Mijn (ex)vriend en ik zijn nu al ongeveer 4 weken uit elkaar. Hij zag het niet meer zitten door de vele ruzies die we hadden ( meestal omdat ik wat jaloers was ). Nu hoorde ik ook van anderen dat hij ook een nieuw meisje had leren kennen in de laatste weken dat het zo slecht ging tussen ons.. waardoor ik dacht dat het meer om haar zou draaien.

Nuja, ik heb besloten geen contact meer te hebben met hem via sms of fb of eender wat. Hij stuurde me wel regelmatig eens een berichtje om spullen terug te brengen en hoe we alles verder kunnen regelen. Ik antwoorde meestal niet, tot hij echt aandrong dat ik zou antwoorden waardoor ik zei : alles komt in orde. Heel kort. Ik was vorige week op een feestje, tot ik plots een sms kreeg van hem.. Hij zei me dat ik moest oppassen voor mezelf en dat ik mijn tijd moest nemen, en dat als er iets was ik hem altijd mocht bellen. Daarop heb ik niet geantwoord. Een week later besloot ik van een smsje te sturen. Ik wou met hem praten, maar ik moest een reden zoeken om met hem te praten.. dus zei ik : " ik wil vanavond mijn spullen komen halen, wanneer past dit ? " Hij antwoorde wat ruw en bot : " nu moet plots alles zo snel gaan ? " Maar hij stemde toe dat ik die avond kon komen..

Nu die avond kwam ik binnen en verzamelde ik meteen m'n spullen. Stak ze in mn auto en vroeg hem : " is er nog iets dat je wil vertellen?" Hij zei : "wat wil je weten ? " Ik zei dat ik allerlei verhalen hoorde dat hij met een ander meisje bezig was .. hij ontkende dat en zei dat dat zeker niet zo was. Hij vroeg me binnen of ik iets wou drinken. Ik stemde toe. Hij vroeg me hoe het nu gaat met mij en of ik terug m'n leven wat kan oppikken. Ik deed me heel zelfzeker voor en zei dat dat geen enkel probleem was.. Ik toonde dat ik bewust ben geworden van mezelf waarom ik ruzie maakte.. hij zei : " Je doet al deze dingen nu, net als het te laat is " .. We spraken verder over koetjes en kalfjes en het was best gezellig. Hij zocht soms mijn aandacht door me even een schouderklopje te geven of door me speels aan te kijken. Na een uurtje praten besloot ik om terug naar huis te gaan. Ik zei nog dat ik deze week met vriendinnen op stap ging in zijn buurt. Hij zei me dat ik hem maar moest berichten waar ik was, en dat hij wel nog wou langskomen. Hij knuffelde me en gaf me een kus op mijn voorhoofd. En zei nogmaals : als er iets is, bel mij, voor gelijk wat dan ook. Ik stapte in m'n auto reed van de oprit, hij bleef wachten in het deurgat tot ik volledig weg was .. Ik zwaaide nog, maar hij zwaaide niet.

Ik weet het echt niet meer, wat ik ervan moet denken ? Zou hij me missen, wil hij me nog of niet ? Ik weet het echt niet, kan iemand mij hier verder mee helpen ??