2 1/2 jaar geleden kwam ik mijn maatje tegen... we communiceerden heel veel via fb. Hij zag mij meteen zitten ik hield t langer tegen vanwege de afstand, 55 km en zijn 4 kinderen. Hij overtuigde mij en ik was dolverliefd. Het ging haal goed tss ons behalve de afstand kwam.meermaals naar boven. Als mijn jongste oud genoeg zou zijn, zou ik naar hem toe gaan. Zijn moeder ging naar t bejaardentehuis en binnenkort krijgt hij week om week. Nog geen maand geleden maakte hij t plots uit via telefoon en werd hij steeds koeler en botter. Hij wou niet meer alleen zijn en t duurde hem.plots te lang voordat ik kwam. Mijn intuitie heeft mij niet in de steek gelaten, hij heeft zich safe gesteld door te praten met n andete vrouw ... Deze lost al zijn problemen op en hij is weer dolverliefd. Ik ben gewoon vervangen voor de makkelijkste oplossing. Ze w
erd meteen aan iedereen voorgesteld, hij weet alleen niet dat ik dit allemaal weet! Ik heb t zo moeilijk. Iedereen is zo lief, maar niemand kan die leegte opvullen. Ondanks alles wil hem terug. Ben mijn beste maatje kwijt
Weet niet meer wat te doen... Kan alleen aan hem denken en mij alleen naar boven halen wat ik mis ondanks alles...
@liesjr
Wat vervelend voor je dat je liefdesverdriet hebt!
Er is niet aan jouw verwachtingen voldaan, is het dan niet beter om jouw gedachten te veranderen. Het anders gaan bekijken.
Als iemand er niet meer voor open staat kun je beter verder gaan, jullie zijn niet meer samen. Zou je niet eens meer willen, lijkt me. Hij is met een andere vrouw.
Afstand, daardoor een frisse kijk hebben, probeer niet meer bezig te zijn met de ander zijn hebben en houwen. Je doet jezelf er nog meer pijn mee. Het is niet meer zoals het was.
Hij wil niet alleen zijn, het is duidelijk, wel natuurlijk verdrietig voor jou, juist voor jezelf het verdriet gaan verwerken, jij ben belangrijk! Jouw mooie pad is elders.
Sterkte!!!
Merciekes...maar dat heeft
Merciekes...maar dat heeft nog tijd nodig...ooit zal ik kunnen zeggen, nu ga ik verder...
Hoi Liesjr, Klopt, dat zal
Hoi Liesjr,
Klopt, dat zal inderdaad tijd nodig gaan hebben, maar het is niet alleen maar tijd. Tijd zelf doet namelijk niets; het is iets dat voorbij gaat, maar als je zelf niets doet, zal er ook niets veranderen. Dan kan je jaren lang zitten wachten, maar niets gaat vanzelf. Alles kost moeite en inspanning. Dat geeft ook helemaal niet, maar het is wel handig om het je te realiseren. Dat zorgt er namelijk voor dat je zelf in de hand hebt hoeveel tijd ervoor nodig is. Kies je ervoor om in een hoekje te gaan zitten, niets doen en wachten, dan duurt het verschrikkelijk lang omdat je dan maar heel erg traag andere inzichten gaat krijgen. Kies je ervoor om er actief wat mee te doen, dan kan het snel gaan. De vraag is dan natuurlijk al wel snel wat dan actief ermee aan de slag gaan precies is. Dat is helaas een heel moeilijk te beantwoorden vraag. Ieder mens is anders, iedere situatie is anders en dus ook iedere oplossing is anders.
In jouw geval heb je er niet voor gekozen; ben je plots voor een voldongen feit gesteld dat de relatie over is, en moet je het daar maar mee doen. Enorm vervelend en heel pijnlijk. Ik ken het gevoel maar al te goed. En ondanks dat het nu wel zo lijkt, is het echt niet het einde van de wereld. Want ook morgen komt de zon gewoon weer op, en zijn er weer tal van mooie nieuwe dingen te beleven in de wereld. Dat zal je nu ongetwijfeld niet zo ervaren en zal elke dag, elke minuut als een eeuwigheid voelen vermoedt ik. Wat voor mij heel goed heeft gewerkt is om weer te leren gaan genieten van het moment. Niet treuren om het verleden en niet zorgen maken om de toekomst, maar alleen daar waar je nu bent maximaal te ervaren en vanuit een positieve invalshoek te benaderen. Want pas als je ziet hoe mooi de dingen om je heen zijn ga je ze ook waarderen, en haal je daar je energie en je echte positieve gevoel uit. Ik snap dat het heel moeilijk is. Zeker in het begin kon ik dat absoluut niet. Maar door elke dag mezelf er vol op te storten en met volle aandacht daaraan te werken is het me in een relatief korte tijd gelukt om daarom ook niet meer met verdriet aan m'n relatie terug te denken, maar juist met heel veel blijdschap en dankbaarheid aan de geweldige tijd en herinneringen die ik eraan heb over gehouden.
Ik hoop dat je snel je weer wat beter voelt, en sterkte de komende tijd
Merciekes...
Merciekes...
Hoi liesjr,
Het heeft tijd nodig om je verdriet te verwerken, dat is zo en Ldvder kroegtijger zegt hierboven wat ik eigenlijk ook zo bedoelde te zeggen over tijd. Hij verwoordt het beter.
#Verwoorden.
Hij verwoordt het beter.
Wie kan dat niet. Is niet zo moelijk hoor, dat kan zelfs een kleuter.
Ach Gossie
Ach torntje torntje toch....... weer last van persoonlijke frustratietjes?
Hou eens eindelijk op met dat gezeik.... Wordt weer eens volwassen........ En bewaar dit soort gezeik voor je eigen blogjes, niet in andermans blogs.
waterman
Helemaal met jou eens!
Hij is erg met ons bezig, erg gefrustreerd!
#Storm in een glas water
Ah deze lag er nog........
Oei de waterman die zich in het holst van de nacht 'breed gaat maken' om torn stampvoetend even aan te spreken. En dat in nog geen tien minuten nadat ik mijn reactie geplaatst had.
En wie is hier nou echt gefrustreerd........
Ik hoop in ieder geval dat je op zijn minst de moeite heb genomen om je pyjamabroek aan te trekken.
Storm in een glas water....
btw, hoe werkt dit nou eigenlijk. Wordt je nou een soort van opgeroepen nadat ik zo een reactie heb geplaatst en spring je dan meteen als een trekpoppetje in parate houding? Of lig je als een kwijlende waakhond offline de hele dag het forum in de gaten te houden.....
Nou doe je voorspelbare dingetje verder maar weer, ga ik later nog even klokken en cashen.
Merciekes
Merciekes