Aan de ene kant ben ik heel blij met zoals het nu met me gaat en hoe ik nu tegenover mijn ex sta. Ik merk dat hij steeds meer naar de achtergrond begint te verschuiven. Waar ik voorheen iedere dag van 's ochtendsvroeg tot 's avondslaat aan hem dacht en hem verschrikkelijk miste ben ik nu in de eerste plaats met míjn leven bezig en daar tussendoor zit hij in mijn hoofd, maar dan op de achtergrond (tis een beetje moeilijk uit te leggen). Ik voel nu een soort van weemoedigheid in plaats van een heel intens verdriet. Als ik aan hem denk mis ik hem wel, maar vind ik het eigenlijk meer vooral raar hoe het leven blijkbaar kan lopen. 5 Jaar lang gelukkig geweest en dan opeens scheiden onze wegen dan plotseling....
Ik merk ook dat ik hem als maatje mis, niet meer zozeer als mijn vriend. Vind het eigenlijk voornamelijk een vreemde gewaarwording dat hij geen onderdeel meer is van mijn leven, dat ik me nu met hele andere dingen bezighoudt. Ik denk ook niet meer constant aan hem samen met haar (zijn nieuwe vriendin).
Soms vind ik het zelfs een beetje beangstigend...ik zal hem nooit vergeten, maar ik ben hard op weg om hem los te laten. En dat is vreemd, heel vreemd na zo veel jaren alles te hebben gedeeld. Maar ik weet wel dat ik dus op de goede weg zit, ondanks dat het iets is waar ik heel erg aan moet wennen. Het is weer een nieuwe fase in het verwerkingsproces denk ik.....
zo herkenbaar hoe je het
zo herkenbaar hoe je het beschrijft....ik voel het precies zo...van er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat mee bezig te zijn geweest, berperkt het zich nu tot (nog steeds een heleboel) momenten per dag, maar het staat niet meer op de voorgrond...het zit ergens in mijn hoofd en dan opeens is het er weer even .....
Ik kwelde mezelf erg met het feit dat die nu een ander heeft en dat die nu haar belt, lieve sms-jes stuurt en zegt dat die haar mist, maar zelfs dat leg ik nu naast me neer en denk Hij doet maar! als het zo makkelijk gaat over te stappen op een ander, wat hebben onze 5 jaren dan ingehouden.....
Ik ben er ook nog steeds niet maar kom er wel steeds verder los van en dat voelt vreemd maar bovenalles GOED!
en ik hoop dat ik dat gevoel kan voortzetten en dat hoop ik voor jouw ook....moet gewoon, ook Wij moeten verder met ons leven zonder onze Ex!
Sterkte....
Ja ook mijn ex heeft al een
Ja ook mijn ex heeft al een ander (al na 1,5 maand!!). Iemand waar hij zich naar eigen zeggen helemaal thuis voelt, alles valt voor hem op z'n plaats zij hij (ze is 7 jaar ouder dan hij). Ik heb dat een maand geleden gehoord en de eerst tijd daarna was het een enorme klap in m'n gezicht. Onze breuk kwam totaal uit het niets voor mij, en dan 2 maanden laten horen dat hij al weer een ander heeft....en dat na 5 jaar relatie. Ik vond dat heel erg moeilijk. Had gezegd daarna ook geen contact meer te willen. Nam hij 2 weken laten tóch conact met me op via hyves. Wat heen en weer gekrabbeld en nu is er dan weer rust....Ik merkte dat ik na dat contact gewoon weer opnieuw moest afkicken. Ook al waren het steeds maar een paar zinnetje op hyves, het deed me steeds heel veel. Hij vroeg als laatste nog wel of ik tussendoor in de toekomst een keer wilde laten weten hoe het ging want het was nooit zijn bedoeling geweest me te kwetsen. Vond dat vreemd, hij heeft toch een nieuw leven? Wat moet hij nog met info over mijn leven? Ik laat het voorlopig zo...ik heb het er soms moeilijk genoeg mee allemaal.
En inderdaad, we krijgen onze exen niet terug, dus wat is de meerwaarde van het contact onderhouden? Vasthouden aan een illusie, meer niet. Het vervagen van zijn persoon in mijn hoofd vind ik nog wel moeilijk. Aan de ene kant ben ik er blij mee, het geeft aan dat ik op de goede weg zit. Aan de andere kant, dan laat ik hem dus helemaal los. En dat is gek. Ik probeer verder zo min mogelijk te denken aan hem met zijn nieuwe vriendin. Soms is dat nog wel moeilijk, word al misselijk bij de gedachte. Vind het ergens ook heel laag....zomaar onze relatie opgeven zonder er nog voor te vechten en dan gelijk al weer overstappen op een ander. Ik denk dat de boosheidsfase nu pas aanbreekt bij mij....
missen
ook al heeft hij een, er zullen best momenten zijn dat hij jou ook mist, hij zal dan willen weten hoe het met je gaat. mooiste is als jij hem ook kan vertellen dat je een ander hebt, weet hij ook hoe dat voelt. zijn gevoel voor jou is veranderd, hij heeft nu het gevoel voor haar, dus er is voor hem geen reden om voor jou te vechten, jij zit niet in zijn hart. alles er omheen hoe goede tijd hij met jou heeft gehad telt niet meer.
Te horen dat hij een ander
Te horen dat hij een ander heeft is niet leuk.
Mijn ex wou me ook nooit pijn doen zei die, had beloofd me nooit meer pijn te zullen doen en me alles te vertellen wrm hij nou precies in de knoop zit. Maarja, vrezen dat hij die belofte niet na zal komen.
Pijn doe thij me nog steeds want ik moet hem elke dag missen en zonder echte reden praten we niet meer met elkaar.
Misschien ziet hij je gwn nu als een goede vriendin.
Dat hij drm wilt weten of alles goed is met je, omdat hij zich ergens schuldig voelt tegenover jou.
En idd, zelfs de kleine dingen kunnen hoop geven, helaas!
Die hoop killt je.
En mijn ex begint ook steeds meer te vervagen, alhoewel ik dat ergens niet wil. En om hem mijn ex te noemen vind ik verschrikkelijk!
Sterkte!