Hai lief,

Het is een tijdje geleden dat ik je persoonlijk heb aangeschreven, maar dat zal ik maar zien als een positieve ontwikkeling binnen dit hele absurde ldvd-gebeuren :S

Het is niet omdat ik je ben vergeten, integendeel... begrijp me niet verkeerd, ik heb vandaag genoten van het contact met zangcollega's om me heen, waaronder 2 super gezellige vrouwen. Met 1 heb ik zelfs privé gegeten in een restaurant, voelde bijna als een date hoewel zij allang samen woont en een kind heeft hahaha Maarmaarmaarmaaar (onze standaardgrap ooit...) zowel in de bus op de heenreis/terugreis en tijdens het eten heb ik het grotendeels over mijn tijd met jou gehad.
Ik ben je aan het loslaten, maar met pijn in mijn hart. Vooral nu in de kersttijd hoop ik/bid ik af en toe nog voor een wonder, 'dat je maar bij me terug mag komen...'

Lieve schat, je kerstkaart ligt klaar
Ongeschreven, ongeadresseerd,
onverstuurd, toch de impuls is daar
De kaart wordt zeker beschreven,
daar twijfel ik niet aan,
maar of ik 'm aan jou ga geven?
die actie is voor nu van de baan

Elke dag valt er wel een kerstkaart op de mat
Elke dag raap ik jou in gedachten op
Elke dag hoop ik op een weg terug,
dat ik jou die kaart kan sturen
vanuit het hart, zonder angst of pijn,
dat jij weer de mijne mag zijn...

Het gaat zeer waarschijnlijk niet gebeuren,
wordt nooit meer zoals in 2011 op Oude Jaar
Aan jou die mijn leven toen wilde inkleuren (zeg ik):
'Je kerstkaart ligt hier voor je klaar'

Xxxxxxx HB