Beste Kerel,

Ik begrijp dat gevoel zelf ongelooflijk goed. Ik heb dat ooit ook zelf gehad. Zie mijn vorige blogs maar eens.(niet de laatste)

Ik kan je één positief punt geven: Het zal overgaan.
Je zal opnieuw met je zelf in het reine komen. En je zal door kunnen gaan.
Je zit 6 maand verder. Ik vermoed dat je nu nog eens een zware terugslag hebt, maar dat je terug naar omhoog aan het klimmen bent, dat is zeker. Geloof mij. Ik heb er ook zéér lang over gedaan. Maar op een dag was ik er uit.
Effen geen relatie meer, maar dat maakt niet uit. Vrienden en zelfontplooiing. Het leven is meer dan liefde alleen.
Gisteren liet iemand me we weten dat geluk een deel kan bestaan uit liefde, maar dat het slechts een deeltje is.

Zoek die andere zaken die je gelukkig kunnen maken!
Zelfs als je in een perfecte relatie zit, moet je nog andere zaken hebben of doen die je leven meerwaarde geven. Zoek deze nu. En probeer er zoveel mogelijk van te genieten.
Ga dan naar huis en huil zo hard je kan. En dan zeg je tegen u zelf dat het nu effen genoeg is. Dat niemand dit waard is.
Ga dan slapen.
De volgende dag probeer je het opnieuw.

Jij bent de belangrijkste persoon waar je nu moet voor zorgen. Anders heeft niemand iets aan u.

Het is niet gemakkelijk. Ik weet het. Mocht ik het kunnen wegschrijven ik zou het zomaar doen.
Maar geloof er in. Ooit geef je me dan gelijk.

En schrijf hier alles van u af. Dit helpt ongelooflijk!
Gewoon schrijven en lezen met andere mensen.

succes en sterkte!

Bedankt voor de reacties

@Poemlover,
Jaa die kan heel ver te horen zijn!

@Nico,
Ik ga je blogs lezen!
Hmhm dat denk ik ook, zoals je zegt, ik ben de weg naar boven aan het beklimmen. En het gaat al beter met me. Maar die terugslagen he. het zijn er zoveel en ze kunnen mij zoveel pijn doen. Al die herinneringen aan alles en met de gedachten in mijn hoofd dat ze weer met een ander is dat ik daar had moeten zijn. Het gemist:( Maar het alleen zijn begint al te wennen, soms zie ik zelfs de positieve dingen er van in! Oke je mist natuurlijk je maatje en de steun(die ik echt nodig heb), maar zo leer je jezelf het beste kennen wie je bent en wat je wilt zijn. Dus voormij ook even geen relatie meer. Ik zie wel hoe het gaat. En wie weet komen we in de toekomst weer bij elkaar, ik kan en ga er niet op wachten. Maar als we echt bij elkaar horen dan komen we wel weer bij elkaar.

Helaas heb ik overdag vaak ook momenten dat ik me heel rot voel, en aangezien ik veel op stage ben kan ik niet in mijn bed kruipen en gaan huilen.

Het afschrijven helpt ongelofelijk goed! Het is heel goed dat deze site er is. Zoals jij zegt; Gewoon schrijven en lezen met andere mensen.

Dankjewel!