in 1997 leerde ik hem kennen en was op slag verliefd...gelukkig dacht hij er net zo over en nog geen dag later hadden we ''verkering'' hij zat destijds in een internaat en woonde in mijn woonplaats maar helaas moest hij na een half jaar verhuizen en hoewel dat meer als een uur bij me vandaan was bleef de verkering stand houden...tot dat hij me een half jaar later vertelde dat hij vreemd was gegaa met een meisje uit zijn groep...we zijn toen een maand it elkaar geweest maar ik kon toen al niet meer zonder hem en heb het hem vergeven...in januari 1999 is hij bij mij komen wonen en in november 2001 zijn we getrouwd en in december2001 is onze dochter geboren helaas kwam zij veel te vroeg en was bovendien ziek dus uiteindelijk is ze 6 dgn na haar geboorte overleden....10 mnd na haar is onze zoon geboren ...ook hij was veel te vroeg maar heeft het gelukkig wel overleefd omdat hij kerngezond was...daarna ging alles perfect....in januari 2004 hebben we besloten dat het wel leuk was om onze zoon een broertje of zusje te geven en wonder boven wonder was ik eind februari al weer zwanger...en daar is mijn relatie fout gegaan...het bleek namelijk een meisje te zijn en dat wilde mijn ex dus niet want hij wilde alleen maar jongens en toe heb ik gezegd als je haar niet wil wil je mij ook niet en zo vertrok hij naar een andere vrouw...mij met een peuter en een buik van 5 mnd achterlatend ..na een paar dagen kwam hij terug met grote woorden van spijt maar voor mij was het al voorbij...toch hebben we nog een half jaar samen gewoont tot dat onze dochter geboren werd en daarna is hij bij zijn ouders gaan wonen waar de kinderen ieder weekend naar toe gaan....hij heeft inmiddels een andere vriendin en ik ....tja ik doe me best om alles maar achter me te laten en verder te gaan met mijn kinderen maar das toch nog verdomd moeilijk soms....