Hoi

Er zit nog een groot brok. Ik wil het eruit gooien en eruit huilen op muziek van muse en rammstein, maar de tranen willen niet meer. Toch moet er iets uit. Weet je wat het pijnste doet, dat 2 van die gemene mensen zo gemakkelijk gelukkig mogen worden.
Zij heeft hem gewoon moedwillig losgeweekt van me door hem drugs, bier te geven als hij eigenlijk alleen zou zijn om na te denken. Ze heeft hem de ruimte niet gegeven daarvoor maar bood zich gewoon aan. Hij heeft geen seconde nagedacht wat hij deed, gewoon wegflikkeren wat je 4 jaar gebruikt hebt (sorry ik kan het niet anders meer zien als je met zoveel gemak je vriendin inruild)en die 2 zijn happy, na na dat snap ik niet. Het is zo oneerlijk, dat stukkie moet er nog uit bij mij maar hoe? Het liefst ga ik op een heel hoge berg staan en schreeuw ik de werewld toe, maar ja die bergen zijn hier niet .....

eeffie