hmm..

afbeelding van Desphex

mijn hartelijke dank aan de mensen die gereageerd hebben. Dat en (tot schaamte) de drank hebben mij ervan weerhouden om mijzelf wat aan te doen.

Vandaag heeft ze mij gebeld. Het enigste waar we het over hadden waren dagelijkse dingen. Konijnen hokken schoonmaken, een gesprek wat ze gehad heeft, en dat was zo'n beetje alles.

Ze belde me later nog terug, of ik haar had gebeld. Bleek een vreemd nummer in haar "Call" lijst te staan. Ik kon haar niet gebeld hebben, want ik had al mijn beltegoed al verbeld. Misschien mijn zusje, misschien de vriendin van mijn oom, die wouden proberen te praten met haar, ik weet het niet.

Morgen zou ze me weer bellen. Ben er bang voor. Door alles wat er gebeurt is durf ik haar eigenlijk niet te spreken. Bang dat het nog meer uit de hand loopt, en de hoop voorgoed weggaat.

Van mijn broertje te horen gehad dat ze nog echt van me houd. Hij heeft haar gesproken over wat er allemaal aan de hand was. Zij had gezegd dat ze net zoveel van mij houd, als van haar eerste liefde. maar ik weet het niet meer.

ze laat ook niet echt merken dat ze nog om me geeft, anders had ze niet zo koel gereageert toen ik zei dat ik me klote voelde, en dat ik er een einde aan wou maken (leven, niet relatie)

Ik zou er alles voor doen om meer zekerheid te krijgen.. is het wel uit of is het aan, zit zij mij te bedonderen of niet, geeft ze echt nog om me, of zijn haar gevoelens verdwenen, dat soort dingen.

maar dat wil ze niet kwijt.

Nog steeds verdedigd ze haar ex.. ik zou hem mijn excuses aan moeten bieden voor wat er gebeurt is volgens haar.

Vandaag wel een computer spel gespeeld, wat me even uit mijn zorgen haalde, maar niet voor lang. het werd te eentonig, en begon weer aan haar te denken.

De vrienden die ik heb,zijn een paar weken op vakantie, en de rest geeft er niet echt veel om hoe ik me voel. (so much for friends)

Mijn zusje probeert het wel, maar door de problemen die zij zelf gehad heeft,haakt ze snel af op msn.
De andere familieleden heb ik nagenoeg geen contact meer mee.

het word te erg.. ik moet proberen afstand te doen, maar het lukt niet. Enigste wat ik nu kan doen is mezelf bezatten en proberen het te vergeten. maar waarom lukt dat niet... Verdrietig

Ben nu 3 dagen al wakker, en heb al 3 dagen niets meer gegeten, wanneer eindigt dit.

afbeelding van eeffie

Desphex Ik hoor mezelf pra

Desphex

Ik hoor mezelf praten 8 maanden terug en ja okee ik ga sosm met die ex van mij ook nog door een hel. Maar nu na 8 maanden kan ik zien wat een echte klootzak het was. Ik gun niemand op deze wereld zo een man. Maar ik weet ook dat ik er door gekomen ben toen. Ik leef en ik drink niet snap je. Ik wil dat er is zon er zijn ook lieve mensen ik kan weer dingen doen en dat komt ook voor jou weer.

Je mag huilen schreeuwen en verdriet hebben, je kunt niet eten en valt af. Maar eet wat, al is het een bakje joghurt, laat vrienden langskomen en als je maar 5 minuten afleiding door een computer spel hebt ben ik al trots op je.

Geef haar de ruimte uit te zoeken wat ze met je wil, zelf niets doen jij moet nu aan jij denken. Zoek afleiding op zijn tijd en praat veel anders post je je hier maar te pletter,

Sterkte Desphex (wat betekent dat eigenlijk)

Eeffie

afbeelding van bellis

ratio versus gevoel

Hmm..."wanneer eindigt dit..?"

Best hard misschien om dit zo effe op je bord te gooien, maar het gevoel dat je nu hebt zal voorlopig niet 'zomaar' eindigen. Je kan gevoelens van verdriet en pijn en teleurstelling en kwaadheid en minderwaardigheid en twijfel niet in een keer wegnemen: het is een cyclus waar je echt doorheen moet. Niet echt een troost, weet ik.

Maar je kan wel naar een verwerking toewerken en daarmee een verzachting bewerkstelligen:

1. afstand, afstand, afstand.
Je schreef 'maar dat lukt niet'. Uh huh, gevoelsmatig is dat moeilijk. Maar afstand kan ook een rationele keuze zijn (oooh, ratio binnenlaten terwijl het hart zoveel plek inneemt). Je zal voor jezelf toch een keuze moeten leren maken door eerlijk naar je eigen gevoelens te luisteren en door goed te (leren) kijken naar wat zij (niet) wilt en jij wel wilt.

2. Probeer je niet teveel vast te houden aan wat zij anderen mensen (bv je broertje) verteld. Ook al zegt ze dan nog steeds van je te houden, en ook al is dat misschien ook waar: het feit dat ze niet de keuze kan maken met jou te willen zijn, moet je misschien ergens toch wel gaan zien als het meest eerlijke antwoord dat ze kan geven.

3. Haar vertellen dat je er 'een einde aan wilt maken'---waarom? Wil je dat ze uit medelijden terugkomt? Ze kan je op dit moment niet geven wat je nodig hebt: haar onverdeelde aandacht en onvoorwaardelijke liefde. En ik snap de gevoelens van 'dood willen', maar je krijgt haar er niet mee terug, echt niet.

Wat betreft die excuses die jij volgens haar aan haar ex-vriend zou moeten aanbieden: ik weet niet wat je precies voor ergs hebt gedaan dat een excuus op z'n plaats zou zijn. Waarom is het voor haar belangrijk dat je deze excuses gaat maken?

Als laatste: gesprekken over konijnenpoep en hokken uitmesten? Ik kan me voorstellen dat dat het laatste is waar jij je nu mee kan, of wilt, bezighouden. Als ze je alleen maar opbelt om haar dagelijkse bezigheden op te sommen, zonder stil te willen staan wat deze situatie met jou doet, is het echt tijd om te gaan beseffen dat zij niet de persoon voor je kan zijn om troost te bieden--of je beter te laten voelen.

Sterkte Desphex! Blijf schrijven!

Bellis