Na een relatie van 5 jaar, waarvan 2 jaar samenwonen, zijn we sinds drie weken uit elkaar.
Ze voelde zich het afgelopen halfjaar niet meer "happy" in de relatie, zoals ze aangeeft. Wat het precies is kan ze niet zeggen. De redenen/oorzaken die ze geeft zijn : "het gevoel is weg", "we passen niet voldoende bij elkaar". Maar ze houdt nog ontzettend veel van me....

Mijn wereld stortte ineen, toen ze het me vertelde, ook al had ik het een beetje kunnen zien aankomen. De dag nadat ze het vertelde heeft ze haar spullen meegenomen en is vertrokken. Nu, drie weken later, ben ik aan het bijkomen van het veel in de kroeg hangen en veel van huis zijn. Ik wordt heen en weer geslingerd tussen mijn gevoel en verstand, mijn verstand zegt dat ik me op een nieuw leven moet richten zonder haar, mijn gevoel verlangt enorm naar haar. Ik ga de stad in, omdat mijn verstand zegt dat ik nieuwe mensen moet ontmoeten, na een paar biertjes begint dan altijd mijn gevoel op te spelen en stuur ik sms-jes naar mijn ex. Afgelopen week heb ik, na elkaar twee weken niet te hebben gesproken, een uur met haar aan de telefoon gezeten. Zij is ook erg verward, ze weet het ook niet. Het enige wat ze weet is dat ze zich niet meer happy voelde in de relatie en daarom is weggegaan; ze staat nog steeds achter haar keus, ook al mist ze me enorm....

Alles lijkt ineens zo zinloos. Wat ik ook doe en voel deze dagen, alles is zinloos. Ik wil haar gewoon weer bij me hebben, maar ja, dat zal niet meer gaan ben ik bang. Ik kan nog niet toegeven aan het feit dat we nooit meer samen zullen zijn. Ik wil het niet!

Ik moest dit even kwijt, ik zal wel meer posten de komende tijd, zodat ik mijn gevoel hier kwijt kan en haar geen rare sms-jes ga sturen.

vrolijkvrijgezel (mmhhh..)