Dat heb je heel mooi omschreven!

De chemie en de betovering, die je zo van beiden kanten overkomt, die erge verliefdheid en dat houden van. Mooi sprookje ook dat zo in 1 keer uit elkaar spat! Door...ja vul maar in, bij een ieder weer zo anders.

Het is ook een soort van verslaving en ook natuurlijk een chemisch proces in het hoofd, en niet alleen dat. De afkick is veel te heftig vind ik (van ex). Ook de omstandigheden zoals ik 3 jaar samenwoonde, maakt het triest dat uit elkaar zijn. Die hechting is weggerukt. Gelijk die shock met zijn zware bijverschijnselen.

Of je het nooit meer meemaakt dat hoeft niet natuurlijk, je kent het gezegde: Zoekt en gij zult vinden.
Misschien komt het zelfs in deze relatie naar boven, ik weet niet hoe lang je verkering hebt? Liefde is ondoorgrondelijk.

Aan de andere kant, het liefdesverdriet is wel nu een erg pijnlijk proces, dat is de keerzijde van die te heftige verliefdheid, wil je ook niet meer meemaken toch? Ik nooit meer, nee echt nooit meer. Ik kan ook zeggen, zoals ik op dit moment nu denk, dat ik het niet zou overdoen, omdat het een te erg pijnlijk proces is dat veel te lang duurt. En echt een veel te pijnlijk verloop heeft, abnormaal die shock in het begin hè? Wel natuurlijk als het forever zou zijn, dan zou ik het zo over doen...
Ik heb er ook mijn leer uitgetrokken en zie dat ook nu in. Ik had dat van te voren moeten inzien. Dat is mijn les.

Wel prettig om ervaringen te delen zo met jou, een Ldvder die het ook zo heeft ervaren net als ik, op deze manier van verloop (lange duur, enz), met dezelfde te heftige gevoelens.