Ik heb er nooit echt bij stilgestaan hoe belangrijk seks is voor een jongen/man. En ik weet het ook niet eigelijk.

Onze eerste relatie was 1 jaar en 2 maand, ik was 16 en hij 15 toen we aan onze relatie begonnen. Nou, dan denk je daar toch niet echt aan, of wel? Toen we bijna 1 jaar samen waren begon ik er wel meer en meer aan te denken, maar de laatste 3 maanden van onze relatie zag ik hem nog amper, hij wilde nooit meer afspreken en als we elkaar zagen was het meestal maar voor een uurtje of 2... En zo ging onze relatie uiteindelijk uit en zijn we er nooit toe gekomen om de stap verder te nemen.
Na drie maanden begonnen we dus terug na lang smeken van zijn kant. Nu waren we weer 3 maand verder toen hij het terug uitmaakte. En in die 3 maanden was het weer ff wennen aan elkaar en ik vond dat we er beide naartoe begonnen te leven...

En nou zegtie dat we al bijna 2 jaar verder zijn en enkel wat stoeien maar nooit de stap genomen hebben en dat hij soms gewoon dacht dat ik hem niet graag genoeg zag daardoor... Hij zei wel dat dit niet de reden was waarom hij het uitmaakte, maar waarom vernoemt hij dit dan? Kan dit een grote rol gespeeld hebben?

Ik heb er nooit bij stilgestaan dat dit zo belangrijk was, ik bedoel, we evolueerden er toch naartoe dacht ik, er moest ook helemaal geen haast achter zitten (dat had hij me wel honderd keer verzekerd)...

Vandaag stond ik hier ineens bij stil...