Een jaar vol spanning en liefde, dat is door gegaan, ook na de relatie, tot het moment dat er bij hem iemand anders in zijn beeld kwam.
Contact al weer een paar weken voorbij en ik voel het.
Pats boem weg.

Ik merk de zwakte van de maatschappij over het algemeen.
Even wat dingen die niet werken in een relatie, ze doen er geen moeite voor, gemakzucht, als er zoveel liefde naar elkaar toe is van beiden kanten dan kun je toch vechten voor elkaar? Dan wil je toch niks liever?
Nee hoor, want waarom moeilijk als het makkelijk kan zo denken ze, het was leuk met jou maar die tijd is voorbij, doei, ik maak nu plezier met iemand anders.

Hij, waarvan ik zoveel heb gehouden, hij die ik zoveel liefde heb gegeven, hij die zegt zoveel om mij te geven, hij die mij in de nacht smst, hij die mij opzoekt als hij het moeilijk heeft, hij die mij zoveel keren naakt heeft gezien, hij die zegt mij te missen als ik er niet ben, hij die zegt dat ik zo'n speciaal persoon voor hem ben, hij die mij laat vallen voor iemand even ontmoet met een avondje stappen, hij die mij niet waard is, hij die weg is uit mijn leven, maar waarom hou ik van hem, waarom komen die beelden steeds naar boven van die leuke tijd, waarom mis ik hem nu zo.

Als of mijn liefde op is, allemaal gegeven aan hem.
Hij die heeft genoten van mijn naakte lichaam tegen de zijne, hij die heeft genoten van mijn lippen op de zijne, hij die al mijn liefde heeft genomen en gevraagd......... tot het punt van waarheid. En ik? Ik die er uiteindelijk niks voor terug krijg, een reactie terug kan er geen eens van af, al was dat het laatste.

Het lijkt alsof ik vergiet in zelfmedelijden, heust niet, maar het voelt zwaar.
Ik moet mezelf in bedwang houden om geen contact te gaan zoeken.
Ik laat zien dat ik sterker ben dan hem, want dat ben ik ook.

Nu is er van de week een groot feest in mijn buurt, vorig jaar was ik daar met hem, doet me ook weer pijn, ik heb nu afgesproken met een vriendin en de kans zou mogelijk kunnen zijn dat ik hem daar tegen kom. Beetje voorbereiden dan maar. Het liefst loop ik naar hem toe en pak ik hem even stevig vast, en kijken wat het doet. Dat is mijn zwakte. Doorlopen en negeren maar.............