Hallo allemaal.
Hier mijn verhaal.
1999
Het is inmiddels 14 jaar geleden dat ik een man zag op het werk, ik was een meisje van 19 en liep stage. Ik vond m leuk en hij liet ook duidelijk merken dat hij mij leuk vond, met name fysiek. Wij hebben hier niets mee gedaan, er was zelf geen contact alleen soort vibe

2002/2003/2004
Inmiddels is hij getrouwd en ik ook.We hebben allebei kinderen gekregen en zijn doorgan met een leven los van elkaar. Hij heeft zich gefocust met name op zijn carriere en heeft behoorlijke stappen gemaakt. Er is nog steeds een vibe, maar geen haar op ons hoofd dacht op toenadering
jaren later... hij heeft mij achter te schermen gevolgd en ik hem

2009
We komen elkaar tegen. Voor het eerst hebben we naar elkaar uitgesproken dat we elkaar leuk vonden. Het was dynamische! bliksem... ik wist op dat moment dat dit de liefde van mijn leven was. Ik voelde elke vezel in mijn lichaam.... alleen hij was getrouwd en ik ook.
Een kortstondige affaire gehad.... en toen na een half jaar besloten om voor elkaar te gaan... en toen begon de ellende.... exen, kinder, pijn , scheiding, financiele problemen, banen wisselen, praktische ( zat alleen met kind), familie .... lawine
We zijn door een zeer heftige periode gegaan, we waren moe van de stress en spanning maar nog steeds sterk met zn tweeen... tot augstus 2011

zijn ex heeft ons vakantie tot een hel gemaakt. Zij was jaloers en hield de kinderen bij hem weg. Zij kon niet loslaten en heeft er alles aan gedaan om het hem zo moeilijk te maken. Dit bracht enorme spanning in onze relatie... ik was na 2,5 vechten moe.. te moe om mij bezig te houden met het ""bij elkaar komen, maar rekening te houden met zn ex".... en daarnaast kreeg hij een baan die enorm veel tijd kostte... ik eiste aandacht op, ik miste het bonny and clyde zijn... we against te world. Ik heb gejankt, gesmeekt, gezeikt om zijn aandacht te krijgen.... maar het was op... hij deelde niet meer dezelfde dromen als ik. Ik ben hem onderweg kwijtgeraakt.... hij blokkeerde zich en het gevolg van vele ruzie is dat hij niet meer wil. Het is al bijna een maand uit. Wij hebben tussendoor nog even contact gehad, maar dat was oppervlakkig. Hij zegt het niet meer te voelen voor mij, dat het op is. Maar waarom geloof ik hem niet? er was nog heel veel passie en heel veel liefde... of wil ik mijzelf wijsmaken. Afgelopen woensdag hebben we enorm veel ruzie gekregen.... ik was boos ( rouwproces) en zei harde dingen en verweet hij van alles... ik kan er gwoon niet bij dat hij geen rol meer speelt in mijn leven. Wat moet ik doen? moet ik voorgoed loslaten? hem tijd gunnen? ik hou nog altijd wat "liefde"reserves over voor het geval dat hij morgen toch zegt mij terug te willen.
Ben een wrak.....