Al vele weken voorbij sinds mijn ex het uitmaakte. De pijn is aanwezig maar afgenomen, het missen is er maar niet meer zo ondraaglijk, het houden van is er maar verschuifd naar de achtergrond omdat ik er simpelweg niet mee bezig kan zijn. Hij is weg uit mijn leven en maakte die keuze.
Ik denk er nog steeds veel over na van tijd tot tijd n traan maar t leven gaat door helaas niet met de levensvreugde die ik tijdens hem wel had. Ik hoor van tijd tot tijd zelfs het een en ander wat hij nog steeds zegt over mij. Eerst had ik hem iets vreselijks geflikt. Dat hoor ik nu niet meer. Nu is het: als ik met andere meisjes praatte dan dacht zj meteen dat ik er iets mee bedoelde en daar heb ik geen zin meer in. Nou..ook fijn dat zo te horen, van hem niet meegekregen toen het uit ging. Zowieso niets als reden gehad. Snap er nog steeds de ballen van en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren. Het blijft in mijn ogen een vreemd iets dat hij vreselijk boos op me is en me niet wil spreken en zn eigen padje vervolgd om vervolgens tegen anderen die domme reden te geven.
Maarja.. who am I
In de tussentijd heus al wel leuke jongens gezien, maar het lijkt wel of niets aan hem tipt terwijl dat eigenlijk juist wel het geval zou moeten zijn omdat hij niet bepaald n lieverdje was. Ik heb 2 jongens gezoend in de tussentijd en merk aan mezelf dat ik er spijt van heb de dagen er na. Im just not ready. Mss doe ik het zelfs wel omdat mijn ex het doet en ik ook door wil ook proberen of ik op die manier door kan gaan. Mjah ik heb nu al rot gevoel dat ik het heb gedaan, zelfs schuldgevoel tegenover hem. I can't. Ik kan mn hart voor niemand open stellen nu. Elke keer als het een beetje open gaat word ik bang schiet ik in de stress en knalt t met n noodvaart dicht. Ben bang dat ik er mensen pijn mee ga doen.. Mijn hart ligt nog bij hem
Gesprekken met psychotherapeut en de medicijnen helpen al wel wat denk ik. Moet er aan wennen dat het soms zo n kleine veranderingen zijn die je kan aanbrengen om je leven ineens n stuk makkelijker te maken. Ik moet het niet meer zo veel hebben over mijn veel dingen aan mn hoofd en alles waar ik over pieker ook nog n keer tegen de buitenwereld vertellen maar gewoon n soort doek ophangen voor de rest van de wereld.. Ook meot ik proberen mn vaardigheden om mensen te helpen en anytime voor ze klaar te staan ergens anders in te stoppen.
Well I'll fight for this positive mindset.. I'll give everything I have.. wou dat ik wist hoe k door moest gaan