Ik denk dat de verwerking voor iedereen een andere tijd nodig heeft. Maar als je zo'n 2 jaar iets gehad hebt, vind ik het heel normaal dat je na 3 maanden nog veel aan haar denkt. Sommige mensen hebben na een week of 2 alweer een ander, maar daar kan ik me persoonlijk echt helemaal niks bij voorstellen. Maar dat is gewoon voor ieder persoon anders. Zelf heb ik nog geen 2 maanden met iemand gehad, dat was in augustus en september van vorig jaar, en ik denk ook nu nog elke dag aan hem. Misschien wel elk uur. Zoveel dat ik soms gek van mezelf wordt.
Wat je zegt over triggers is ook heel herkenbaar, heb daar zelf ook veel last van. Nu ben ik sowieso al wel iemand die snel associaties maakt bij dingen die ik zie, en ik heb in dat opzicht ook een goed geheugen. Misschien dat het daar ook mee te maken heeft. Maar bij heel veel dingen die ik zie/hoor moet ik indirect ook aan hem denken. En nu heb ik zoals gezegd maar 2 maanden wat met hem gehad, en hij woont ook nog eens ver weg. Dus ik kan me bij jou wel voorstellen dat veel dingen je aan haar doen denken. Dat is gewoon iets wat bij het liefdesverdriet hoort.

En ook ik denk dat ik nooit meer iemand tegen kom, hij is de eerste waar ik verliefd op ben geworden. Ik word niet snel verliefd, maar hij is gewoon geweldig. En ook tegen mij zegt iedereen; ach, dat komt wel goed; there are more fish in the sea. Dus dat hopen we dan maar. Aan de ene kant denk ik dat het ook zo is, aan de andere kant blijf ik denken dat er voor mij geen beter persoon dan hij bestaat.

En tja, tips kan ik je moeilijk geven, ik zit er zelf ook nog middenin. De standaard antwoorden als: ga leuke dingen doen, zoek afleiding. Dat probeer ik ook te doen, en in sommige perioden helpt het en soms ook helemaal niet. Ik weet het zelf eigenlijk ook nog niet zo goed allemaal (en dat na een half jaar).
Ha, deze post is toch ook wel bedoeld om je een beetje op te beuren, maar ik krijg het idee dat dat niet echt aan het werken is .
Het is in ieder geval wel zo dat alle dingen waar je het over hebt 'gewoon' bij liefdesverdriet horen. En op de een of andere manier schijnt iedereen daar toch over heen te komen, dus wij ook!

Ik kan me wel herkennen in bepaalde dingen in je verhaal. Mijn ex en ik hingen heel erg aan elkaar vast (5 jaar) en ze had vooral mij om op terug te vallen. Totdat ze op een gegeven weer terug ging naar haar oude werk en ander mensen ging ontmoeten. Hierdoor kon ze mij meer loslaten en heeft ze er op een gegeven moment een eind aan gemaakt.(ook door andere redenen)
Ik heb toen ook het idee gehad (en nog steeds) dat ze mij aan het lijntje heeft gehouden en net zo lang heeft gewacht met het uitmaken totdat ze op andere mensen kon terugvallen.

Er komen vanzelf ander mensen op je pad, dat weet ik zeker. De een leuker dan de ander. Ik maak het zelf nu ook mee, maar je moet alleen uitkijken dat je niet iedereen gaat vergelijken met je ex. Op die manier ga je weer vergelijken met vroeger en dat is juist niet de goede oplossing. Kijk naar vandaag en morgen, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.