Online gebruikers
- Angelo
Voor de genen die alleen wonen... Wat doen jullie zoal om de gaten die je ex normaal opvulde opnieuw te vullen?
Vanuit mijn ouderlijk huis ben ik meteen samen gaan wonen. Ik was toen net 25. Begin vorig jaar raakte het uit met mijn toenmalige vriendin en zij trok weer bij haar ouders in. Ik heb toen een klein halfjaartje alleen gewoond. Dat viel me toen ontzettend zwaar. De zomermaanden waren wel makkelijker, maar toch vond ik het maar niets.
In de zomer leerde ik mijn meest recente ex kennen en die kwam vanaf het begin al veel bij me over de vloer. Zij had ook haar eigen huis in Den Haag, maar meestal was ze hier. Af en toe zat ik daar. Ik denk dat ik in de maanden augustus tot en met eind december gemiddeld zo'n 2 a 3 dagen in de week alleen was.
Nu het uit is, lijk ik weer in zo'n gat te vallen. De eenzaamheid heeft weer eens toegeslagen. Gelukkig heb ik nog 2 lieve katten, maar haha.. dat is het net niet kan ik je zeggen.
Ik merk dat ik best moeite heb om mezelf te vermaken waardoor ik mijn vertier veelal in de kroeg zoek. Daar zijn meestal wel wat maten van me te vinden, dus dan ben ik iig wel weer onder de mensen.
Ook ga ik weleens hier of daar langs, maar toch ga je altijd weer alleen naar huis. Nodig ook regelmatig vrienden uit, maar dan draait het toch vaak weer op zuipen uit.
Vroeger toen ik nog samenwoonde had ik legio hobby's. Voornamelijk hadden die met de PC te maken. Wat ik nu thuis doe is voornamelijk: NIETS!! Tja.. een beetje internet fora afstruinen (vooral de relatie gerelateerde fora) en me ziek klikken op Hyves. Het is bijna iets dwangmatigs geworden. Ik merk dat dit gedrag me somber houdt. Het houdt op de een of andere manier mijn 'verdriet' om mijn ex(en) in stand. Daar wil ik vanaf!
Eerlijk is eerlijk, het is geweldig dat dergelijke fora en deze in het bijzonder, er zijn. Je kunt meelullen met lotgenoten en je kunt je eigen verhaal en sores kwijt. Maar toch... Door die drang om die fora te bezoeken hou je jezelf teveel bezig met je verdriet, waardoor imho het verwerken van je verdriet veel langzamer gaat.
Ook op mijn werk betrap ik mezelf erop dat ik veel te veel met dit gedoe bezig ben. Het is nu niet zo druk, dus het werk laat het wel toe. Ik weet ook wel zeker van mezelf dat ik mij ook volledig op mijn werk zal richten als ik zou overlopen van het werk.
Misschien is mijn werk ook niet uitdagend genoeg meer, waardoor ik mij teveel bezig hou met mijn ldvd, maar om nu een nieuwe baan te gaan zoeken... Nee... daar ben ik nu te 'zwak' voor. Ik heb de motivatie gewoon niet. Bovendien weet ik niet eens wat ik precies wil... ben gvd 28.
Sporten zou misschien een leuk en gezond tijdverdrijf zijn, maar dat kost meestal geld. Heb sinds ik alleen woon niet te gek veel te besteden. Geld voor nieuwe kleding is er amper. Kan alles net betalen, heb een leuke maisonette woning, heb een auto en kan regelmatig de kroeg in, maar daar is dan alles eigenlijk wel mee gezegd.
Ik zou mijn hobby's weer moeten gaan oppakken ofzo, maar de motivatie ontbreekt totaal.
Hoe doen jullie dit?
Sorry voor dit verkapte "Ik vind mezelf zielig" topic
Fase
Ik zit nu nog volop in de rouw, dus dat vreet mijn tijd en energie nu meer dan op. Maar ik maak me ook zorgen om straks, om de grijze periode als die rouwwolken zijn verdwenen. Als je samen bent vult heel veel tijd zich ook vanzelf. Alleen moet je alles weer zo regelen enzo. Daar zie ik ook tegenop.
Ik denk wel dat ik nieuwe dingen ga doen. Een studie oppakken. Meer sporten. Andere sport misschien ook wel. En de kroeg... is ook gezellig. Maar ik kan het me wel voorstellen dat de puf je ontbreekt. Misschien op een gegeven moment toch jezelf een push geven. Een avond kroeg komt al snel in de buurt van een sportabonnement, lijkt me...
En ja, afkicken van je ex is een. De volgende stap is dan toch de move on. Maar dat dat moeilijk is weet ik ook wel. God, het wordt een sombere tijd komende tijd, brr.
Sportabonnementje is ook
Sportabonnementje is ook weer niet zo gek duur nee. Daar heb je dus wel een punt. Het is alleen weer zo'n drempel op de een of andere manier. Vorig jaar ook een tijdje gesport, maar dat fitness was het niet voor me. Voelde me wel relaxter na het sporten, maar pfff... er van genieten kon ik niet.
Misschien toch maar weer eens een poging wagen. Ook is het misschien leuker om een sport maatje te hebben om elkaar een beetje te motiveren.
Maaruh.. ik zit ook weer in een rouwproces en kan je vertellen dat het na verloop van tijd wel dragelijker wordt. Alleen volgens mij wen je nooit aan het alleen zijn. Sommige vrienden van me bevestigen dat
Overigens denk ik dat vrouwen over het algemeen toch sterker zijn als het om alleen zijn gaat.
Sterkte ermee
Vrouwen
Zou het echt? Nou ja, dan blij dat ik vrouw ben )
Draaglijker geloof ik ook wel, soms... Thx voor de sterkte. Zelfde voor jou.
Oh en ik denk wel dat je energie krijgt door energie in dingen te steken. Niet dat ik daar al aan toe ben, maar hee, de beste stuurlui staan aan wal te luddevudden, nietwaar...
Ik ben er ook nog niet echt
Shit.. dubbelpost.
Ik ben er ook nog niet echt
Ik ben er ook nog niet echt aan toe. Zit namelijk nog niet lekker in mijn vel en daardoor ontbreekt de zin en motivatie om aan iets (nieuws) te beginnen. Wellicht komt het als het weer straks wat beter wordt en de zon wat langer schijnt.
Nu zit ik vooral nog met mijn hoofd bij mijn ex(en). Zo erg, dat ik nu zelfs over hen beiden droom
home alone...
Ja dit is dus ook een van die dingen waar ik me druk om maakte. Sowieso moet je meer wennen aan alleen zijn. Als je gaat slapen was ik toch gewend aan een knuffel, praatje enz. Dat is lastig om te vervangen, kan gewoon niet.
Maar voor de rest is er ook veel tijd 'over'. Ik wil een nieuwe sport gaan doen. Gewoon een avond vullen en wat nieuwe mensen leren kennen. Probeer een paar keer in de week met iemand af te spreken om te eten. Tja ik start wat nieuwe dingen op. Eindelijk rijlessen nemen, iets wat ik nooit gedaan had.
Maar ja het is lastig, heb er ook weinig puf voor eerlijk gezegd. Ben ook echt doodmoe. Maar ja het moet opzich wel he?
Succes allemaal! liefs Kiek
Yep, het alleen naar bed
Yep, het alleen naar bed gaan en het alleen opstaan is echt wennen. Sowieso vind ik het alleen zijn wennen, of zeg maar gerust kut. Ik probeer regelmatig om een avond alleen thuis te blijven, maar het is altijd zo stil. Ik zet de T.V. dan maar aan en klooi wat op internet. Maar of ik nu concreet iets zinnings aan het doen ben... nee, niet echt. Of eerder, echt niet. T.V. boeit me niet. Oke, het huishouden hou ik wel netjes bij en gek genoeg verzet ik mijn zinnen daar wel even mee, maar als dat het dan is...
de leegte
Haha, jeronimo, of vrouwen daarin beter zijn? Nou ik was dat in het begin na de break up echt niet! En voor de lange termijn ook niet. Mijn ex.. een man, daarentegen wel. Ook tijdens onze relatie trouwens al wel. Mss zijn bij ons de rollen omgedraaid?
Wat betreft die leegte, die is killing. Het enige waar ik in het begin rust bij kreeg, was lezen. Heb boeken verslonden!
Sporten is toch echt het beste plan hoor. Ik deed dat al wel, en ben vorige week voor het eerst in tijden weer naar de sportschool geweest. Spinnen! En da is echt een gouden tip. Dit was een duurtraining, dus verstand op 0 en gewoon trappen, trappen, trappen. Dan kom je in een soort trance en kan je echt nergens aan denken.
Helaas ben ik nu gegrepen door een hele heftige verkoudheid, maar zodra het weer kan, stap ik weer op die "fiets".
Sporten is gewoon een heel goed tijdsverdrijf en je krijgt er energie van en het doet negatieve gedachtes verdwijnen.
Dan maar wat biertjes minder drinken Jeronimo
Proost!
Er zijn altijd
Er zijn altijd uitzonderingen op de regel h?ɬ© .
Hmm.. lezen, dat is iets dat ik eigenlijk al jaren niet meer heb gedaan. Misschien moet ik dat maar eens proberen. Weet wel dat ik het vroeger super vond als een boek me wist te boeien. Ik heb alleen ontzettend weinig rust in mijn donder. Kan me heel moeilijk ergens op concentreren.
Gisteren met een maatje afgesproken om zo'n 2 keer in de week te gaan hardlopen. Hij is daarin best fanatiek, dus meteen mooi een stok achter de deur. Volgende week beginnen we.
En voor wat betreft die biertjes... dat kan idd wel wat minder! haha!
p.s.
Die katten, trouwens vullen die echt de leegte niet? He, balen nou, was ik nou net van plan aan te schaffen in mijn nieuwe huisje straks. Even geen man voor mij, en dan maar een stel katten! Zullen hopelijk wel een leuk tijdsverdrijf zijn...
Katten zijn leuk hoor. Zou
Katten zijn leuk hoor. Zou niet weten of ik het zou trekken als die beestjes er niet waren, maar om nu te zeggen dat ze de leegte opvullen. Nee, absoluut niet.
Overigens heb ik ze ooit voor kerst aan mijn voorlaatste ex cadeau gedaan, dus ik heb ze alweer een tijd. Als je nu katten neemt, net nu je alleen bent komen te staan, dan is het natuurlijk allemaal nieuw en dan kan ik me voorstellen dat ze de leegte wel aardig opvullen voor je. Bovendien zijn ze dan nog jong (tenminste, ik neem aan dat je voor kittens gaat) speels en hebben ze veel aandacht nodig.
Gewoon doen.
de leegte
Haha, jeronimo, of vrouwen daarin beter zijn? Nou ik was dat in het begin na de break up echt niet! En voor de lange termijn ook niet. Mijn ex.. een man, daarentegen wel. Ook tijdens onze relatie trouwens al wel. Mss zijn bij ons de rollen omgedraaid?
Wat betreft die leegte, die is killing. Het enige waar ik in het begin rust bij kreeg, was lezen. Heb boeken verslonden!
Sporten is toch echt het beste plan hoor. Ik deed dat al wel, en ben vorige week voor het eerst in tijden weer naar de sportschool geweest. Spinnen! En da is echt een gouden tip. Dit was een duurtraining, dus verstand op 0 en gewoon trappen, trappen, trappen. Dan kom je in een soort trance en kan je echt nergens aan denken.
Helaas ben ik nu gegrepen door een hele heftige verkoudheid, maar zodra het weer kan, stap ik weer op die "fiets".
Sporten is gewoon een heel goed tijdsverdrijf en je krijgt er energie van en het doet negatieve gedachtes verdwijnen.
Dan maar wat biertjes minder drinken Jeronimo
Proost!
foutje
Volgens mij begin ik van het stomen nu te hallucineren. Tekst ineens 2 keer, maar dan wel met andere ertussen. Goed, tijd om naar bed te gaan dan maar.
Ik hoop dat iedereen straks heerlijk slaapt!!
Vermaak
Hoi,
Volgens mij hangt het ook wel mede af van je persoonlijkheid. Kon je vroeger als kind wel of niet goed alleen spelen? Ik wel en vind het heerlijk om alleen te zijn. Maar toch heb ik ook een periode gehad in mijn ldvd-tijd waarin ik me verveelde/eenzaam voelde. Niet dat ik niet genoeg activiteiten kon bedenken (heb eerder het probleem dat ik t?ɬ© veel leuk vind) maar ik had last van een zeer slecht concentratievermogen. De eerste periode had ik er geen last van maar na 2 maanden begon het. Toch vooral de weekenden. Omdat ik enigzins een einzelganger was had ik niet zoveel vrienden in de omgeving en diegene die er wel waren zijn gesetteld en heel erg "in" hun relatie zeg maar. Allemaal gezamenlijke vrienden van mij en mijn ex. Beetje lastig dus.
Wat deed ik om mij te vermaken?
- Veel creatieve activiteiten zoals scrappen (foto's creatief in een album plakken (niet die van mijn ex!))
- Huisje veranderen en omtoveren tot "mijn" huis.
- Schoonmaken. Heeeeeel veel!
- Opruimen. Heeeeeel veel!
- Boeken lezen (op de momenten dat ik me wel enigzins kon concentreren)
- Veel tijd besteden aan persoonlijke groei (heeeeeeel goed om "nu" te doen!)
- 's avonds buiten gaan skaten
- Surfen/mp3's leren down te loaden. Dat laatste deed mijn ex de whizzkid altijd.
- Zingen
- Spinning (thuis op mijn eigen spinning-bike)
- Lekker lang badderen/tutten
- Op een gegeven moment toch maar naar de sportschool gegaan om mijn avonden te vullen. Overigens niet lang gedaan omdat ik mijn spinning-bike niet meer aanraakte en ik dat een beetje zonde vond en ik het vullen van de avonden ook niet meer nodig had
- In de zomer mijn balkon mooi gemaakt met plantjes enzo, helemaal opgepimpt
- Nieuw behangetje
- Veel dvd's kijken
- Vroeg naar bed (als het lukt)
- Nieuwe gerechten proberen te koken om keukenprinsesje te worden. Kost ook veel tijd!
- Hernieuwd contact met een nicht en daarmee "door de week" afspreken
Dat was allemaal tot en met de zomer. Nu komt mijn periode na de zomer want toen was het opeens heel anders.
- Weekend naar vriendinnen die ver weg wonen
- Gaan stappen met oud-klasgenootje
- Nieuwe vriendin ontmoet die ook vrijgezel was en daarmee veel door de week afspreken om samen te eten
- Veel met vrienden afspreken
- vriendje gekregen (sorry... )
- Leuke dingen doen met vriendinnen (theater,musical,wandelen,poolen)
Dan nog even over wat ik "NU" doe en hoe ik het nu ervaar. Met mijn nieuwe vriend spreek ik sinds kort (naast het weekend) ook 1 avond in de week af. We doen het rustig aan en houden allebei ook van onze eigen ruimte. Nu heb ik het dus druk gekregen. Ik ga vaak ook nog een avondje eten met een vriendin, ik heb mijn zingen waarvoor ik veel moet repeteren en ik zit al lang te overwegen wat ik wil gaan doen met mijn baan/toekomst. Ik heb besloten om nog een studie te gaan volgen en daarmee ben ik pas begonnen. Nu kom ik dus vaak tijd tekort en moet ik goed aan timemanagement gaan doen. Ongelooflijk dat ik me zo eenzaam heb gevoeld tijdens mijn ldvd, ik kan het nu bijna niet meer voorstellen maar ik weet dus wel heeeeel goed wat het is! En ik had dat nog nooit meegemaakt!
Wat ik echt kan aanraden:
* eten met ?ɬ©n koken voor vrienden
* wandelen in het bos op zondag (echt heeeel goed voor je!)
* Een studie of cursus oppikken (als je jezelf kunt concentreren want daarmee had ik dus veel moeite door al het verdriet, het enige wat lukte waren die spirituele boeken omdat ik dacht dat ik daarmee meer zelfbewust werd van mijn eigen patronen)
* Echt sporten hoor!
* Dvd's verzamelen en kijken!
* Boeken lezen (als concentratie dus goed is)
* creatief bezig zijn op wat voor manier ook. Het kan heel erg leuk zijn om dingen te maken en geeft een voldaan gevoel. Tekenen, knutselen, timmeren, whatever.
* Je huis heeeeeeel mooi maken!
* muziek luisteren.
* een muziek instrument leren bespelen of zingen.
* Shoppen (zo af en toe! Kost wel geld)
Maar goed, je wilt dus niet dat het veel geld kost maar dan kan ik creatief bezig zijn toch wel echt aanraden. Met heel veel materiaal kan je veel dingen maken.
Ik merk wel dat je leven zo steeds plotseling met 180 graden kan omdraaien. Was ik vroeger de einzelganger met een paar goede vrienden en een 7-jarige relatie, ben ik nu opeens de vrije meid die zelf wel bepaald wat ze met d'r tijd doet en veel vriendinnen om haar heen heeft.
Als je een studie echt heel gaaf vindt is het echt aan te raden. Ik heb nu iets gevonden wat ik zo leuk vind dat ik steeds heel veel zin heb om te studeren. Nog nooit zo erg meegemaakt.
Veel succes en sterkte.
Liefs,
Hoop
Zo dan Hoop, dat is nog eens
Zo dan Hoop, dat is nog eens een post vol met tips! Goed te horen dat je boeltje tegenwoordig lekker op de rit hebt! Super!!
Ik heb geen broers en/of zussen en had vroegen nooit veel moeite met alleen zijn. Dat is later pas gekomen. Waarschijnlijk toen ik begon te puberen. Altijd maar vrienden opzoeken enzo.
Ik spreek sowieso veel met vrienden af. Koken is echt zo niet mijn ding, dus dat laat ik lekker aan anderen over Of we halen wat. Vorige week nog met een groepje bij de Chinees gegeten. Erg gezellig. Verder eet ik regelmatig bij mijn moeder.
DVD's verzamelen is altijd al een hobby van me geweest en dat doe ik nu dus nog regelmatig. DVD's in mijn eentje kijken valt me nu nog tegen. Komt wel weer denk ik. Waarschijnlijk valt het tegen aangezien ik nog geen maand geleden volop films met mijn ex keek. Dan hadden we van die zondagen dat we heel de dag films op bed keken. Gisteren overigens nog met 2 vrienden een film gekeken en dat was wel ok.
Verder was ik altijd creatief bezig. Ik maakte house-muziek op mijn PC en als ik dat zat was, had ik weer een periode waarin ik veel computergames speelde of levels voor een bepaalde game ontwierp. Helaas is de inspiratie en motivatie om te beginnen nu echt ver te zoeken. Ik ga aankomende week maar weer eens een poging wagen om iets op te pakken.
Sporten... vanaf volgende week ga ik de loopschoenen aantrekken. Eens kijken of ik daar wat voldoening uit kan putten.
Wandelen in het bos. Ten eerste, weinig bos in mijn omgeving. Ik hou er overigens wel van hoor, maar als ik zoiets deed dan was het altijd met mijn vriendin. Ik denk dat als ik in mijn eentje door zo'n bos (of over het strand) loop, ik nog meer aan het denken wordt gezet aan vroegere tijden.
Na mijn vorige breuk ben ik mijn slaapkamer intensief gaan veranderen. Eigenlijk is het nog niet af, dus misschien dat ik daar nog wat mee kan doen. Goede tip!
Een studie... tja, via mijn werk zou ik dat zeker wel een studie willen starten. Op dit moment ben ik daar nog niet klaar voor. Het vergt veel energie en discipline...iets wat nu nog ontbreekt.
Over die persoonlijke groei: Hoe besteedde je daar tijd aan en wat deed je precies?
Gekozen naam
Goed gekozen naam, Hoop. Mooi dat je zo uit je dal geklauterd bent en inspirerend lijstje
Jeronimo e.a. mede ldvd'ers
Hallo allemaal,
Toen het uitging met mijn ex, zo'n 2 jaar gelden, ontstond er plotsklaps een grote leegte waar ik me geen raad mee wist. Voor het eerst in mijn leven ervaarde ik de betekenis van het woord eenzaamheid. Vooral in de weekenden had ik het erg zwaar; mijn ex en ik zagen elkaar namelijk alleen in het weekend omdat zij in het buitenland woont. De oplossing die ik destijds had verzonnen was slapen en nietsdoen. Hele dagen lag ik op mijn bed, met als gevolg een enorme vertraging bij het afstuderen en torenhoge schulden doordat ik simpelweg niet genoeg werkte. Nu hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen dat dit absoluut geen zoden aan de dijk heeft gezet. Na driekwart jaar was ik zo depressief geworden dat ik besefte dat er snel iets moest gebeuren voordat ik rare dingen zou gaan doen.
Vanaf dat moment heb ik besloten om "dingen doen" als een verplichting te gaan zien; net als werken, eten en slapen. Dat moest wel, want ik had simpelweg de motivatie niet om iets "leuks" te gaan doen. Ik heb toen alles op alles gezet om mijn opleiding af te ronden en een leuke baan te vinden. Daarnaast ben ik stappen als een malle, ben ik veel meer tijd gaan doorbrengen met mijn (echte) vrienden en heb ik me aangemeld bij de lokale sportschool. Inmiddels heb ik mijn HBO diploma op zak en heb ik een redelijk goedbetaalde baan gevonden. Verder ben ik bijna van mijn schulden af en ben ik me aan het orienteren op het kopen van een huisje. Ook de verrichte inspanning op de sportschool werpt inmiddels zijn vruchten en daarbij heb ik ook nog een maand of 7 een vrij(e) relatie gehad met mijn beste vriendin (dat is ze ook nu nog).
Nu zou je zeggen dat die leegte imiddels wel is opgevuld en grotendeels is dat ook wel waar. Ik sta erg sterk in mijn schoenen en ik ben verre van depressief. Desalniettemin heb ik nog wekelijks diverse momenten waarop die leegte toch weer zijn parten speelt. Na een dag hard werken, sporten en wat drinken met mijn vrienden kruip ik namelijk toch weer alleen m'n mandje in; niemand om tegen aan te kruipen en mijn gevoelens en ervaringen mee te delen. Natuurlijk kun je een hoop kwijt bij je vrienden maar m'n soulmate is nog altijd spreekwoordelijk "dood".
Ik denk dan ook dat die leegte waar we het over hebben pas echt kan worden opgevuld op het moment dat er weer iemand in ons leven komt met wie we die "klik" hebben; een zielsverwant waar we tot over onze oren verliefd op worden dus. Wat ik hier nou precies mee wilde zeggen weet ik eerlijk gezegd niet meer, maar ik weet wel dat die leegte nooit helemaal opgevuld kan worden door simpelweg dingen te gaan doen. Die leegte staat voor mij namelijk synoniem voor een gebrek aan wederzijdse liefde, affectie en geborgenheid met die "ene" persoon.
Allemaal heel veel sterkte met het opvullen van die leegte....D
Hoi Dinges, Ik kan me wel
Hoi Dinges,
Ik kan me wel vinden in jouw verhaal. Die leegte die je omschrijft ervoer ik vorig jaar voor het eerst op een dermate heftige manier. Daarvoor had ik het ooit eerder gevoeld, maar ik weet zeker dat het niet zo zwaar was als vorig jaar. Eenzaamheid is echt een fucked-up gevoel en ik merk dat ik me nu weer precies zoals vorig jaar voel.
Ik slaap als het even kan ook weer erg veel. In de weekenden zuip ik veel en de volgende dag slaap ik dan tot een uur of 3 en soms 4 uit. Toen ik nog samen was ging ik er veel eerder uit en ging ik iig iets ondernemen. Wanneer ik er nu uitga, start ik mijn pc en surf ik gelijk naar dit soort fora. Hoe stom eigenlijk....
Voordat ik in een diepe depressie wegzak, moet ik inderdaad meer gaan ondernemen. De komende tijd ga ik daar keihard aan werken.
Overigens een mooi stukje dat je schrijft over het missen van je soulmate. Ik denk inderdaad dat het laatste stukje leegte dat overblijft alleen opgevuld kan worden door liefde en affectie te ontvangen en te geven aan die persoon waarmee je die speciale 'klik' hebt. Tot die tijd weer komt zal ik ervoor moeten zorgen dat ik lekker in mijn vel steek.
weer alleen
Het is idd zo moelijk om dingen weer in je eentje op te pakken. Mijn ex gaf mij toen het uit was als goede tip om te ontspannen, om te gaan wandelen. Waarop ik in lachen uitbarstte: "lieverd dat deden wij veel samen! Denk je dat ik nu ontspan als ik dat alleen doe?" Nee, wandelen dat doe ik voorlopig ook nog niet. Films kijken is ook een hobby van mij. Dit heb ik de laatste tijd ook gedaan maar dan alleen films waar geen of nauwelijks romantiek inzat. Films om over na te denken, die kon ik wel bekijken.
Ik merk dat het bij mij allemaal in fases gaat. Ik heb ook dingen opgepakt en ben dingen gaan ondernemen. Voor mij zal het pas echt los gaan vanaf half maart. Dan heb ik de sleutel van mijn huis, kan ik gaan verven, inrichten, kittens aanschaffen en een piano! Genoeg plannen, en genoeg leuke dingen om naar uit te kijken. Maar ik moet eerlijk toegeven dat overal de glans nog vanaf is. Ik merk dat zelfs in mijn werk. Kijk je van een afstand dan denk je "die heeft het leuk voor elkaar zeg. Creatieve, afwisselende baan, en dan straks nog een eigen huis!" Ja, daar ben ik ook dankbaar voor. Maar op dit moment sta ik niet te juichen.
Het opvullen van een leegte door een ander persoon. Dit dacht ik ook altijd. Deels nog steeds hoor! Want er zijn nu eenmaal gevoelens, gedachtes, ontspanning, toekomstdromen die ik mis. ER zijn zaken die niet door jezelf en vrienden kunnen worden opgevoeld. Dat is een gevoel, en daar kan je niet een vinger op leggen.
Toch was dat gevoel van die leegte een tijdje geleden sterker dan nu. Ik heb wel eerder meegemaakt dat ik er weer alleen voor stond, en zocht dan vrij senl een "nieuwe man" op. Want ik wilde niet alleen zijn. Niet dat ik continu iemand om me heen wil, maar het gaat om dat beetje extra.
Momenteel heb ik besloten dat ik het niet wil. En ik merk dat die leegte er wel is, maar toch kleiner wordt.
Mss scheelt het ook als je beslist dat je nu even geen relatie wil. Dat is MIJN keuze, natuurlijk weet ik wel dat ik het niet in de hand heb dat als ik wel een relatie wil, er iemand voor me klaar zou staan.
Het missen van een partner, dat is een gevoel, en dat zit heel diep. Maar ik heb nu wel gemerkt dat je daar zelf wat invloed op hebt. Dat kost tijd!!
Heel veel sterkte met de avonden!!