Joh, Als ik zo je verhalen lees begrijp ik dat het nog maar net uit is, logisch dat je nog niet goed weet waar je het zoeken moet! Volgens mij gaat het hele proces met ups and downs; van je goed voelen en druk bezig zijn, tot verdriet en gemis van je ex, tot gemis van wat voor liefde dan ook, tot opluchting, tot boosheid, tot niet-lekker-in-je-vel-zitten-en-niet-weten-waarom. En dat allemaal achter elkaar, door elkaar, weet ik veel. Pfffff... Erg vermoeiend allemaal. Maar uiteindelijk komt iedereen er wel doorheen! Zou me niet teveel zorgen maken, ook hoe je je nu voelt is denk ik een fase die erbij hoort en die weer over zal gaan. Wat mij helpt als ik weer teveel buitenshuis ben geweest en me onrustig voel is tijd voor mezelf nemen, de gevoelens die er zitten maar toelaten (en meestal een flinke huilbui, wat de spanning breekt, moet er ook uit) en dan weer door... Sterkte!

Ione, ik herken dit zo. Ik was al langer alleen en voelde me daar goed bij, had geen gevoel van gemis of zo. Had eerdere relaties verwerkt, alleen daar was ik wel steeds zelf opgestapt (verschil!).
Sinds het dus uit is met mijn laatste ex, jaarlang durend ongeveer,
voel ik me opeens weer vreemd met mezelf alleen.

Net als jij baal ik ook van die afhankelijkheid. Ik probeer steeds nu te denken: wat deed ik voordat wij een relatie begonnen? Hoe zag mijn leven er toen uit? Hoe voelde ik me (meestal goed)? Probeer dat allemaal weer terug te vinden. Hoe vaker je je zelf ermee confronteert, dus niet gaat vluchten, hoe beter dat gaat.
Gisteravond was ik wel uit. Nu niet. Nu ga ik de confrontatie aan.
Heb met niemand wat afgesproken.
Wat ook helpt is het anders bekijken: jezelf niet doorlopend zien als iemand die alleen is, maar iemand die vrij is. Niet zieliger dan al die stelletjes. Weet jij veel hoe erg die zich vervelen..

Maar ik ben ook nog heel erg zoekende hoor. En ik heb eraan geproefd wat het is om weer iemand te hebben die elke dag naar mij informeert. Heb in het begin vrienden gevraagd om mij eens wat extra te mailen enzo. Beetje compensatie zoeken.

Maar voor de rest: gewoon maar aangaan die stilte. Tot het went!
En op zijn tijd eruit gaan, maar er niet uitgaan omdat je bang bent voor de stilte. Kan niet zeggen dat ik er al helemaal ben!
Wel dus dat jij de enige niet bent.

Liefs,
Geraldine.

Het heeft bij mij een maand of 3, 4 geduurd voordat ik me echt weer happy kon voelen. Maar iedereen heeft zijn eigen proces, dus zou me daar niet mee vergelijken. Ik weet in ieder geval wel heeeeeeel zeker dat het echt heel normaal is dat je er na 2,5 week nog zo mee bezig bent!! Hallo, dit is toch een megaverandering in je leven??? Logisch dat je opnieuw je draai moet vinden. Jezelf in je nieuwe leven, zonder je ex en alle bijbehorende activiteiten, vrienden etc. geen wonder dat je even de kluts kwijt bent!! Plus het feit dat als er iets uitgaat het je ook enorm onzeker kan maken; als het niet is over jezelf (wat is er mis met mij dat dit kon gebeuren) dan wel over het vertrouwen en de gevoelens van zekerheid over het leven in het algemeen en de voorspelbaarheid daarvan. Zou jezelf echt niet opleggen dat het dan-en-dan over moet zijn. Omdat het bij mij nog een tijd onduidelijk is geweest, ben ik ook nog steeds bezig het voor mezelf af te sluiten, maar kan wel zeggen dat het in het algemeen steeds beter gaat. Probeer nu voor mezelf duidelijkheid te scheppen dat het voorbij is, maar kan het er nog wel moeilijk mee hebben. Mij heeft het geholpen om wat minder streng voor mezelf te zijn dat het over en uit moest zijn met het verdriet en gemis. Je zit jezelf daar zo bij in de weg! Probeer er gewoon wat van te maken, naast het feit dat je al die rotgevoelens en verlangens nog hebt, naar hem of liefde in het algemeen, dat is allemaal heel menselijk!! Je zal zien dat het langzaamaan echt beter zal gaan en je weer meer kan genieten zonder dat je gedachten bij andere dingen zijn. Je hoeft dus ook niets te doen om het allemaal te versnellen, want het gebeurt vanzelf als je maar gewoon doorgaat met je leven, beseft dat het over is en jezelf toestaat al die gedachten en gevoelens te hebben.
Komt goed, echt!