Dag lieve mensen, ik zie dat ik op vrijdagavond niet de enige sneue ziel ben die op deze site zit. De muren komen op me af, mijn collega's wensen me een prettig weekend en ik kon wel janken. Ben supergek op iemand waar ik 2 keer een superdate incl. geweldige sex heb gehad. Vind hem het einde, hij mij niet, geniet lekker van zijn leventje terwijl ik echt aan het wegkwijnen ben en elke seconde van de dag tevergeefs op een sms zit te wachten. Hoe oneerlijk, zijn toekomstplannen liegen er niet om, binnenkort gaat ie lekker naar Thailand met vrienden, hoe ik die periode moet doorkomen weet ik niet. heb net zijn nummer verwijderd want de drang om hem te sms'en en zeker als ik een borrel op heb is te groot. Anyways mijnheer heeft nu een leuke avond en ik weet werkelijk niet waar ik het zoeken moet, wil niet voelen en wil er niet zijn. Krijg zelfs paniekaanvallen, wil naar zijn huis, de hele nacht posten. Het mag niet, zou hem alleen maar afstoten. Dit is een hel, 24/7 zit ie in mijn hoofd, terwijl ik weet dat het niet wederzijds is. hoe kom je over zo'n prille liefde heen?