Hey Vannilivi
Wat lief een moeder die zo voor haar dochter zorgt. Ik denk dat jij je op dit moment een beetje machteloos voelt? Dit is in elk geval hoe mijn moeder zich voelt tov mijn verdriet... Maar het belangrijkste is dat jij er nu voor haar bent, 'leuke' dingen met haar gaat doen, ervoor zorgt dat ze haar gedachten kan verzetten, kan focussen op iets anders. Die ex van haar weet wellicht niet goed wat hij wil; aantrekken/afstoten? Maar daar hebben we ook het raden naar... Als ik van haar was zou ik echt vragen om een gesprek, dat dit zo niet verder kan. Op die manier zal ze het misschien beter begrijpen en dan kunnen afsluiten. Tsja, bij liefdesverdriet krijgt je zelfvertrouwen een enorme deuk en het zal tijd nodig hebben om weer te helen... Heel veel tijd soms... Ik zit zelf nog teveel in de rouwfase, maar ze zeggen dat t ooit over gaat Wees er voor haar, knuffel haar, neem haar mee naar buiten, enz. Je doet het goed! liefs

hoi,
goed dat je zo voor je dochter er wil zijn. Je kan waarschijnlijk heel weinig voor haar betekenen.
Maar het is niet alleen haar kant die je zou moeten bekijken. Dat de liefde diep zit is een feit, maar dat geldt voor hem waarschijnlijk net zo. Toen ze elkaar dagelijks zagen was er niets aan de hand. Die tijd gaat echter voorbij. Ik weet niet de reden waarom hij afzegde maar je zegt wel dat hij niet 'kon'... Als de reden van niet kunnen te maken heeft met de nieuwe situatie, school oid. dan is de conclusie van je dochter misschien wat voorbarig geweest. In zo'n geval heeft HIJ een enorme klap gekregen en misschien is hij angstig geworden dat dit weer zal gebeuren. Dan kiest hij voor de veilige weg om zichzelf te beschermen tegen een tweede breuk. Negeren doet hij om los te komen van die liefde, net als je dochter dat deed. Ze zullen beide hun hart moeten uitstorten bij elkaar en alles uitspreken wat er vanaf groep 8 is voorgevallen. Dan pas zullen ze beide met /zonder elkaar verder kunnen. Die liefde zit namelijk heeel diep. Praat met elkaar, anders lost het niet op. heel veel sterkte en succes.

Ahh heerlijk jeugdsentiment. Doet mij ook denken aan vroeger. En mijn basisschool tijd.

Ook die liefdes blijven je bij.

Wat betreft je dochter en haar ex... Zijn handelen valt moeilijk te verklaren als je niet weet wat er achter schuilt. Dat wil niet zeggen dat het goed is maar maakt het wel begrijpelijk. We zijn met zijn allen opzoek naar antwoorden en duidelijkheid op de meest onzinnige en meest diepe vragen. Als die niet gegeven worden dan ontstaat machteloosheid.
Het is in ieder geval netjes dat ie "afzegt". Dat mag je redelijkerwijs nog verwachten.

Wat betreft jou...
Ik snap goed dat het niet fijn is om je dochter zo te zien. Je weet waarschijnlijk goed Hoe het voelt om (liefdes)verdriet te hebben. En dat wil niemand voor zijn eigen kind. Je vragen zijn daarom ook erg begrijpelijk. Antwoorden kan hij alleen geven. Er zijn zo veel redenen om te negeren of af te zeggen. Kijk misschien eens naar zijn verleden. Wat heeft hij meegemaakt op de basisschool of thuis. Maar het kan ook goed lijden Tot een dwaalspoor. Waarbij je het antwoord invult voor hem en mocht hij dan ooit met een antwoord komen dan wordt het moeilijk om dat te accepteren.
Giswerk....
En je dochter zal zich waarschijnlijk zekerder voelen als ze in een relatie zit die wel werkt.
Verder zeg je zelf al dat dit verdriet er mag zijn en maak je kenbaar dat je er voor haar bent. En dat vindt ik een hele goede insteek van je!

Ik hoop dat jullie iets van hem horen.
Veel sterkte