Hier zit ik dan..
Zal mijn verhaal hier proberen uit te leggen maar er is zoveel gebeurt dat ik niet zo goed weet waar te beginnen.
Badoo, ik was daar al een tijdje actief...op dat moment puur en alleen voor de fun, totdat ik een geweldige vrouw tegenkwam maar kon haar niet aanspreken ivm te kort aan credits.
Nieuw profiel aangemaakt en alsnog aangesproken, de klik was er meteen en hadden enorm veel gemeen...we hebben uren gesproken en baalde ervan dat ik naar bed moest want het was zo enorm gezellig dus heb daarop mijn nummer achter gelaten, hopende dat ze me zou appen de volgende de dag en dat gebeurde, dat was op 25 april . Veel contact gehad en op 4 mei, mijn verjaardag ons eerste afspraakje, was helemaal goed...9 mei begin van onze relatie, waarop eigenlijk ook een beetje de problemen begonnen. Ik kwam er achter dat ze net uit een relatie kwam waarvan ze ook een aantal jaar getrouwd is geweest...inmiddels was ze gescheiden vanaf December. Ik ben een eerder een rebound geweest dus heb ook gezegd dat ik dat niet weer wilde dus dat we rustig aan moesten doen, leek haar prima en een goed idee. Ik kwam er langzamerhand achter dat de meid in haar vorige relatie mentaal als fysiek behoorlijk wat deuken bij haar heeft opgeleverd en haar dus in alle opzichten met natuurlijk wel mijn grenzen te voorzien in de liefde die ze eindelijk behoorde te verdienen met af en toe een complimentje, een knuffel en natuurlijk een dikke kus. Naar mate de relatie vorderde kreeg onze relatie het niet makkelijker en heeft haar ex haar nogmaals 2x mishandeld in de deuropening waar de kinderen bij stonden...haar mobiel meegenomen vanuit huis en die wist hij te openen met haar code. Er kwam politie bij aan te pas en zelfs moest hij voor de rechter komen, het waren heftige eerste maanden, het werd iets rustiger en ineens beëindigd ze de relatie, een dag nadat ik eindelijk een vast contract heb gekregen, ik was er kapot van maar ben zonder ook maar een traan te laten weggegaan. Ze belde me een paar dagen later op dat ze me miste en ze wou het weer proberen, ben er ook zonder twijfel weer ingestapt..we hadden weer een topperiode en de kids waren ook weer helemaal blij dat ik weer onderdeel was van wat ik zo fijn vond. Maar toch geen enkele maanden maakt ze er nogmaals een einde aan, nu vanaf mijn kant iets meer weerstand en of ze zeker wist of ze dit wilde...het was definitief en we hadden af en toe weer contact, totdat ze zei dat ze het toch wel weer heel fijn vond dat we weer contact hadden en of ik het toch weer wou proberen, rustig aan dat dan weer wel en ik wist uit wat voor drama ze weg kwam dus had hier alle begrip voor...stapje voor stapje, dat ging uitstekend en het voelde weer zoals het hoorde en toch maakte ze het nogmaals uit vlak voor december, dat is balen zo vlak voor de feestdagen maar wat doe je eraan...toch wilde ik het er niet bij laten en hield mezelf voor dat het wel eens met het verleden te maken zou kunnen hebben zoals onzekerheid of niet goed weten wat ze wilde oid in een relatie. We zijn wederom weer met elkaar in contact gekomen en ze melde me dat we blijkbaar niet zonder elkaar konden en we het met nog meer spelregels opnieuw gingen proberen, ik heb haar de keuze gelaten wanneer ze het haar dochters ging vertellen dat we weer samen waren. We zijn als 'vrienden' (voor de kids) met kerst en oud en nieuw samen geweest en ze vroeg zo op een dag aan haar jongste of ze het fijner vond als zij en ik vrienden waren of als we verliefd zouden zijn..de jongste antwoorde met: dat jullie verliefd zijn. Ze heeft daarop haar dochters verteld dat we toch weer bij elkaar waren en ze had een nieuwe datum geprikt voor een totaal nieuwe start(1 januari) en alles in 2015 te laten, ze heeft haar ex duidelijk gemaakt dat ze gelukkig wilde worden in de relatie met mij en dat hij ook gelukkig moest worden met zijn vriendin...alles voelde goed en had nu echt het idee dat ze er vol voor wilde gaan en er voor kon gaan. We zagen elkaar alleen wanneer ze de kinderen niet had zodat we toch ook onze eigen dingen konden blijven doen en zij de weekenden met de kids lekker met z'n drieen in kon vullen. Maar toch, toch is het weer een maand later alsnog geknapt, door een klein meningsverschil op een zondag, ze heeft hier 3 dagen chagrijnig over doorgelopen en me woensdags gebeld dat ze er klaar mee is en onze relatie was over. Heb haar nog 1 berichtje gestuurd om te praten, onder 4 ogen en dat wou ze niet...2 week geen contact gehad en voor mezelf nog een brief geschreven met de intentie hem niet te versturen. Ik begon mezelf weer ietsje beter te voelen en schreef me weer in op badoo na 3 week, dat puur voor een beetje afleiding en je raad al wie ik daar tegenkom, idd mijn ex en ik was desduivels maar heb haar dit niet laten merken en heb haar veel succes gewenst en we hebben nog even gepraat, ze eindigde met dat ze het fijn vond om me weer even te spreken...geldde ook voor mij maar ik zat er toch mee, nu al op badoo? Heeft onze relatie niks voor gesteld(al met al bijna een jaar) en heb daarop alsnog die brief verstuurd met mijn frustraties dat ik het idee had dat ik degene leek te zijn die als enige vocht en nooit echt de waardering heb gehad die je zo af en toe graag even wilt...ik hoefde geen antwoorden of medelijden maar wou het wel kwijt. Toch kreeg ik een berichtje met dat ze destijds een zielig hoopje mens was en met de eerste de beste een relatie aanging , me onbewust en onbedoeld gebruikt heeft en ik toch zonder dat ze het zelf geloofde toch haar rebound was...mijn hart brak in duizend stukjes, mede omdat ik niet van een 'geweldige vrouw' afstand moest doen maar ook van 2 geweldige kids. Ik moet haat voelen maar ik kan het niet, ze betekent zoveel voor me...zo heb ik het nog nooit gevoeld, als ik terug denk ben ik behoorlijk naïef geweest(misschien) maar als het goed voelt dan ga je ervoor...steeds weer 100%, helaas kon de wederhelft dit niet meer opbrengen en houd het hier toch echt op, niks geen contact meer, ze heeft me verwijderd van facebook en ze lijkt zonder te blozen zo verder te gaan met haar leven en ergens kan ik haar geen ongelijk geven maar is mis haar zo maar ik kan niks meer, geen opties meer en weinig energie ook al ze me zeker waard.
Pfff wat een verhaal maar het was ook echt een heftige met enorm liefde(dacht ik althans) een top relatie en zou het zo een kickstart willen geven maar ik moet haar loslaten. Helemaal nu ik het gevoel heb dat we telkens opnieuw zijn begonnen uit medelijden voor mij of haar kids.
Nog een enkele aanvulling:
Nog een enkele aanvulling: een week voordat ze met me brak waren nog op internet actief om een mooie accemodatie uit te zoeken voor onze vakantie in augustus en vlak voordat ze haar ex had gebeld dat ze(was in januari) vertelde ze me daarop dat het niet lang meer duurt maar dat het er aan zit te komen dat we elke morgen samen opstaan en elke avond samen onze oogjes sluiten.
Ergens denk ik dat ze echt heel graag dit wilde 'ons' maar het absoluut nog niet kon, mede door het verleden met wat ze heeft meegemaakt.
Had ook vaak het idee dat ze me uit probeerde met bepaalde uitspraken en me onbewust toch vergeleek met haar ex, ik kreeg ook bij de relatie breuk verwijt na verwijt naar mijn hoofd geslingerd.
Haar ex smste een x terwijl ik naast haar op de bank zat, en ze trilde van angst...op de momenten dat de ex de kids kwam halen liep ze heel zenuwachtig door de kamer met de oudste achter haar aan, ik heb haar hierop gewezen dat dit moest stoppen want dit is niet gezond, niet voor jou, de kids en voor ons...daar is ze destijds ook meteen mee gestopt en heeft zich bij een psycholoog aangemeld om de makkelijker mee om te gaan, heb haar hierbij altijd en telkens mee gesteund en was bereikbaar wanneer ze dat nodig had, zelfs op het werk (dat had ik zo geregeld met leidinggevende.
Pfff wat een herkenning
Beste Candlelight 2.0,
Lees dat je echt wel goed voor haar bent geweest, herken dit enorm! Voor haar een schouder om op te huilen in barre tijden, vooral geven en weinig nemen en alsnog de deksel ongenadig hard op je neus krijgen. Ongekend dat mensen niet hun gevoel kunnen uiten zodat jij er normaal mee om had kunnen gaan. En inderdaad het onwaarschijnlijke is nog dat je niet eens boos kan worden. Denk dat je het keurig hebt gedaan met zelfs de eer nog aan je zelf te houden ook. Tips zijn lastig, weet niet in hoeverre je hoop hebt of dat je er klaar mee bent. Wens je vooral sterkte en enorm veel succes!
Bedankt Remco voor je
Bedankt Remco voor je berichtje.
En als ik eerlijk ben en kijk naar hoe ik naar haar ben geweest, altijd klaarstaand en nooit echt iets terugkrijgend dan zeg ik keihard: ze verdiend me niet eens, ze verdiend de grootste klootzak die er op badoo te vinden is. (Puur en alleen maar om hoe ze mij heeft weggezet en behandeld, niet omdat ik niet meer om haar geef).
Luister ik naar mijn gevoel en hart en denkende aan haar super leuke dochters en kijkend naar haar verleden, en er toch ergens misschien een rem opzit dan sta ik wederom en direct voor haar klaar maar let wel: niet zonder slag of stoot, ben geen stuiterbal natuurlijk...maar ook alleen maar wanneer ze me oprecht komt vertellen dat ze nu pas beseft wat ik voor haar heb betekent en dat ze beseft dat ze een topgozer laat lopen, zoals ze dat zelf zei: ik heb in jou alles gevonden wat ik in mijn ex altijd naar op zoek was, de vraag komt dan boven: wat zoek je dan nog meer in een man?
Hoop heb ik altijd maar ik wacht er absoluut niet op.
Reken ik nog ergens op: helemaal niet meer, en alles wat dan volgt is misschien wel meegenomen maar dat moet en zal ook alleen maar van haar af moeten komen. Ik steek er geen energie meer in totdat er ergens weer een lampje op groen gaat en we alsnog een keer kunnen praten.
En de eer aan jezelf houden steekt ze het meest, ze verwachte natuurlijk een hoop kabaal,net als dat ze geen face2face afscheid wou...ze was wss bang dat ik gek of raar zou doen (ze kent me blijkbaar toch niet goed genoeg) net als haar ex deed maar dat gaan we natuurlijk niet doen ....thug life !!!
*** en je bedoelde denk ik: wel nemen maar niks teruggeven..., toch?
De tijd zal het leren
Jammer maar door
Allereerst geen dank, weet hoeveel het mij hielp dat je even lekker de boel van je af kan schrijven.
Inhoudelijk wederom herkenbaar, als je er zo naar kijkt als je doet is het denk ik het meest makkelijke om je er overheen te zetten. Aparte is, dat merk ik ook aan mijzelf, dat je juist van dit type vrouwen het meeste gaat hechten, het afhouden wat juist het verlangen naar haar sterker maakt of zo. En net doen alsof alles in kannen en kruiken is terwijl ze weet dat jullie niet oud zouden worden samen. Toch vreemd.
Ook dat zijn lastige dingen, je weet niet waar je goed aan doet en het balletje ligt overduidelijk bij haar. Dat is al een voordeel dat je nergens meer op rekent. Super, daar ga je anders stuk aan. Ben wel benieuwd of je nog van plan bent een keer met haar te gaan praten? Of laat je alles van haar kant komen? Wat is je plan?
Ja helemaal juist, deed dat zelf ook, heb haar wel laten zien nog voor haar te vechten door nog wel navraag bij haar te doen wat er nu exact aan de hand was. Ze kon er geen duidelijk antwoord op geven.
Maar het is doorgaans tevergeefse moeite, ze had bij mij in ieder geval de keuze alreeds ruim gemaakt, ze wilde me zelfs nog mijn vakantie gunnen en daarna uitmaken, toch verschrikkelijk onwerkelijk hoe met elkaar om te gaan of zie ik dat verkeerd? Wel de lusten niet de lasten verhaal. Doe je goed!
Haha ligt er aan vanuit wiens perspectief je het bekijkt. Het ga je goed!
Nee ben absoluut niet van
Nee ben absoluut niet van plan om nog vanuit mij met haar een gesprek aan te gaan, zoals ik het nu voel zijn al onze breuken weer gelijmd uit een soort van medelijden en wanneer ik haar weer ga contacten voor een gesprek oid dan voelt dat dat voor mij wederom niet goed, het enige wat mij nog aan kan zetten tot iets nieuws!!!!! dus niet nogmaals proberen, nee echt opnieuw beginnen, dan moet dat echt van haar komen...anders heb ik misschien later weer het gevoel of het uit medelijden geboren is.
En daarbij wil ik ook eens voelen dat er in deze "relatie" ook daadwerkelijk gevochten word door de andere kant, dat zou toch ook weleens lekker zijn en stukken beter voelen....en ze hoeft hier echt niet op de Kniertjes of met smeekbedes te komen, maar: lieverd, ik heb het helemaal mis en besef nu pas wat ik aan je had en wat je betekent voor me...dat is ruim voldoende en kunnen we altijd praten
Niets aan toe te voegen
Geweldig, je staat er lekker nuchter in, ga ik wat van leren! Petje af. Wens je het beste en we komen er wel haha....greetz