Er zijn momenteel 0 gebruikers en 11 gasten online.
Lieve mensen,
Ik ben nu 4 maanden single en 5 jaar gescheiden. Ik dacht dat het inmiddels ietsje beter met me ging, maar de laatste dagen word ik zo verschrikkelijk overvallen door woede en machteloosheid. Ik weet me geen raad en zou het liefste al mijn emotionele bagger over mijn exen heen willen storten, maar doe dat niet. Dat werkt niet. Ik moet het in mezelf oplossen. Maar HOE?!
Heeft een van jullie tips?
Liefs van Dr B
Lieve drbibber
Ik heb je blogs gelezen. Pfff wat een heftige jaren heb jij gehad. Tijdens en na je relaties. Heel herkenbaar, inclusief de diagnose.
Ik kan me voorstellen dat je pijn nu de oude pijn triggered, bij rouw werkt dat vaker zo. Het zou me niet verbazen als je meest recente ex ook een persoonlijkheidsstoornis heeft..
Wat bij mij erg geholpen heeft is o.a. in therapie gaan bij een cognitief gedragstherapeut. Ik heb heel hard moeten werken om écht van mezelf te houden, mensen te laten merken waar mijn grenzen liggen en te gaan snappen waarom dit soort mannen zo aantrekkelijk voor me zijn.
Hoi en_weer
Dank je wel voor je reactie. Ik ben dit voorjaar hulp gaan zoeken en eindelijk de juiste vorm gevonden (een op een gesprekken, groepstherapie en zelfhulpgroepen). Ik leer daar ontzettend veel van en het geeft een goed gevoel. M'n zelfvertrouwen en eigenwaarde worden al ietsje steviger. Maar soms lukt het even niet, dan word ik uit het niets 'aangevallen' door hele overweldigende emoties waar ik me geen raad mee weet. Als een tornado die over je heen raast en je stuk maakt. Dat voelt vreselijk.
drbibber, Je hebt gelijk dat
drbibber,
Je hebt gelijk dat het geen zin heeft om jouw emotionele ‘bagger’ bij je ex te dumpen. Zelf ben je daar niet mee gered. Ik vraag mij af waar jouw gevoel van woede en machteloosheid vandaan komt? Zou het kunnen wegkomen bij het feit dat er een ander in het spel is? Misschien is het waardevol om proberen te achterhalen waardoor jij dit voelt en dit bij de bron aan te pakken. Boosheid is niet een vriend die je lang bij je wilt houden, het doet je geen goed en levert je (op de langer termijn) niks positiefs op.
Wat ik heb geleerd vanuit mijn vorige relatie, waarin ik ook degene was die ingeruild werd voor een ander, is dat dit niet aan mij als persoon ligt. Als een relatie niet meer werkt, komt het niet (perse) doordat er een ander in het spel is. In mijn beleving waren/zijn er al in een eerder stadium scheurtjes in de relatie ontstaan voordat ‘de ander’ in beeld kwam en is hij/zij slechts een katalysator. Het is geen afwijzing op jou als persoon; wellicht zijn jullie elkaar ontgroeid. Je bent nog steeds een fantastisch mens, ook al zijn jullie niet de juiste match.
Misschien heb je er iets aan, misschien ook niet. Wel wens ik je veel sterkte en kracht toe.
Ellie
Hoi Ellie
Bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk, soms passen mensen niet bij elkaar en werkt een relatie niet. Maar ik vind het zo lastig te accepteren als een ander volledig uit contact gaat en achter mijn rug allerlei dingen gaat uitspoken. Liever had ik gehad dat het eerlijk uitgesproken was. Maar goed, dat is niet het geval. Ik ben er zeker mee bezig om het verder uit te zoeken.
Goedemorgen
Goedemorgen Drbibber,
Misschien zou het je makkelijker maken als jullie er open en eerlijk over zouden kunnen praten. Echter is dat niet het geval omdat hij/zij verstek laat gaan (?). Heb je hem of haar nodig bij jouw verwerking? Zelf denk ik dat het verwerken van een 'verlies' in jezelf ligt en niet in het feit dat je antwoorden krijgt. Als je al antwoorden krijgt, zijn het dan wel de antwoorden die je wilt horen? Of wil je iets horen om 'hoop' uit te kunnen halen, een soort waardering van jou als persoon of een bevestiging dat van jouw gevoel? Probeer de pijlen die je richt op hem/haar en wat hem/haar bezig houdt, op jezelf te richten en jouw emotie. Wat doet het met jou? Welke emotie ervaar je? Is deze emotie van jou die hij of zij 'tijdelijk opvulde' wat nu weer bloot ligt? Probeer de leegte of het verlangen in jezelf te vinden en zodoende op te vullen. Het is makkelijk zeggen van de zijlijn, ik weet het.
Probeer de emotie uit de situaties en acties ten tijde en na jullie relatie te halen en te kijken wat er dan over blijft. Zijn of haar daden liggen op de eigen schoot en daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Laat het ook daar liggen. Als hij/zij ervoor kiest om er zo mee om te gaan, kun je niks anders dan 'dealen' met de situatie. Het de ex willen laten weten, wat jij voelt en waar jij doorheen gaat, staat - denk ik - jouw verwerkingsproces in de weg. Ik lees het (gevaarlijke constatering) meer als 'jij hebt mij gekwetst en dat wil ik jou laten weten'. Al zou je dat doen, zal je zeer waarschijnlijk niet het juiste antwoord krijgen of in ieder geval het geluid horen waar je (on)bewust hoop voor hebt.
Veel sterkte!
Ellie
Re:
Schrijf hem een brief waarin je al die bagger over hem heengooit.
Lucht je hart.
De brief mag je niet opsturen, bewaar hem om terug te lezen en aan te vullen.
Dribber
Hoi drib,
Geef die woede lekker de ruimte!
Woede is heel gezond!
Het is helend!
Als je veel meegemaakt hebt en veel geaccepteerd hebt.
Is het hartstikke goed dat je woedend bent.
Natuurlijk niet uitten naar je exen.
Dan word het een vreselijk gedoe..
Maar wees alsjeblieft boos..
Het brengt je bij jezelf terug.
Vloek,tier ongeneerd, pak desnoods een mattenklopper..
En sla op een matras en roep de naam van je ex bijvoorbeeld.
Of ga een stuk lopen en stamp met je voeten.
Voel het in je lijf.
Het is een heftige emotie en even wennen om het te voelen als je nooit boos mocht zijn van jezelf.
Maar zo gezond..
Ik spreek vanuit mijn ervaring.
Wat het mij heeft gegeven.
En ik kon niet boos zijn.
Ik vocht ertegen, of ik kon mijn woede niet dragen dan werd ik zo een gillende keukenmeid..
Of ik ging vreselijk malen en bedacht gemene plannen die ik niet uitvoerde overigens.. ik had wraakgedachten.
Bewegen heeft mij enorm geholpen om al die woede die er bij mij zat in beweging te laten komen.
Ook ik voelde me vaak machteloos..
Omdat ik niet boos kon zijn..
Maar wat een bevrijding gaf het mij om de woede gewoon er te laten zijn.
Zonder oordeel..
Het mag gewoon.
Heerlijk!