1 ding wat ik geleerd heb lieve Binas is dat je waarschijnlijk (iig voorlopig dan) geen antwoord zult krijgen op je vragen. Je kan jezelf alleen maar gek maken met speculeren. Het gaat automatisch...ik weet het . Maar iedereen is verschillend ook al lijken mensen nog zo op elkaar....de enige manier om er achter te komen is dat hij zelf 100% open gaat zijn. En wie is dat nou? Veel sterkte, het is heeeel moeilijk, I know.

Laat het los meid. Als hij jou echt als vriendin wil hebben dan zoekt hij wel contact met je. Hij sluit zich niet af voor zijn gevoelens. Hij heeft gewoon geen gevoelens meer voor je.
Als hij een weekendrelatie prima vond was hij niet toe aan een serieuze relatie met jou en je hebt hem nu vrijgemaakt. Het is heel sneu, maar wees blij dat je er nu achter komt.
Het belangrijkste wat je nu kunt doen is geen contact met hem zoeken. Laat hem maar mooi nadenken en als hij na dat nadenken toch besluit dat hij je wel wil wees dan gerust dat hij het ook echt meent.

ik ben het eens met JuJube.

Ik heb een zelfde iets meegemaakt. Ook een vriend waar ik een weekendrelatie mee had (we woonden ook nog een end bij elkaar vandaan). Onze relatie ging erg goed en ik wilde met hem samenwonen, of tenminste in de buurt gaan wonen. Hij kapte dit ook af en we hebben het nog bijna 3 jaar volgehouden. Dat geeft heel veel onzekerheid.

Reden: waarschijnlijk bindingsangst (ja, ik weet het, het is clich?ɬ©, een heerlijke pyschologische term). Maar hij wil niet voor je gaan en dat ligt vaak niet aan jou maar meer aan hoe hij in het leven staat. Ook mijn ex zei een paar weken daarvoor dat hij bang was dat ik hem ging dumpen enzo, maar ik moest ook wel. Je gaat jezelf zo wegcijferen voor iemand en zeker in mijn geval (waar het ECHT te lang heeft geduurd) heeft het me heel klein gemaakt.

Het is jammer, maar ik ben bang dat je echt tegen de verkeerde bent aangelopen. Iemand die wel van je houdt maar het gewoon nog niet kan (misschien juist omdat je TE dicht bij kwam).

Laten rusten is het beste om te doen. Wij hielden nog contact (nog bellen, maatjes zijn etc..) maar op die manier word je alleen maar gebruikt en doet het verschrikkelijk pijn. Maak je los van hem, laat hem maar nadenken en als hij echt wil komt hij wel weer terug.

Ik begrijp je gevoel volkomen maar vind het wel heel sterk dat je toch min of meer voor jezelf hebt gekozen. Put daar je kracht uit, hoe moeilijk het nu ook is. Jij stelt jezelf belangrijk, iets wat ik helaas te weinig heb gedaan.

Moeilijk blijft het nog wel even . Je had het liever anders gezien en ik weet nog dat ik altijd dacht 'waarom wil hij niet altijd bij mij zijn, samen een leven opbouwen?'. Ik ben een heel gezellige meid (al zeg ik het zelf), niet opdringerig maar wel zorgzaam. Wat wil je nog meer? Maar hij durfde het niet aan en liet dat ook altijd erg goed weten. Dat heeft veel pijn gedaan en gezorgd voor onzekerheid van mijn kant (terwijl ik niet een onzeker type ben).

Ik heb echt bewondering voor jouw keuze, ondanks dat ik begrijp dat je het nu moeilijk hebt. Daar kan hij alleen maar respect voor hebben. Al gaat hij nu door alsof er niets gebeurd is, daar gaat hij zeker nog een keer over nadenken. Probeer positiviteit en kracht te halen uit het feit dat jij echt voor jezelf hebt gekozen en dat jij jezelf belangrijk acht. Nodig hem over een paar weken eens uit in jouw stad en ga lekker samen stappen. Misschien dat hij dan ziet dat jij je ook prima zelf redt en wie weet..