Hallo allemaal,

Na veel verhalen van jullie gelezen te hebben wil ik ook graag mijn verhaal kwijt.

Het begon 7,5 jaar geleden. 3 jaar lang heeft een collega van mij geprobeerd mijn aandacht te krijgen. Na 3 jaar had ik zoiets van "ach, hier heb je mijn privénummer, bel maar een keer". Na veel sms contact hebben we een afspraak gemaakt. Hij vertelde over zijn leven. Hoe zijn ex hem jarenlang heeft gemanipuleerd. Ik kreeg onwijs veel medelijden met hem. Hij was al lang verliefd op mij. Uiteindelijk begon ik ook gevoelens voor hem te krijgen. Uiteindelijk kregen we een relatie met elkaar.

Vorig jaar maart zijn we gaan samenwonen in zijn huis. Dat kon nooit een thuis worden voor mij aangezien hij daar met zijn ex had gewoond. Het was ook de bedoeling dat dat tijdelijk zou zijn en dat we uiteindelijk een ander huis zouden kopen.
Na onze vakantie van vorig jaar wilde mijn ex niet meer met me verder. Hij zei dat hij nog wel veel van me hield maar hij wilde liever alleen zijn. Met heel veel pijn in mijn hart ben ik terug gegaan naar mijn eigen huis en heb hem vriendelijk verzocht om mijn interieur terug te brengen naar mijn huis. Dat heeft ie uiteindelijk ook gedaan. Er was geen contact meer. Alles was dood.

Na een paar weken nam hij weer contact met me op. Hoe had hij zo stom kunnen zijn was zijn reactie. Uiteindelijk ben ik toch weer bij hem ingetrokken. Het ging allemaal goed. Zijn nog op vakantie geweest hebben oud en nieuw bij hem gevierd met zijn en met mijn familie.

Echter in de 2e week van januari dit jaar kwam ik vermoeid aan bij hem. Terwijl ik stond te koken deelde hij mee dat hij het niet meer zag zitten en dat hij alleen wilde zijn! Dit kwam echt als een donderslag bij heldere hemel. Ik ben naar boven gegaan en heb meteen al mijn spullen ingepakt. Duurde uren aangezien alles van mij daar lag. Hij vroeg nog of ik die avond nog wel wilde blijven, maar ik wilde per se diezelfde dag weer naar mijn eigen huis. (dit had ik gelukkig nog niet verkocht). Hij heeft een deel van mijn spullen diezelfde avond naar mijn huis gebracht. Toen hij weg ging heb ik tegen hem gezegd dat ik nooit meer terug zou gaan naar zijn huis!

4 weken later belde hij en wilde hij bij me langskomen. Omdat ik nog van hem hield stemde ik toe. Hij had spijt van alles wat hij mij had aangedaan. Wilde dat ik terug kwam. Ik zei dat ik het wel weer met hem wilde proberen, maar dat ik nooit terug zou gaan naar zijn huis! We zijn dus op zoek gegaan naar een ander huis. Toen we het huis van mijn dromen hadden gevonden leek alles weer goed te zitten. Hij zou de makelaar bellen ed. Uiteindelijk zei hij dat hij helemaal niet wilde verhuizen. Ik wilde toen geen contact meer omdat ik geen toekomst zag voor ons in zijn huis. En natuurlijk omdat hij mij voor de zoveelste keer pijn had gedaan.

Hij bleef echter smsen en kwam ook nog wel eens langs. Hij bleef zeggen dat hij van me houdt en dat hij me iedere seconde van de dag mist. Ik zei niets van dit alles tegen hem. Maar natuurlijk mis ik hem wel. Ik wilde alleen niet dat hij dit wist.

Afgelopen woensdag kwam hij ook weer langs en vertelde dat hij op vakantie ging. Ik vroeg of hij alleen met zijn zoons ging.Hij zei dat zijn jongste zoon met zijn ex weg was en zijn oudste zoon was met zijn vriendin en diens moeder op vakantie.Hij zou naar zijn oudste zoon gaan. Ik zei dat ik dat niet kon accepteren. Hij kan ik mijn ogen niet op vakantie gaan met een alleenstaande moeder als hij nog altijd tegen mij zegt dat ie van me houdt en dat ie me mist. Hij had daar niet over nagedacht. Uiteindelijk zei hij dat hij vond dat ik gelijk had en dat hij niet zou gaan, want hij vond mij belangrijker dan een vakantie met iemand van wie hij toch niets moet hebben. Hij zou dus op vakantie gaan met zijn broer. Ik bedankte hem hiervoor en het leek erop alsof deze man echt van mij houdt en dat ik echt veel voor hem beteken.

Donderdag kwam ik thuis na mijn werk. Gooide mij e-mail open en zag onderstaand mailtje van hem.

He liefje,
Sorrie dat ik op deze manier reageer maar ik weet mij echt geen raad meer.
Ik zal je duidelijkheid geven over mijn situatie. Kort nadat we uit elkaar gegaan zijn heb ik iemand leren kennen. Was in het begin nog onschuldig maar in de loop van de tijd voelde het toch goed aan. Kinderen reageerde ook enthousiast.
Alleen en dat moetje geloven bleef ik maar aan jou denken. Iedere dag iedere minuut waren mijn gedachten bij je. Heb echt ongelooflijk veel spijt wat ik jou allemaal heb aangedaan. Om een lang verhaal kort te maken ga ik met deze vrouw op vakantie naar Italie. Ik kon gewoon niet de kracht en lef opbrengen om het je te vertellen. Voel me daar echt een waardeloze sukkel in. Wilde zo graag contact met je houden. Daardoor kom ik in een cirkel terecht waar ik niet meer uit kom. Dan ga ik om jou geen pijn te doen dingen verdraaien en liegen. Ik ben hier echt ook gewoon ziek of gek in. Ik raak daardoor ook steeds verder verstrikt in mijn eigen gevoelens. De therapie werkt op zich wel maar het gaat heel langzaam. Ik schrok er gisteren van hoe je reageerde op mijn vakantie. Daardoor zag ik weer hoeveel pijn ik je aan doe. Ik wil en doe dat niet meer. Ik zal je niet meer lastig vallen. Woorden van spijt zijn niet goed genoeg voor jou. Liefje bedankt voor alles. Een ding moet je geloven, ik hou echt oprecht heel veel van je. Jij hebt een speciaal plekje in mijn hart voor altijd. Ik ga keihard aan mezelf werken.
Liefs xxx

Het voelde alsof er keihard een mes in mijn hart werd gestoken! Ik heb in de afgelopen maanden namelijk meerdere keren gevraagd of hij geen ander had. Hij zei dat hij daar helemaal niet mee bezig was en dat hij alleen maar mij wilde. Ik weet dat er weer een tijd komt dat hij weer contact met me gaat zoeken. Dit gaat namelijk al 4,5 jaar zo. Dan wel en dan geen contact. Maar ondanks dat ik van hem hou heb ik nu de afspraak met mezelf gemaakt dat ik deze man nooit meer toe laat in mijn leven! Hoe kan iemand zo met je gevoelens spelen? Ik vraag me af of hij ooit wel echt van me gehouden heeft en geloof nu helemaal niets meer van wat hij ooit gezegd heeft.

Dit is waarschijnlijk maar een kwart van wat ik heb meegemaakt in die 4,5 jaar met hem, maar ja, ik kan natuurlijk niet meteen alles gaan vertellen.

Liefs Sharissa