Schreef ik vrijdags nog een blog over verder gaan zonder contact, zaterdags begon het homovriendje van mijn ex weer te praten! Over wat ik die dag ging doen en wat hij ging doen, beetje heen en weer gepraat niet bijzonder. Tot ik zei dat ik naar het park ging omdat het zo'n mooie dag was, met als geintje dan maar naar andere vrouwen kijken (het is tenslotte 1,5 maand over). Ineens neemt mijn ex het gesprek over, die blijkbaar bij hem zat, om heel boos te doen en gefrustreerd. Dat ik doe alsof ik haar niet los kan laten maar vervolgens wel lekker naar anderen ga kijken en dingen...heb dus gezegd dat ik er idd enorm mee zit en het niet zomaar los kan laten. Op datzelfde moment voegt ze mijn facebook ineens weer toe (had de uitnodiging tijd geleden al verstuurd..) en begint ze te chatten. Enorm boos en gefrustreerd en verwijten maken over wat ik allemaal verkeerd had gedaan, ik ging hier niet op in en reageerde rustig..sommige dingen die werden gezegd ontkennend op geantwoord maar zeker niet boos erop in gegaan. Toen zei iets rustiger leek te worden kwam ze ineens met dingen die niet goed liepen in de relatie volgens haar en hoe ze dingen anders had willen zien (nog steeds wel boos!) Ze riep dat ik haar kapot zou hebben gemaakt (snapte hier niks van..maar oké) en het de kutste periode uit haar leven was. Dat ze beter kon krijgen..terwijl ze een paar weken juist riep dat ik beter kon krijgen..dat ze blij voor me was als ik n ander tegen zou komen.

Toen ik rustig bleef en antwoorden gaf en reageerde zei ze vervolgens als ik nu bij je terug zoiu komen dan....zou ik weer niet mn dingen kunnen doen die ik wil...zou je het niet goedkeuren! Om vervolgens weer boos verder te gaan..ik heb hierop gezegd dat er dingen wel anders zouden zijn, ik hier wel van geleerd heb en dingen anders zou doen..oftewel heb weer geprobeerd om dingen te lijmen. Ze bleef boos en gefrustreerd en heb toen maar gezegd de komende tijd geen contact te willen..en dat ik weg moest, kreeg geen reactie meer hierop! Dat we beide die tijd nodig hebben om dingen een plek te geven en tot bezinning te komen..

..nou zullen die laatste woorden geen grote impact hebben denk ik, maar het gesprek had bij mij wel weer zijn impact. Eerst voelde ik me sterk, want het lijkt haar te raken en ze lijkt dingen niet los te hebben gelaten. Ik was beheerst en kalm en dat zal ze hebben gemerkt. Maar de twijfel is er nu weer sterker dan ooit bij mij, wat wil ze nou...hoezo erover nadenken "als ik bij je zou komen" want ik gaf daar weinig aanleiding toe denk ik! Ik ga voor mezelf de komende weken maar goed bedenken wat ik wil en hoe en of ik hiermee verder wil gaan. Het kloterige aan het verhaal is dat ik haar nog zo enorm mis en haar zo graag terug wil, maar het hoe verhaal heb ik geen idee van! Even een tijdje geen contact en hopen dat ze tot bezinning komt en in gaat zien dat ze fout zit?