Hallo,

Ik voel me de laatste dagen echt wat beter worden. Ben sinds gisteren terug beginnen werken en het lukt, soms wel nog s een "denkmomentje" zoals nu, maar het gaat. Ze is niet meer constant in mijn hoofd aanwezig, gelukkig na drie maanden.

Toch zit ik met een grote vraag, waar ik maar geen antwoord op weet te vinden. Als ik de zaak van op afstand bekijk, weet ik dat ik veel voor haar kan betekenen en zij veel voor mij, als vrienden dan. Echter heb ik de laatste drie maanden aan den lijve ondervonden dat mijn gevoel en verstand niet hetzelfde willen. Ik kan zeer moeilijk beslissen of ik haar al dan niet uit mijn leven moet bannen. Ik kan ook niet zomaar overschakelen in vriendschapsmodus. Ik weet ook dat ik haar enorm veel pijn ga doen, als ik zeg dat we mekaar beter niet meer zien.

Ik besef ook dat die vriendschap misschien niet echt oprecht is, stel dat ze me zegt ik heb een nieuwe vriend, als gewone vriend zou ik blij moeten zijn voor haar. Toch weet ik dat ik op dat moment niet blij ga zijn, maar een beetje geshokt. Heb haar dit allemaal verteld dat ik nu geen oprechte vriend kan zijn. Ze begreep dit. Toch hebben we afgesproken om op kerst samen te eten en cadeautjes te kopen voor mekaar. Kheb hierbij een zeer dubbel gevoel. Ineens kan die maand zonder contact waarin ik mezelf weer beetje per beetje herondekt tenietgedaan worden. Aan de andere kant kan ik haar toch niet zomaar opzij schuiven (en ja ik weet zij heeft dit ook bij mij gedaan, ze heeft de relatie beeindigd). Pff Wil niet meer zeggen we zien wel en alles op me af laten komen, tis tijd voor onderbouwde beslissingen, alleen kom ik er maar niet uit! Iemand ervaring met dergelijke situaties of advies?

Grtjs