Hoi Chris

Ik wil niet degene zijn die de poten onder je stoel vandaan zaagt..zucht..maar ik denk dat ze voor nu een wijs besluit heeft genomen.Voor beiden.
Jullie zijn beiden nog herstellende van een relatie, dus nu gelijk weer in een nieuwe jumpen is niet goed naar mijn idee.
Ik denk dat zij dat ook wel beseft heeft....Ondanks de klik..ondanks de roze wolk...ondanks dat alles kijkt zij toch even verder dan haar neus lang is.
Ik begrijp dat jij die grote roze bril nog op je neus hebt staan en dat het nu nog bij je aanvoelt als hemels allemaal.
Maar is dat niet altijd in het begin Chris? En komt naderhand niet de spijt? Spijt dat je niet langer gewacht hebt om elkaar langer de tijd te geven om elkaar beter aan te leren voelen? Kijk..het is wel de bedoeling dat het leuk blijft natuurlijk En zoals je weet is het begin altijd super...
Maar in mijn ogen komt er meer bij kijken dan een paar leuke gesprekken en een paar toffe nachtjes om de boel stevig op een fundering te zetten.
Als zij de bedoeling daartoe heeft omdat het in haar hart goed aanvoelt, komt zij vanzelf terug op het pad wat zij nu verlaten heeft.
En ze spreekt denk ik ook wel de waarheid tot op zekere hoogte voor zover ik kan inschatten...ze heeft het ook druk om alle losse eindjes af te handelen en kindertjes aan dr rokken met een baan erbij....Daarbij ook nog die wond in dr hart die moet helen....Tja das geen kattenpis allemaal Chris...
En ik begrijp haar dat toen zij even weer een glimp op de realiteit kreeg zij even op de rem is gaan staan....Alles is onderbouwd...

Maar ik ga helaas voor jou nog een stapje verder....en das niet leuk om te horen denk ik..ik weet het wel zeker...
Ik kan er geen doekjes omheen winden Chris...Jij bent het niet voor haar..ondanks alles wat in jouw ogen op een ja duidde...
In alles wat ze aanvoert heeft ze gelijk...maar als zij wérkelijk stapel op je had geweest, had ademen zonder jou in de buurt niet mogelijk geweest...
Dan had ze 'alles' op de koop toegenomen...Aan de ware liefde zitten geen haken en ogen..daar ga je voor..met je hele hart.
En daar zit m nu de kneep voor haar...ze vindt je wel leuk en aardig en lief enz enz..maar jij bent hét niet voor haar...
zoja mistte zij je like hell en waren jullie elk moment dat voor handen was bij elkaar...Dan waren jullie bezig samen toekomstplannen te maken..
Bezig elkaar te ondersteunen in de af te leggen weg...
"van je houden als een goede vriend" is het niet helemaal he? Das al een duidelijke statement in mijn ogen hoor Chris
En natuurlijk wil ze je niet kwetsen ....maar ik denk dat je er wijs aan doet om dit de rug toe te keren.
Maar wat denk je van je eigen situatie/reactie? Je bent zelf nog maar nét vrijgezel en je staat alweer tot aan je nekharen in 'het liefdesleven'..
Denk je niet dat dit voor jou óók een soort van rebound was/is? Heb je de tijd al genomen om die 8 jaar onder de loupe te nemen?
Heb je al overdacht wat het ook alweer was wat je met of in je leven wilde doen?
Heb je dat (verlang)lijstje met 'vergeten dingen om te doen' uit je verre verleden al ondernomen?
Kun je alles er al afschrappen omdat je het ontdekt hebt? Weet je uberhaupt nog wel wat er op dat lijstje stond?
Ben je er al achter wat die 8 jaren je gekost en opgeleverd hebben? In positief en negatief opzicht. Wat ben je er van gegroeid?
Ben je al zover dat je werkelijk kan schilderen aan je eigen levensschilderij waarin zij een AANVULLING zou zijn en géén INVULLING...
Ben je al blij met jezelf en je leven ondanks de ups en downs? Vragen, vragen vragen, allemaal vragen Chris....
Levensvragen...en die levensvragen worden niet beantwoord door na een verse breuk gelijk in een nieuwe relatie te stappen..hoe 'kicken' die ook moge zijn...dat is een moment opname. Ik begrijp dat je nu even 'uit balans' bent gebracht door deze encounter of love Chris...maar jongen..raap al je moed bij elkaar en haal die schellen van je ogen..die schellen die er op gezet zijn door de grote boosdoener angst genaamd..
Angst om te voelen
Angst om te realiseren
Angst om te erkennen
Angst om te bekennen
Angst om te proberen
Angst om toe te geven
Angst...angst om te leven, ...al is het dan ( momenteel) alleen...Met iemand samen is het vaak zó-veel gemakkelijker...
De dan huidige dingetjes en datjes houden je dan wel bezig...en het welbekende levenspatroon wordt gezapig voort gezet..alleen anders...
Dus zie je ..angst is een grote rem in alles...het zet je vaak op het verkeerde been en laat je vasthouden aan verbleekte overtuigingen...

Geef jezelf de tijd Chris...en beschouw deze 'relatie' als een verloren zaak...mócht het zo wezen dat het alsnog een andere wending neemt kun je altijd reageren. Geef jezelf even de tijd om óók het een en ander op een rijtje te zetten en probeer je niet afhankelijk op te stellen tegenover haar...
Met haar eindigd je leven niet Chris....kijk ook even verder dan je neus lang is.
Ik weet dat het heel moeilijk te verhapstukken is allemaal..maar laat de tijd zijn werk doen en stel je open op...open, niet afhankelijk in die mate of zonder haar je leven voorbij is...want dat is het niet.
Ik heb hier in het verleden een behoorlijk aantal blogs geschreven die er u niet meer opstaan maar op mijn eigen site.
Als je wilt kan je die doorlezen, misschien heb je er wat aan.Laat me dat maar weten of je dat wilt in een pb, dan geef ik je mijn site-adres wel door
( geldt ook voor anderen hoor die dat eventueel willen lezen)

Hou je kop omhoog Chris...dit is een begin...geen einde..

Een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...