Hoi,

Was vrolijke vrijgezel tot ik in maart iemand heb leren kennen. Ik vond ze leuk en ze had echt veel eigenschappen die ik zocht in een vrouw! 3.5 maand hebben we met elkaar onze vrije tijd gespendeerd. Tot twee weken geleden we samen weggingen en we elkaar de hele tijd irriteerden, gaf ze altijd sarcastische opmerkingen en begon ze ze dingen ze insinueren die er niet waren. Op een gegeven moment werd het me teveel, heb ik de rekening in het restaurant betaald en ben ik alleen vertrokken. Ik weet nog heel goed toen ik op de bus zat, ik me goed voelde, dat ze niet meer bij me zat en plots.....plots ben ik gaan denken over mn gevoelens voor haar. In de twee weken daarop hadden we geen contact meer en ik mistte haar niet. Tot ze me gisteren contacteerde. Ze stuurde me een foto toen ze van de kapper kwam. Ze had haar haar laten doen zoals ik het graag zag bij een vrouw. Ze vroeg of ik haar wilde vergezellen nu zondag naar een bowling met haar vrienden. Ik amtwoordde: “nee ik wil eens op mezelf zijn ( door mn drukke baan en door het weinige vrijaf dat ik altijd heb). Geen probleem, ze stelde dan voor of ze naar mij mocht komen waarop ik hetzelfde antwoord gaf. En toen kwam het bij mij eruit. “M. Ik wil dat je iemand anders zoekt, wij matchen gewoon niet”. Ik luisterde naar mn gevoel, ik had geen connectie met haar, ik voelde geen vonk in mn gevoelens, maar zij des te meer. Ik realiseerde: ik ben met haar te ver gegaan, ik ging ervan uit dat we wel naar elkaar zouden toegroeien. S avonds nog geprobeerd via Imessage een gesprek aan te knopen, maar ze klonk heel verdrietig en ontgoocheld, op het verbitterde en onverschillige af. Ze had al een slechte ervaring met haar ex man...en nu dit. Ik heb iemand de bons gegeven, en wat voel ik me er zooooo slecht bij. Ja ik ben eerlijk geweest tov mezelf maar voel me toch slecht.