.

Ik heb 2 maanden geleden een jongen ontmoet. Voordat we elkaar hebben ontmoet hebben we eerst geappt, wat super goed klikte. Na ongeveer een week hebben we onze eerste date gehad; we zijn een hapje gaan eten en een wijntje gaan drinken. Tijdens deze avond hebben we het super gezellig gehad. Hij probeerde allerlei moves te maken, maar ik heb niet toegehapt. Ik ben, na een gezellige avond, gewoon naar mijn huis gegaan en hij naar zijn huis. Onderweg naar huis belde hij: het was super leuk en hij wilde 2 dagen later voor me koken. Ook zei hij dat ik eventueel kon blijven slapen (was een uur rijden naar zijn huis). Ik wilde graag bij hem eten, maar het slapen bedankte ik voor. Dit, omdat dat voor mij voor een tweede date veel te intiem voelt.
De dag naderde en hij zou voor mij koken. Zo gezegd, zo gedaan. Het was echt heel erg leuk en vanaf moment 1 dat ik hem zag voelt het goed.. echter heeft hij mij die tweede avond samen toch verleid en zijn we (na lang knuffelen en alles) toch in zijn bed beland. Het voelde geweldig maar ik had toch het gevoel dat ik naar huis moest gaan...... hij niet. Hij wilde dolgraag dat ik bleef slapen. Noem me stom, maar dat heb ik toen gedaan en het voelde heel fijn. In de ochtend ben ik weg gegaan. Vanaf dat moment ging alles in sneltreinvaart. Let wel; op zijn initiatief. Het weekend dat volgde zou hij vrijdagavond bij mij zijn en eventueel slapen. Dit voelde goed en vervolgens is hij (op zijn initiatief) het hele weekend gebleven. Maandagmiddag ging hij pas weg. 2 dagen later wilde hij weer voor me koken. Ik ben naar hem toe gegaan... we hebben het wederom super gezellig gehad en hij kwam zelfs met verhalen over zijn jeugd/fotoboeken en al. Ook met 'plannen' uitspreken voor de zomer was hij niet terughoudend: hij vindt me gewoon heel erg leuk. We zijn samen naar de tennis geweest, waar hij al jaren komt.. hij heeft me voorgesteld aan de buurman waar hij een vriendschap mee heeft en wilde vanaf dag 1 al 'exclusiviteit' afspreken. Hij wilde echt vanalles.... dat ik mee ging stappen. Dat ik er bij zou zijn als hij een avond zou organiseren met zn vrienden.. hij wilde langskomen op mijn werk.. en ga zo maar door. Nu ik dit zo typ... blijft het voor mij onbegrijpelijk maar na 1 maand was het 'ineens' over en zei hij 'niet verliefd te zijn'. Het kwam bij mij aan als een klap in mijn gezicht en bij hem was ook duidelijk veel emotie te zien. Hij wilt heel graag dat ik in zijn leven blijf... maar als 'goede vrienden'. Voor mij is dit onmogelijk, ik heb gevoelens voor hem. Veel gehuil en verdriet laten hebben we nogsteeds contact. Hij heeft meerdere keren aangegeven dat het voor hem ook heel intens was, dat ie het heel leuk had met mij en dat hij mij heel erg leuk/aantrekkelijk enz vindt. Het enige wat mist.... zijn de vlinders in zijn buik. We hebben elkaar nu bijna 3 weken niet gezien en mijn verdriet blijft en hij zegt mij ook te missen en veel aan mij te denken. Hij heeft een meid ontmoet waar hij morgen een date mee zou hebben. Vrijdag zouden wij wat gaan drinken samen 'als vrienden'.... dus ik heb gezegd dat het mij kwetst dat hij een date heeft..... maar dat hij moet doen waar hij zich goed bij voelt, omdat k hem alle geluk gun. Een uur nadat ik dit zei, kreeg ik een app dat hij mij heel graag wilde zien. Dat het hem ook pijn deed dat hij mij vertelde dat hij die date had.. en dat hij die meid heeft afgezegd. Ook hebben we hierna de hele avond gebeld en dit voelde heel fijn. Hij bewaart wel wat 'afstand', maar benoemt wel dat hij mii heel graag wilt zien. Gisteren na het bellen zegt hij dat hij zeker weet niet van me af te kunnen blijven als hij bij me was geweest en dat hij een beetje vlinders in zijn buik voelt bij zo'n intiem gesprek...
Vanochtend word ik wakker met een keelontsteking en hij biedt direct aan dat hij mij komt verzorgen en ijsjes komt brengen. Als 'vrienden'. Ook niet onbelangrijk is dat hij, in de 2 weken dat we elkaar niet hebben gezien... hij heel vaak heeft gezegd dat ik altijd welkom ben en dat k bij m langs mag komen wanneer ik wil. Ook dat hij niet verliefd is, maar dat hij niet uitsluit dat dat nog kan komen. Want hij zegt dat ik 'fucking perfect' ben.... is dit paniek/benauwdheid... bindingsangst? Of speelt hij met mijn gevoel....

Ik begrijp er niks van. Nu hebben we afgesproken volgende week wat te gaan drinken op neutraal terrein (niet bij iemand thuis, want we willen niet in de verleiding komen om seks te hebben). Hij staat hier heel erg voor open en is nu alweer uitspraken aan het doen van dat we 'vaker af kunnen spreken en misschien samen kunnen slapen (zonder seks).
Ik denk zelf dat hij, naast dat we het geweldig hebben samen, de verliefdheid verwacht die je hebt als je puber bent.... waarvan ik denk dat ie niet bestaat als je volwassenen bent.

Misschien is het voor een buitenstaander heel erg duidelijk wat hier aan de hand is. Ikzelf begrijp er helemaal niks van en wil graag vragen wat hierover jullie mening is. Moet ik heel hard wegrennen want speelt hij met mijn gevoel.. of is dit een man met bindingsangst die in paniek raakt ofzo denken jullie hier anders over?

Groetjes.......