Hallo iedereen,
Ik ben nieuw op deze site maar wil toch even mijn verhaal kwijt... Ik heb ongeveer 1 jaar en 5 maanden geleden uiteen gegaan met mijn toenmalige vriend, ik heb hier heel hard onder geleden en er zijn momenten dat ik het nog steeds moeilijk heb... 3 maanden nadat we uiteen zijn gegaan leerde ik een andere jongen kennen, hij was exact datgene dat ik nodig had... Ik zie die jongen enorm graag! Maar nu zijn we volgende week 5 maanden samen en plots stort heel mijn wereld in... We hebben al 2 weken wanneer we elkaar zien elke dag ruzie om de allerdomste dingen... En hij heeft vorige week dinsdag voor afstand gevraagd... Ik heb hem die dan ook gegeven en vermits ik gisteren eindelijk een sms kreeg, heb ik hem vlak af gevraagd of we uiteen zijn of niet... Zijn antwoord was: "ik heb het niet uitgemaakt dus... Maar we moeten idd nog eens afspreken!! Ik heb al veel nagedacht maar ben er nog niet achter wat ik nu moet doen..." Ik ben zo hard geschrokken van deze sms en ga er nu dus van iit dat we uiteen zijn... We zijn 4 à 5 maanden samen, we zouden nog op wolkjes moeten lopen! Ik ben zo verdrietig en wou gwn horen of er nog mensen die hier ervaring mee hebben... Ik merk dat ik in onze relatie alles over heb voor hem, maar hij niet... Ik wil kost wat kost vechten voor deze relatie maar ik kan dat niet alleen... Ik ben echt kapot van verdriet en weet het zelf allemaal niet meer :'( help me ajb!
veel herkenning
Hoi Alisson,
Ik herken me heel erg in jouw verhaal. Ik stapte ook snel in een nieuwe relatie, terwijl ik achteraf gezien niet genoeg tijd heb genomen om aan mezelf te werken. Dit gold ook voor hem en daardoor hadden we vaak discussies en ruzies (hij kon gerust tegen me zeggen dat ik op moest rotten, of dat ik weg moest gaan). Dit betekent dat je allebei waarschijnlijk te snel in een nieuwe relatie bent gestapt. Ik weet dat ik erg verliefd was en nog steeds ben op deze jongen, maar hij heeft het toch uitgemaakt. Inderdaad om die ruzies en het idee te hebben dat het te snel is gegaan. Ik stond hetzelfde in de relatie als jij, koste wat kost vechten voor de relatie, maar als je het gevoel hebt dat iemand niet hetzelfde voor jou overheeft is hij er (op dit moment) niet klaar voor. Heb een open gesprek met hem over je gevoelens en luister naar wat hij te zeggen heeft. Wellicht kunnen jullie er samen wel uitkomen, maar als hij zijn keuze gemaakt heeft ben ik bang dat je die moet respecteren.. Hoe pijnlijk dat ook voor je gaat zijn. Als hij echt niet zonder je blijkt te kunnen komt hij vanzelf bij je terug. Probeer hem ook geen onnodige berichten te sturen dan om te kijken hoe het met hem gaat. Als iemand ruimte nodig zegt te hebben, is het beter om die ruimte te geven. Zoals ik zei zal hij beseffen wat hij kwijt is geraakt uit zichzelf als het zo heeft moeten zijn. Ik wens je veel sterkte en succes met je gesprek. Ik hoop dat het je wat duidelijkheid kan bieden.
Hallo anoniem, Het doet me
Hallo anoniem,
Het doet me ergens deugd te horen dat je ongeveer hetzelfde hebt meegemaakt.. We hebben eens tijdens een ruzie gepraat over het feit dat we te snel waren gegaan of niet... Ik zei eerlijk van niet en hij zei ook van niet. Maar ergens denk ik dat hij wel over zijn ex heen is maar niet over de problemen die hij heeft gehad met zijn ex... Ik heb na dat laatste sms'je niet meer gesmst en vanmorgen kreeg ik een sms dat hij vandaag niet kon komen omdat hij naar zijn bomma moest... Ik heb enkel gestuurd dat het niet erg is en dat hij er niets aan kon doen... Maar ergens zit ik hier nog altijd met onwetendheid en verdriet... Ik heb een heel weekend gehuild en gehuild... Ik ben op en wil niet meer verder... Ik wil hem gewoon maar ik ben bang dat hij heeft opgegegeven aan "ons" en dat doet me zoveel pijn... Zoveel :'(
zo hoort het niet te gaan
De gelijkenissen van onze verhalen zijn erg groot. Het is inderdaad fijn om te weten dat het allemaal menselijk is om deze gevoelens nu te hebben. Wij hebben exact datzelfde gesprek gehad, mijn vriend had veel ruzies altijd met zijn ex vriendin en ik merkte dat hij dat af en toe opzocht ook bij mij. Maar als jullie 5 maanden bij elkaar zijn hoort dit echt niet zo te gaan.. Dit is het eeuwenoude cliché van verstand tegen gevoel. Je houdt van hem maar je weet ook dat je dit niet verdiend hebt. Als jullie met elkaar afspreken om te praten en ik hoop dat jullie dat zullen doen, dat geeft veel meer rust. Dan hoop ik dat je je emoties in bedwang kunt houden. Luister naar zijn kant van het verhaal en probeer die ook te begrijpen. Vertel hem daarna hoe jij erin staat en welke kant het dan ook opgaat, dan heb je kunnen zeggen wat je wilde zeggen. Ik hoop eerlijk waar voor je dat je gauw duidelijkheid krijgt. Tot die tijd, rustig aan.
Emoties onder bedwang?
Hallo anoniem... Ja het is idd fijn om te horen dat wat ik voel niet onmenselijk is... Laat ik wel even duidelijk zeggen dat ik een zeer emotioneel persoon ben... Ik kan niet echt mijn emoties onder bedwang houden... Ik kan echt niet rustig blijven... Ik ben op... Ik merk echt dat ik er onder door aan het geraken ben... Ik kan dat wachten en wachten echt niet meer aan... Wat hij me nu aandoet, is het ergste dat ik me ooit heb kunnen inbeelden... Zelfs mijn ex was nooit zo pijnlijk... Ik wil hem echt maar niet meer op deze manier :'( ik heb zoveel gedaan in deze relatie... Ik sta mee op met momenten als ik zelfs niet naar school hoef en hij wel, maar dat ik toch zijn boterhammen kan smeren... Ik geef hem cadeautjes en al wat ik krijg is danku... En toch ook al denk ik aan al deze slechte dingen, toch kan ik geen afscheid nemen van hem :'(
Geen tip maar wellicht een eyeopener
Ik ben persoonlijk niet bekend met de situatie waarin jij je bevindt. Ik kan hier dan ook niet teveel tips voor geven.
Ik merk wel dat er wat onzekerheid is over de twijfel of hij (of misschien ook jij) wel over zijn vorige relatie heen is. Ik vind wel dat je daar goed over moet nadenken.
In een rebound relatie terecht komen kan heel gevaarlijk zijn. In de rouwperiode ga je vaak op zoek naar iemand die je ex kan vervangen of eigenlijk een verbeterde versie daarvan. Dit betekent bijvoorbeeld dat wanneer je ex altijd te laat kwam, je dan sneller iemand leuk vind die wel op tijd komt en zijn afspraken nakomt. (Dit is natuurlijk even een plat voorbeeld). Dan vind je het heerlijk dat de nieuwe liefde de eigenschappen heeft die je ex niet had. Dat je niet zo met hem kan lachen als voorbeeld zie je op dat moment niet.
Wanneer je op een gegeven moment verderop in de relatie wel het inzicht krijgt dat het het toch niet helemaal is, kan dat tot onenigheden leiden.
Het zou kunnen zijn dat je vriend hier last van heeft? Ik kan er natuurlijk ook helemaal naast zitten. Wel lastig hoor en vervelend voor je. Ik weet ook dat jij je op dit moment machteloos voelt.
Wachten meer dan kotsbeu
Ik heb veel nagedacht van wat je gezegd hebt... En ergens denk ik dat je gelijk hebt... Ik ben het wachten meer de kotsbeu en heb hem vandaag een sms gestuurd met daarin duidelijk dat ik niet meer verder kan en wil praten met hem... Eerst reageerde hij positief maar nu stuurde hij dat hij niet weet wanneer we kunnen afspreken... Ok ja we zitten beide met school maar toch er moet toch een moment zijn dat hij kan... Ik ben het wachten kotsbeu en ook al typ ik nu: het hoeft allemaal niet meer voor mij... diep van binnen wil ik het nog wel... Hij is serieus met mijn voeten aan het spelen en ik weet gwn echt niet of ik dit nog wel wil... :'( ik ben er onder door aan het geraken :'(
Het gesprek
Ik heb deze dag een gesprek met hem gehad... Hij heeft me duidelijk gezegd dat hij niet over de problemen is van zijn ex... En dat hij het verschrikkelijk vind dat we zoveel ruzie maken... Hij gelooft er niet in dat ik kan veranderen... Dat doet natuurlijk enorm veel pijn om te horen... Zeker omdat het er naar uit ziet dat hij me geen kans wilt geven... Hij heeft gevraagd voor meer tijd en die ga ik hem ook geven... Maar ik kan niet eeuwig wachten... Ik ben gebroken en voel me serieus eenzaam en alleen... Het afscheid was nog het ergste van allemaal... Ik heb een knuffel gekregen en een kus oo mijn voorhoofd... Hij zei dat hij me nog ging bellen... De conclusie van ons gesprek is dat hij meer tijd wilt voor zichzelf en dat we dus niet uiteen zijn... Maar alles wat er op lijkt, lijkt dat het toch een hopeloos geval is... :'( maar ik kan het niet gedaan maken, ik zie hem echt nog te graag :'(
Schat hoe oud ben je, je oogt
Schat hoe oud ben je, je oogt serieus jong. Als ik jou was zou ik me serieus op school gaan storten en liefde laten voor wat het is. Liefde zou verboden moeten worden voor kinderen onder de achtien. Vroeger in oma"s tijd wisten ze wat liefde was, men trouwde en bleef tot de dood bij elkaar. Tegenwoordig begint men al op hun achtste jaar te rotzooien met elkaar. Daarom pleit ik voor een liefdesdiploma, je mag pas met iemand gaan OF van iemand houden als je je diploma hebt behaald. Zou een hoop rotzooi schelen in deze wereld.