je t alleen niet aan kunt. Al die mensen die geen hulp zoeken, omdat ze niet durven of te trots zijn of niet willen erkennen dat ze t nie alleen aan kunnen en een probleem (klinkt gelijk zo ernstig : hebben, die komen geen stap verder en dalen alleen maar verder af in hun neerwaarste spiraal! Dus echt: doe t, ik begin in januari met therapie, en alleen dat idee al houd me nu op de been, wetend dat het allemaal beter gaat worden, ookal zal het dan nog zwaar zijn...
Woow lieve mensen ik had
Woow lieve mensen ik had niet verwacht dat ik zoveel reacties zou krijgen.. Gelukkig vier ik oud en nieuw al niet alleen ik vier het bij mijn overbuurmeisje die toevallig ook linda heet, met haar ga ik ook altijd uit.. daarna gaan we dus ook uit met een stel en nog wat jongens uit gouda.. de hele nacht doorfeesten en hop meteen door naar de nieuwjaarsduik in scheveningen:P. Ik heb in ieder geval vandaag en gister nog geen contact opgenomen. Sommige van jullie hebben me echt wel wakker gemaakt.. voordat ik hem kende was ik misschien wel wat onzeker maar nooit zo erg als dat het nu is. Dat naar de huisarts stappen wil ik eigenlijk al een hele tijd.. probleem is dat ik bang ben dat ik daar zit en ik echt helemaal dichtsla en niet eens meer weet wat nou me probleem was, ben ook een beetje bang dat ik het niet kan betalen.. mn ouders vinden het namelijk ook geen goed idee dus ik denk niet dat zei dat willen betalen.. Ook heb ik gehoord dat maatschappelijk werk je alleen maar volpropt met pillen en daar ben ik natuurlijk ook niet echt voor..!
Het is wel raar want zo klote heb ik me deze dagen niet gevoeld, had alleen gedroomd over hem en had dan een beetje raar gevoel in mn buik maar heb niet zoveel aan hem gedacht?? komt dat omdat hij me steeds hoop geeft..?
heel erg ebdankt voor jullie vele reacties echt top XXX liefs Linda
Linda, ik heb een aantal
Linda, ik heb een aantal punten voor je die je mee kan nemen in je beslissing om die eerste stap te zetten. Het komt vanuit eigen ervaring.
Als je naar de huisarts gaat en je bent bang dat je dichtklapt, denk dan eerst lekker rustig na over wat je zou willen bespreken en schrijf de dingen op waar je mee rondloopt. Dan kan je het voorlezen. Dat is helemaal niet raar, het is zelfs verhelderend voor jezelf en voor degeen met wie je praat. Je bent verder helemaal niemand iets verplicht, maar je huisarts kan je wel goede tips geven.
Daarnaast, psychotherapie wordt gedeeltelijk vergoed vanuit de AWBZ, en volgens mij heeft iedereen die in het ziekenfonds zit daar een verzekering voor. Ik heb geen kaas gegeten van het nieuwe zorgstelsel, maar ik geloof wel dat dat gewoon doorloopt. Er blijft een kleine eigen bijdrage over als je geen aanvulling hebt, maar die bijdrage is het waard! Schrijf deze vragen ook op, dan kan je het over hebben met je huisarts, want alles wat jij zegt vindt hij/zij echt niet raar!
En jij bent er zelf bij of je volgestopt wil worden pillen. Er is niemand die je dat verplicht!
Echt waar, neem die eerste stap! Gewoon naar de huisarts gaan en daarna zie je wel weer verder...
Veel plezier met Oud en Nieuw... Laat die 'vriend' van je lekker links liggen! Sterkte!
Kusje
Beste Kusje,
Maatschappelijk werk is kosteloos. Het is ook 1e lijn, dat betekent dat je je gewoon kunt aanmelden. Daarvoor hoef je niet eens naar de huisarts. Kijk in de goudengids naar een maatschappelijk werk instelling in jouw buurt. Je zou daar een paar gesprekken kunnen krijgen en dan evt. (indien nodig, waarschijnlijk wel) een verwijzing kunnen krijgen naar een psycholoog. Misschien dat het dan wat makkelijker is? Voor een psycholoog moet je dus wel een verwijzing hebben van je huisarts. Of dit vergoed wordt hangt in eerste instantie af hoe je verzekerd bent? In ieder geval sommige psychologen werken met AWBZ, dan wordt het grotendeels vergoed en moet je een eigen bijdrage van 15 euro betalen per keer.
Je kunt dan dan 25 gesprekken via AWBZ grotendeels vergoed krijgen, evt. kan er een verlenging aangevraagd worden...maar dit hangt af van je persoonlijke situatie.
Je huisarts kan je hier meer over vertellen, zij verwijzen vaak naar GGZ (RIAGG).
Enneuh maatschappelijk werk verstrekt voor zover ik weet geen pillen.
Dit wordt alleen gedaan door artsen, psychiaters e.d, zeker niet door maatschappelijk werkers. En zoals Jorrit al zei....je bent er zelf bij, als je niet wilt dan hoeft het toch ook niet.
Probeer het!! Het is moeilijk, maar als je een eerste gesprek hebt gehad dan zul je trots zijn op jezelf. Belangrijk is dat je het wilt, als je niet gemotiveerd bent....dan komt er niks van terecht en moet je waarschijnlijk nog meer in de problemen komen voordat je deze stap kunt nemen.
Succes.
Show some guts
Nou komop meid, laat zien dat je ballen hebt! (spreekwoordelijk dan ) En ga er gewoon heen! Je hoeft het heus niet met vlag en wimpel aan de voorgevel te hangen.
Nee je bent niet gek, je
Nee je bent niet gek, je bent gevoelig en onzeker..en mensen maken daar (on)bewust misbruik van..Lijkt me ook een goed idee om hulp te zoeken. Ga zelf ook naar een psycholoog (en heb geen pillen hoor )..En dat is niet om je liefdesverdriet te verwerken (moet je toch zelf doen) maar hij/zij kan je wel helpen om meer inzicht in jezelf te krijgen..zodat je gaat leren jezelf meer te waarderen (eigenwaarde niet laten bepalen door een ander) en hoe je wat onafhankelijker kunt worden..Dat zal best een tijdje duren maar ik weet zeker dat het je goed zal doen ...sterkte he meid en een hele fijne oud&nieuw gewenst! (fijn dat je iets gaat ondernemen) groetjes maartjemarij
Enne je hoeft je absoluut
Enne je hoeft je absoluut niet te schamen om hulp te zoeken hoor! Je bent tegenwoordig volgens mij een uitzondering als je er nog nooit bent geweest .
het lijkt zo simpel
heej las net je verhaal, ik kan me heel goed voorstellen dat ik ook zo zou doen. Als jij in je hoofd hebt dat hij de ware voor je is dan doe je ontzettend veel domme dingen om ervoor te zorgen dat je uiteindelijk samen blijft. Maar wat oud en nieuw betreft ik zou zeggen, als je nog met je ouders mee wil, ga naar appie en haal een zak boodschappen en als je wel thuis wilt blijven zodat je na twaalf uur met je vrienden wegkan, er zijn zoveel mensen die alleen zijn met oud en nieuw, ga wat rondstrunen op internet en je vind vsat lotsgenootjes om gezellig mee te kletsen.
Wat betreft je situatie met je "ex", ik denk dat je vanzelf voor jezelf gaat opkomen, een mens kan maar zoveel hebben.