Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
hoeveel kan een hart verdragen
Toen mn ldvd nog redelijk "vers" was schreef ik al eens dat ik op mn werk in een moeilijke situatie zat met name dat er aan het eind van het jaar weer herstructureringen gepland waren.
De druk was hoog, ik moest me ter pletter werken. Alle taken werden nauwgezet gecontroleerd en geanalyseerd door mn bazen terwijl zij tijd hadden om te lunchen en dinertjes en recepties en dergelijke....
Vriendjespolitiek dat was hun hoofdcredo en bazen paaien bazen om carrière te maken.
Net als in mn ex-relatie probeerde ik met mn collega's toch nog de menselijkheid te bewaren maar ik zag het al in hun ogen....waarom hebben de mensen haar graag? Het hoorde niet dat ik naast het hoge tempo nog wat aangename sfeer probeerde te behouden.
Ik kreeg dus afgelopen week mijn ontslag. En net als met mn ex-partner werd ik hier zonder enige uitleg op straat gezet; jawel, gisteren hebben ze me er letterlijk uitgegooid.
Ik begrijp deze wereld bijna niet meer. Alles zo hard, zo koel. Mijn hart is weeral eens gebroken in duizend stukjes.
Ik ben absoluut anti-egoïsme maar dit blijkt helaas dominant te zijn in het dagdagelijkse gedrag van vele mensen en schept een klimaat waarin je ofwel overleeft of onderuit gaat afhankelijk of je al dan niet het spel meespeelt.
Iemand zei ooit " een dag waarin we niets voor een ander hebben betekend, is een verloren dag" en dat mogen ze gerust op mn muren schilderen omdat ik hier 200% achter sta maar in hoeverre is zoiets leefbaar als weinigen hier een boodschap aan hebben.
Ik heb nu wat meer tijd om hier wat reacties te plaatsen of diepzinnige blogjes te schrijven en hoop alzo wat zorg te kunnen dragen voor anderen want daar ben ik nu eenmaal voor gemaakt.
diep
- diep's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van diep
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@Diep
Wat erg voor je.. ikzelf zit ook moeilijk op mijn werk en weet ook niet of ik het kan behouden, dus ik kan me je situatie een beetje voorstellen... Het is ieder voor zich, ook ik merk dat erg sterk.
Gatver dat komt er dan ook nog eens bij, ik wens je heel veel sterkte!
Letje
@ diep
Wat erg voor je, dat je ook nog ontslagen bent.
De wereld is ook hard, dat is ook hoe ik het ervaar, wanneer ik om me heen kijk.
Triest!
Ik wens je sterkte toe diep, liefs en groetjes van Layla.
@Layla
dank voor je reactie
wij kunnen toch niet de enigen zijn die een harde wereld niet verdragen
wat is dat toch met de mensheid
ik voel me alsof ik in de verkeerde eeuw werd geboren
of heeft lieflijkheid nooit bestaan?
liefs
diep
@ diep
Ik hoor het meer, dat mensen in mijn eigen omgeving de maatschappij hard vinden, het is allemaal zo veranderd ten opzichte van jaren terug, ook ik moet aan de "nieuwe" mentaliteit erg wennen. Dit lukt me zeker niet altijd.
Het vertrouwen in het goede van de mens krijgt een knauw waardoor je zelf ook afstand gaat nemen.
Jammer, heel jammer.
Layla
Lieve papa
Rot voor je dat je je baan kwijt bent, dat kon er ook nog wel bij, alles lijkt in 1 keer te komen.
Diep wees in ieder geval trouw aan jezelf, ik snap vaak ook niks van deze wereld, alles zo'n beetje voor eigen gewin. Leef uit je hart daar gaat het om wat mij betreft. Dan kan je jezelf in ieder geval recht in de ogen kijken. Tegen mijn ex heb ik gezegd "ik ga niet met modder gooien" wat bereik je ermee? Ik zal hem best pijn hebben gedaan.
De afgelopen 2 jaar heb ik mijn vader veel verzorgd, mooie liefdevolle momenten gehad. Het is zo'n dierbare, waardevolle en itense tijd geweest dat ik vol dankbaarheid terug kijk.
Daar gaat het volgens mij om in dit leven. Maar daarbij moet je jezelf niet vergeten.
Een hart kan heel veel verdragen als je dingen uit liefde doet denk ik, al voelt het voor mij nu ook lang niet altijd zo.
Liefs
@principessa
dank voor je reactie alleen begrijp ik niet goed waarom je je reactie start met lieve papa
of komt voor jou het verlies van jou papa overeen met het feit dat ik mn baan heb verloren?
mijn papa heb ik ook al kwijt en mijn moeder is zwaar ziek
liefs
diep
Ik schreef lieve papa omdat
Ik schreef lieve papa omdat ik tijdens het schrijven van het stukje ineens voelde, dat ik zo dankbaar ben voor de laatste jaren samen met hem, dat ik dat op die manier even moest uiten.
Een uiting van liefde naar hem.
@Diep
Ik begrijp deze wereld bijna niet meer. Alles zo hard, zo koel. Mijn hart is weeral eens gebroken in duizend stukjes. Ik ben absoluut anti-egoïsme maar dit blijkt helaas dominant te zijn in het dagelijkse gedrag van vele mensen en schept een klimaat waarin je ofwel overleeft of onderuit gaat afhankelijk of je al dan niet het spel meespeelt.
Damn, wat omschrijf je dat mooi... Herkenbaar. Kan me voorstellen dat op zo'n manier je baan verliezen pijn doet.
Heel veel sterkte!
Liefs Anja
@ anja
ik stuurde net dit bericht naar een paar mensen van het werk waar ik echt een goede band mee had :
wat kan ik zeggen
behalve dat mn wereld in duizend stukken is geslagen
dat datgene waarin ik mn hart en ziel heb gelegd er niet meer is
het klinkt nog zo ongelooflijk in mn oren en het zal morgenvroeg verdomd pijn doen
ik weet het niet meer
het verdriet is te intens
dat ik toch wel dankbaar ben dat ik jullie heb gekend en nog mag kennen
dat ik bij jullie in de afgelopen jaren wel wat menselijkheid vond
wat zo schaars te vinden was
maar me toch essentieel lijkt als je met een groep vooruit moet
er zullen er wel lachen , ha ze is weg, maar dat kan me niet deren
je kan toch nooit voor iedereen goed doen
maar dat ze waarschijnlijk nog steeds niet inzien wat ik voor de business doe
dat ik durfde vechten om de sfeer te verbeteren , om menselijkheid te behouden
neen vriendjespolitiek was niet mn stijl en werd me waarschijnlijk fataal
ik probeer recht te blijven door te denken aan die mensen die ik op hun sterfbed zag
en die als het ware verrezen onder een behandeling
waar ik letterlijk mensenlevens mee heb kunnen redden
maar wie zag dat
och ik hoop dat jullie gelukkig zijn
dat jullie nog een lach op jullie gezicht kunnen toveren
voor mij is het over en uit
diep
Mr Bean @diep beproeving
Bij jouw bericht moest ik slikken, dat je zoveel om de mensen geeft, terwijl dat jouw werk is, dat je niets anders wilt dan jouw best te doen.
Ja, de wereld is hard, is van alle tijden, de kunst is in deze harde wereld de menselijkheid te behouden, jij hebt de moed en kracht om niet mee te gaan in de vriendjespolitiek, je hebt gekozen voor de menselijkheid. Uiteraard gaat dat soms ten koste van je eigen carrière, maar je kunt iig met opgeheven hoofd, met trots zeggen dat je jezelf bent gebleven. Velen van ons hebben die moed niet, houden hun mond, laveert tussen de politiek heen of doen mee, en daarbij blijft hun baan behouden, maar gaan ze soms van binnen kapot.
De mens laat zich pas echt zien wanneer die beproefd wordt, zoals in jouw situatie, en je laat zien dat je die beproeving met glans hebt doorstaan, je hebt karakter en menselijkheid getoond ten koste van je eigen carrière. Ik zou zeggen dat ik diep respect voor je hebt, hoe je dit alles hebt doorstaan, dat je nog steeds aan anderen denkt terwijl jouw wereld is ingestort, dit is echt klasse, zo heb je je ware kracht en karakter getoond, dat je de wereld (voor een deel dan) blijft liefhebben, hoe wreed die ook voor je geweest is.
Mr Bean
mr Bean
De dalai lama zei ooit "om gelukkig te zijn in dit leven en vrede te hebben met jezelf, is het voldoende om in gedachten en daden zorg te dragen voor anderen"
misschien had hij er beter aan toegevoegd dat dit goed realiseerbaar is in je privé-leven maar niet in de meeste werksituaties
diep
diep Diep
Tja, en dan ga je heel diep, door omstandigheden gedwongen.....
Ik kan me voorstellen dat de manier waarop het is gegaan een diepe wond bij jou veroorzaakt: slinksheid, achterbaksheid, vertrouwen geschonden etc.
Ik begrijp ook dat dat wantrouwen bij jou veroorzaakt. Maar Diep, dat is een keuze die jij zelf kan maken. Dit is gebeurd en daar mag je intens verdriet over hebben. Je bent in je ziel geraakt, nog een keer bovenop je ldvd. Maar wat je daarna doet, hoe je ermee omgaat, die keuze is aan jou. Helaas kunnen we niet alle gebeurtenissen in ons leven sturen, maar we kunnen wel sturen hoe we dit oppakken en wat we ermee doen.
Ik ben een aardig nuchter persoontje, maar ik geloof wel degelijk in de kracht van het denken en van de positiviteit. Wellicht ook omdat ik jaren geleden diep ging, en daar sterker uit kwam. Het afgelopen jaar is voor mij op zijn minst gezegd, niet makkelijk. Als ik meer dan een jaar geleden een top 5 van meest belangrijke personen/dingen zou hebben gemaakt, dan zouden daar mijn familie, mijn katten, mijn vriend, mijn vrienden en mijn werk in staan. Mijn moeder belandde dit jaar ernstig ziek in het ziekenhuis, 2 katten zijn dood, mijn ex bleek een nare vent en mijn werk ben ik ook kwijtgeraakt. Best intens dus.
Maar toch, toch geloof ik dat het wel weer goed komt. "Gelukkig" ben ik mijn werk niet met gemeen spel kwijtgeraakt. Ik ben alleen wel weg bij een bedrijf waar ik bijna 8 jaar met plezier heb gewerkt, een klein bedrijf. De eigenaren namen met net zoveel pijn afscheid van mij als andersom. Dus dat maakt het "beter" dan jouw situatie.
Aan de andere kant, als ik kijk naar mijn ex. Die nam absoluut niet met pijn afscheid van mij, totaal niet. En dat heeft mij op een bepaalde manier ook weer sterker gemaakt. Ik heb mijn ziel en zaligheid in hem en zijn dochter gestoken. Hij niet in mij. Wie is hier nu de winnaar?
Maar ik dwaal af. Ik wil je hiermee op mijn manier een hart onder de riem steken. Ik heb aardig wat mensen om me heen die ook vreselijk nare periodes meemaken, of hebben meegemaakt. En mij sterkt het om te zien hoe zij hier toch weer keer op keer uitkomen.
Word niet bitter, gun "hun" dat plezier niet. Gebruik het in je voordeel. Misschien niet nu meteen, je mag nu echt wel een tijdje intens gekrenkt zijn, maar wel op de langere termijn.
Kop op Diep!
@panic
daar sla je de nagel op z'n kop "word niet bitter", zou je niet voor minder?
ik ben meer en meer teleurgesteld in de mensen en dat blijft hangen en kan ik niet meer weg"gommen"
diep
snap ik
Ik snap dat het moeilijk is, en ik zeg ook niet dat je er meteen uitkomt. Maar dat komt wel.
En over de veranderde maatschappij.... tja, deels wellicht wel. Maar vergeet niet dat in slechtere tijden, vooral als jou die overkomt, er al gauw een wreder beeld ontstaat van de maatschappij. Ik weet niet of het nu beter is of slechter. Ik denk dat het wellicht wat op en neer gaat. Ik weet wel dat het in de generatie van mijn ouders ook niet zo geweldig was. Mijn moeder mocht niet naar school, mocht niet studeren, werd ontslagen zodra ze ging trouwen, moest huisvrouw worden. Mijn vader werd gered van arbeiderswerk door leraren op school en de steun van zijn moeder, maar was anders diep ongelukkig geworden. Een tijd waarin er veel problemen waren, maar waar niet over gepraat werd en nog steeds niet wordt. Vergeet niet dat daardoor vroegere tijden al gauw beter lijken: men praat(te) niet over moeilijkheden en problemen, maar potte ze op.
In de huidige maatschappij gooit iedereen alles eruit. Misschien ook wel te veel hoor, dat weet ik niet.
Maar ik heb niet zo'n zalig beeld van "vroeger toen alles beter was". Dat is vaak idealiseren, vooral als dat een tijd was waarin wij nog niet geboren waren, of waarin wij zo jong waren dat we het niet meekregen.
Misschien ben ik wel een rasoptimisti, of nee, eerder een nuchtere noorderling. De tijden veranderen continu, sommige dingen verbeteren, anderen verslechteren. Vaak is dat maar tijdelijk.
En nee, weggummen lukt niet. Heb ik ook wel geprobeerd
@diep
Je bent zeer zeker niet de enige die slecht om kan gaan met de huidige maatschappij!!! Ik ben er ook zo een, je staat niet alleen. Als je niet meegaat in de malle molen van deze wereld lig je er snel uit. Voor ons is het leven een stuk pijnvoller en moeilijker, maar uiteindelijk vind ik wel dat wij het rijkste zijn, geestelijk dan he. Ik denk dat er heel veel mensen moeite hebben overeind te blijven op deze manier, en dit niet willen of durven te uiten, bang dat het zijn of haar kop kost. Wat dat betreft ben ik trots op mezelf dat ik niet meega in deze wereld, ook al kost het de nodige moeite en verdriet. Ben dus ook trots op jou! Hoe meer mensen dit durven te uiten, hoe een betere wereld we krijgen. Maar makkelijk zal het nooit worden, maar wie heeft ons ooit gezegd dat het leven makkelijk zou zijn. Hou je taai.
ptm @diep
Wat vervelend diep,dat gedwongen ontslag naast de moeilijke ldvd periode!Ik ga je nu een hart onder de riem steken,dat de hele situatie waarin je nu zit uiteindelijk toch ook positief kan gaan werken in je voordeel!Dat zal ik doen door mijn eigen ervaring hier neer te pennen.
Mijn breuk met mijn ex was in juni 2004.Mijn moeder overleed op het moment toen ik nog volop in de echtscheidingsprocedure zat,die door mijn ex in werking was gesteld!Er volgde een jaar lang van regelen van de nalatenschap van mijn moeder,waardoor mijn ldvd weggedrukt werd.Na al dat regelen,kwam die ldvd weer net zo hard boven,waarop ik begin 2007 hier op deze site een account maakte en over mijn ldvd begon te schrijven.Er ging een wereld van begrip en erkenning voor me open!Zo kon ik ook anderen helpen met ldvd en zij mij.Ik begon te begrijpen en te leren om er mee om te gaan.
Het heeft van mij een sterker mens gemaakt,maar ik heb ook mijn ziel behouden.Ik heb geleerd te relativeren en ieder mens(ook mijn ex) in zijn/haar waarde te laten,maar ook om keuzes te maken in het leven!
Dat gegeven brengt mij op mijn vorige werkgever.Zo kon ik mij uiteindelijk in 2007 niet meer verenigen met de doelstellingen en methodes en benadering naar werknemers(zoals ik)van die werkgever.Na 20 jaar trouwe dienst nam ik (na een conflict) abrupt ontslag.Gelukkig had ik al na een week een nieuwe werkgever,die mij een fulltime contract aanbood.Ik voel me nu thuis en gelukkig bij mijn huidige werkgever en kan precies doen wat ik zelf wil,maar let wel ik zet me ook voor de volle honderd procent in,en voel me gewaardeerd en ben niet meer een nummertje op de loonlijst.Bij ldvd gaat het er uiteindelijk om je leven weer op te pakken na een breuk,daar horen veranderingen bij!Weer helemaal opnieuw beginnen!Een nieuwe werkgever hoort daar soms ook bij.Overigens leerde ik mijn nieuwe liefde(vriendin),ook bij deze nieuwe werkgever kennen!We zijn nu heel gelukkig met elkaar.
Wanhoop niet diep!Soms zijn veranderingen in je leven nodig om gelukkig(er) te worden in je bestaan!
Mijn ldvd van een periode van vijf jaar werd omgebogen naar geluk door toevallige omstandigheden,die ik niet had verwacht!
Één van die andere omstandigheden was wel de ldvd bijeenkomst in juni 2009.Een prachtige bijeenkomst met gelijkgestemde mensen,met begrip voor elkaar en opbeurende woorden!
Het bestaat echt diep!Een mooiere wereld vol liefde met gevoel voor de medemens.
lfs ptm
@ ptm
Hey, dank voor je opbeurende woorden en het willen delen van je verhaal.
Momenteel heb ik weinig geloof dat ik in mn omgeving nog veel mensen met een warm hart zal treffen, daarvoor heeft mijn hart een veel te grote knauw gekregen. Misschien zie ik het wat beter in als ik alles wat verteerd heb.
diep